هوش مصنوعی: زمانی که پادشاه حبش به سمت شرق فرار کرد، تمامی ثروت و جواهرات خود را رها کرد.

هوش مصنوعی: پادشاه روم بر تخت عاجی نشسته و تاجی زیبا بر سر دارد که با زایوان (سیمای شاهانه) زینت یافته است.

هوش مصنوعی: دو گروه دشمن با کینه و دشمنی به میدان نبرد آمده‌اند و دلیران در این میدان حاضر شده‌اند.

هوش مصنوعی: صدای طوفان و رعد و برق بلند شد و ابرها را در بر گرفت. در این میان، آسمان به رنگ سرخ درآمد و بر اثر درخشش شمشیر، تصویر خون به وجود آمد.

هوش مصنوعی: ناگهان، خشم و محبت به هم برخورد کردند و چشمان بزرگ را به روی حقیقت بستند.

هوش مصنوعی: خنجر سیاه با سرعت می‌تازد، همان‌طور که ایمان پاک از دل گناه بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: یک کشاورز، کمان را به شکل یک پیکان درآورده است و از تخمی که در زمین کاشته، می‌کوشد تا به دل مزرعه دست یابد.

هوش مصنوعی: از آن تخم هر محصولی که به درستی به بار آید، نتیجه‌ی خون و آبی است که خورده شده و به همین دلیل، مرگ هم به نوعی در آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: از خرطوم پخش‌شده‌ی فیل‌ها به تو نگریستم و گفتم که مانند بارش مارها از ابرها می‌بارد.

هوش مصنوعی: سر خشت گفتی که برمی‌خیزی و می‌نوشی. صفای جمعیت به می‌نوشی و هم با دل آغشته شده است.

هوش مصنوعی: دلیران بر اسب‌ها تکیه کرده و با یک دست گرز را می‌زنند و با دست دیگر بر افسار می‌کشند.

هوش مصنوعی: روح ترسیده و دل شکسته‌ام همچون آبی زلال از چشمه‌ای بر فراز کوه نیل، به زخم‌هایم می‌ریزد.

هوش مصنوعی: روح هر سو مانند اسبی ترسیده در حال فرار است، سوارش را نه می‌توان دید و زین زیر پای او است.

هوش مصنوعی: سپهبد بر فیل زنده (پیلی) با سرعت به سمت دشمن می‌رود و تیری را از کمان آماده شلیک می‌کند.

هوش مصنوعی: کجا کسی با پرچمی در دست به تیر هم می‌خورد و به زمین می‌افتاد؟

هوش مصنوعی: از شدت ضربه‌اش می‌توان گفت که در مغز و رگ‌های انسان لانه‌گزینی مرگ مانند زنبور صورت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: وقتی که مدتی جنگ به پای پیاده‌ها ادامه یافت، آنها نیز با شمشیر و نیزه به میدان آمده‌اند.

هوش مصنوعی: تیغ به زره‌ی چاک‌دار برخورد کرد و با نعره‌ای شدید، آن را پاره کرد و از گریبان جدا شد.

هوش مصنوعی: در هر کجا که دشمنی و کینه‌ای وجود داشته باشد، گاهی دل‌ها را می‌شکافد و گاهی زخم‌ها را التیام می‌بخشد.

هوش مصنوعی: او با سرعت شمشیرش را به حرکت درآورده و همزمان در آسمان، کرکس‌ها را به تباهی می‌کشاند.

هوش مصنوعی: هر بار که به چنگال گرزی برخوردی، برای نجات و ایمنی صدای مه را شنیدی.

هوش مصنوعی: هر کس که به دقت و با اندیشه به زندگی خود رسید، در واقع سرنوشت و چالش‌های زمان را به جان خرید و در دلش فریاد سر داد که از این سختی‌ها نترسیدم.

هوش مصنوعی: سر خنجر او مانند لاله‌ای زیبا بود و از زره جنگجویان حلقه‌ای مانند باران بر آن افتاده بود.

هوش مصنوعی: تو گفتی که هر دور گردون دو نیم می‌شود و در خطی که از فولاد شکل می‌گیرد، نام «میم» نوشته می‌شود.

هوش مصنوعی: هزاران دلاور که به دنبال انتقام بودند، به سرعت به حرکت درآمدند و از محل کمین خود خارج شدند.

هوش مصنوعی: آنها به او حمله کردند و از هر سو به او ضربه زدند، به طوری که صداهای بلندی در کوه‌ها و دریاها به گوش رسید.

هوش مصنوعی: با وجود سلاح‌ها و تجهیزات مختلف مانند شمشیر و گرز، سپاه چگونه می‌تواند به قدرتی دست یابد که در برابر کاه و کوه چیزی باشد؟ این اشاره به این دارد که حتی با وجود امکانات زیاد، قدرت واقعی به اندازه‌ی قابل توجهی نیست.

هوش مصنوعی: تو گفتی که زخمی که سرکش‌ها به دل می‌زنند، چیزی شبیه به گل‌افشانی است، نه مانند زخم‌های آهن و شمشیر.

هوش مصنوعی: سلطان طنجه با سرعت و قدرتی شبیه اژدهایی تند و خشمگین به میدان آمد و در میان گرد و غبار، سنگی را رها کرد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که زمانی که برادرش در جنگ دچار شکست شد، او از جنگیدن کناره‌گیری کرد و به جای آن، به سمت مشکل دیگری (که به نوعی طوفان یا واقعه‌ای هیجان‌انگیز است) رفت. در واقع، آن فرد به جای ادامه دادن در confrontation، به نحو دیگری وارد ماجرا شد.

هوش مصنوعی: با زره بر تن و نیزه در دست، بر زیر اسب همچون کوهی محکم و استوار ایستاده است.

هوش مصنوعی: پهلوان خشت را به زمین انداخت و سپس به سرعت مانند باد از آنجا دور شد.

هوش مصنوعی: او دمی از اسب گرفت و با قدرت خود از جا بلند شد و ده قدم به جلو رفت.

هوش مصنوعی: در آنجا که صدای کوه به گونه‌ای بلند و رعدآسا بلند شد، پرنده‌ی افسانه‌ای سیمرغ از قله‌ی کوه قاف به پرواز درآمد و گریخت.

هوش مصنوعی: در میدان جنگ، با شجاعت و دلیری بر قلب دشمنان ایستاد و در این راه، به یاد دلیران ایران، مبارزه کرد.

هوش مصنوعی: نبرد به قدری شدت گرفت که جنگجویان به همدیگر چنگ انداختند و درگیر شدند.

هوش مصنوعی: تو گفتی که از خون چرخ، زمین سرشار از زیبایی و رنگ قرمز می‌شود و همچون چادری لعلین، زیبا و درخشان جلوه‌گر می‌گردد.

هوش مصنوعی: در هر گوشه‌ای که نگاه کنی، به نظر می‌رسد که تغییر و تحولات زندگی دشوار است و همه چیز به تقدیر و چرخش بخت بستگی دارد.

هوش مصنوعی: از صدای رعد و برق، هژبر (یعنی شیر) و عقاب در آسمان به وحشت افتاده‌اند و تیغ‌های پرندگان، مانند تیرهایی در ابرها، به طرف آن‌ها پرتاب می‌شود.

هوش مصنوعی: از آسمان تاریکی بر زمین سایه افکنده و زمین به شکل قطعه‌ای از ماه درآمده است.

هوش مصنوعی: امید از جان جدا شده است و مانند عشقی که از دل عاشقان دور شده، به شدت از غم و فراق می‌نالد.

هوش مصنوعی: کسی که مانند باد، زره را از تن دشمن می‌گشاید، همانند آن است که گره‌های زلف زیبای محبوبان را می‌گشاید.

هوش مصنوعی: وقتی ابرش به خاطر خون بر زمین افتاده و پاره پاره شده، دوباره مانند ابرش به خاطر خاک گرد و غبار، به حالت اولیه‌اش برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: جوانمردان با چهره و کام آغشته به خون، در خواب عمیق فرو رفته‌اند؛ حتی اگر بر بستر زمین هم خوابیده باشند، لباسشان پاره‌پاره است.

هوش مصنوعی: زره به خاطر تیغ تیز پاره پاره شده و قطعات آن به اطراف پخش شده‌اند.

هوش مصنوعی: درون بدن پر از خون و زخم است و دستانم پر از تاول و آسیب‌های بزرگ است.

هوش مصنوعی: شاه طنجه به خاطر صدای ترسناک سپاهش سرش را بالا گرفت و به سمت اوج و نشیب نگاه کرد.

هوش مصنوعی: دیده‌ای که گروهی از افراد از سمت دریا و از سمت کوه به طور دسته‌جمعی فرار می‌کنند.

هوش مصنوعی: مثل یک شکارچی که یکی از آنها با سرعت در حال حرکت است و دیگری مانند ماهی زیر آب می‌تازد.

هوش مصنوعی: درست زمانی که مردم به شهرها پناه بردند، مشخص شد که جنگ در راه است و آماده‌سازی‌ها آغاز شده است.

هوش مصنوعی: زمانی که آسمان، سپر زرینی را پرت می‌کند، ماه نو به مانند کمانی نقره‌ای به سمت خود می‌کشد.

هوش مصنوعی: به سرعت خبر به گرشاسب رسید که شاه او را به جنگ فرستاده است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که کسی این مکان را ترک کرد و حاکم پاکی گرفت، دل او به خاطر درد پاره‌پاره شد.

هوش مصنوعی: در شب دلگیری، یکی از زنده‌دلانی که به شدت تحت فشار و بسته بوده، تصمیم می‌گیرد با دو نفر دیگر به دریا پناه ببرد و از بند رهایی یابد.

هوش مصنوعی: وقتی که زمین با رنگ زردی مانند زعفران پوشیده می‌شود، به‌گونه‌ای که گویی کهربا از آسمان می‌ریزد.

هوش مصنوعی: فرمانده سپاه به جنگ با شهر پرداخت و بلافاصله رزمندگان آماده نبرد شدند.

هوش مصنوعی: وقتی لشکر مطمئن شد که شاه فرار کرده است، دیگر هیچکس جرات نکرد به میدان جنگ بیاید.

هوش مصنوعی: تن را کاملاً بر زمین انداختند و به خاطر کینه‌ای که از ایرانیان داشتند، دست آنها قدرتمند شد.

هوش مصنوعی: در شهر خرسنگ و خاک، چیزی را انداختند و پس از آن، آن را به طور کامل در آتش سوزاندند.

هوش مصنوعی: شه طنجه به همراه گروهی از سواران ایرانی در کنار دریا قرار گرفتند.

هوش مصنوعی: یک باد، قایق او را از مسیرش دور کرده بود و او را از دریا به سمت خشکی کشانده بود.

هوش مصنوعی: آنها را از دست سپهدار گرفتند و در حلقه‌ای که با ریسمان بسته شده بود، قرار دادند.

هوش مصنوعی: فرمانده گفت: ای بدی که کیش زشتی داری، تو با رفتار ناپسند خود، این وضعیت را به وجود آوردی.

هوش مصنوعی: خوی نیک انسان شبیه به فرشته‌ای است که بسیار پاک و بی‌آلایش است، اما خوی بد مانند دیوی است که بدون ترس و نگرانی به کارهای زشت خود ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: از فرزند و همسر و تخت پادشاهی، چیزی برای تو نمی‌ماند و در نهایت از جان خالی خواهی شد.

هوش مصنوعی: پس همه آنچه را که خواسته بودند، درست همان را از آن دو نفر به دست آوردند.

هوش مصنوعی: آنها را به سرعت کشتند و طعمه کردند و هیچ‌کس نتوانست راز این عمل را بفهمد.

هوش مصنوعی: کار طمع به این شکل است که بسیاری از افراد به خاطر اغوای آن، جان خود را به خطر می‌اندازند و به باد می‌دهند.

هوش مصنوعی: اگر مردی به خاطر طمع و حرص سخن کوتاه بگوید، زمانی که به طمعش دست پیدا کند، دیگر زبانش به درازا می‌کشد و سخنانش طولانی می‌شود.

هوش مصنوعی: هرگاه که امیدت را از آنچه در دلت خواهان آنی کنار بگذاری، می‌توانی بدون حیا و با آزادی از دیگران سخن بگویی.

هوش مصنوعی: او از آن سه نفر به‌عنوان یک پهلوان دل خود را شست و همه قصر پادشاه را ویران کرد و به هر سو فرار کرد.

هوش مصنوعی: ناگهان پلی بر روی خانه‌ای تاریک و سنگی دیدم که در آن، گنجشکی پنهان شده بود.

هوش مصنوعی: همه چیزها به تدریج و به صورت جداگانه روی سنگی حک شده و روی دیوار و سقف ثبت شده‌اند.

هوش مصنوعی: در درگاه نوشته‌اند که این آرزو بر حق و واقعی است و هیچ چیز نمی‌تواند آن را نادیده بگیرد.

هوش مصنوعی: به دل شاد زندگی کن و از خالق جهان بخاطر آن پادشاهی که آفرینش را به وجود آورد، سپاسگزاری کن.

هوش مصنوعی: پس از آن که تمام خواسته‌ها برآورده شد، دیگر هیچ‌کس را آزار ندهد.

هوش مصنوعی: تمامی مناطق طنجه را به سامان آورد و همه اسیرانش را به طور کامل رها کرد.

هوش مصنوعی: از هر شهر و کشور و سرزمین، مردم کشاورز و زحمتکش زیادی در آنجا زندگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: پادشاهی که از تخم شاه به دنیا آمده، بر او سنتی است که نتیجه هر کاری که انجام دهد، به درستی به او برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: خبر خوشی به شهریار می‌رسد و او هم به بهترین شکل ممکن مسیر را هموار می‌کند.

هوش مصنوعی: چه چیزی در دل این خواسته نهفته است که در جهان هیچ کس از آن بی‌نیاز نیست و در پس این درخواست، چیزی پنهان است؟

هوش مصنوعی: وقتی که دنیا به کسی کینه دارد، زندگی او پر از مشکل شده و رنج و درد را حس می‌کند، اما اگر کسی دغدغه‌ای نداشته باشد، از این رنج‌ها نیز آزاد است.

هوش مصنوعی: آیا تو خود را تسلیم عشق کرده‌ای، به گونه‌ای که هر بار در حضور او، با چهره‌ای تازه و زیبا ظاهر می‌شوی؟

هوش مصنوعی: در دنیا، هیچ چیزی برای درویش (فقیر) سخت‌تر از این نیست که دلش را به خواسته‌ها و آرزوها گره زند.

هوش مصنوعی: هر کسی که به خود ببالد و خود را بالا ببیند، در حقیقت در زیر پای دیگران قرار دارد، حتی اگر ظاهراً از دیگران هم برتر باشد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زنده‌ای، بوی بندگی به مشام می‌رسد؛ اما وقتی آزاد شدی، دیگر هرگز بنده نخواهی بود.

هوش مصنوعی: یک چاه عمیق و تاریک وجود دارد که وقتی کسی در آن می‌افتد، دیگر دیده نمی‌شود و سرش به‌طرز عجیبی گسترش پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: خانه‌ای است که بی‌پایان وسعت دارد؛ وقتی یک در آن را ببندی، در دیگری باز می‌شود.

هوش مصنوعی: در هر مسیر و جاده‌ای، تله‌های بزرگی وجود دارد. خود را در این تله‌ها گرفتار نکن، چون در این دام‌ها به سختی می‌توان قدم برداشت.

هوش مصنوعی: عمر و ثروت انسان به سرعت از بین می‌رود و به نابودی می‌رسد. بنابراین بهتر است با فروتنی و متانت با مشکلات زندگی روبرو شویم و از آن‌ها عبور کنیم.

هوش مصنوعی: چنان که با فراوانی به دنیا آمدی، زمانی هم می‌روی که چیزی از خود به جا نگذاری. در جستجوی گنج و ثروت، خود را از دیگران خالی و تهی می‌کنی.

هوش مصنوعی: نگران نباش که فرزندت چه چیزی دارد یا ندارد، زیرا او بدون تو هم دارای چیزهایی است.

هوش مصنوعی: کسی که به مقام و جایگاه بالایی دست یافته است، از آغاز زندگی‌اش هیچ فرصتی برای تأمین نان و روزی برای او فراهم نشده است.

هوش مصنوعی: او تو را به کسی داد که با تو مرتبط است و همچنین فرزندی که متعلق به توست هم به او داده شده است.