هوش مصنوعی: اکنون از پادشاه طنجه و قهرمان بشنوید که چگونه در جستجوی انتقام هستند.

هوش مصنوعی: در آن زمان که پهلوان سپاه از نزد شاه ضحاک به سوی طنجه رفت.

هوش مصنوعی: شه طنجه تمامی چیزهایی را که از دریا و خشکی به دست آورده بود، به سپرده بود.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که ببینیم سرنوشت چه نتیجه‌ای خواهد داشت، و چقدر زمان نیاز دارد تا پیامدهای اعمال بد برخی افراد مشخص شود.

هوش مصنوعی: روزگار شاه به پایان رسید و پس از او، پسرش به مقام شهریاری رسید.

هوش مصنوعی: فرزند نیز راه پدر را در پیش گرفته و به اندازه‌ای که باید، خود را آماده کرده است.

هوش مصنوعی: شه بزرگ و سرفراز به گونه‌ای فکر می‌کند که آنچه را می‌خواهد از طنجه (شهری در شمال آفریقا) به دست خواهد آورد.

هوش مصنوعی: یک شخص بلند همت و کوشا توجهی به این موضوع نشان داد و از شاه کیان نیز درخواست کرد که به این نامه رسیدگی کند.

هوش مصنوعی: شهر طنجه آرزوی او را ربود و او گفت این خبر با دل من سازگار نیست.

هوش مصنوعی: سال‌ها از زندگی‌ام گذشته و من اکنون بیش از چهل سال ندارم و به نوعی دو سال از این سال‌ها را به کارهایی گذاشته‌ام که به آن‌ها اهمیت چندانی نمی‌دهم.

هوش مصنوعی: اگر برای تو نظری وجود دارد که می‌خواهی به آن برسید، هرگز در دام و تله‌ای که برای دیگران گذاشته شده، نرو.

هوش مصنوعی: تو به فرار از زمین و ریشه‌ات ادامه می‌دهی، چرا که می‌خواهی از بالا و در افق به شکار خرگوش‌ها بپردازی.

هوش مصنوعی: سپهبد فهمید که اگر به جنگ برود، آن چیزی که می‌خواهد به دست نمی‌آورد و دچار مشکلاتی می‌شود.

هوش مصنوعی: هزار و دوتا از فرماندهان سپاه را انتخاب کرده و به دستور شاه از جمع خارج شدند.

هوش مصنوعی: به نریمان فرخ یادآوری کرد که هدفت همیشه پیروی از دین و عدالت باشد.

هوش مصنوعی: اگر من بیایم یا نیایم، به هر اندازه‌ای که باشد، جز به دستور شاه صحبت نکنید.

هوش مصنوعی: او را با محبت بوسید و خبر این ماجرا را به سپاه فرستاد، وقتی که این پیام به شاه طنجه رسید.

هوش مصنوعی: تعداد زیادی از گنجینه‌ها و ثروت‌ها را جمع‌آوری کرده و به اندازه‌ی کافی نیرو و سپاه برپا داشته است.

هوش مصنوعی: به خاطر وجود سپاه بزرگ او، زمین به مانند آسمان از یک سر تا سر دیگر پر شده است.

هوش مصنوعی: سردار با لشکرش به میدان آمد و ابرها را کنار زد تا کشورش را نشان دهد.

هوش مصنوعی: در نزدیکی طنجه، روزی یک راه را طی کرده و با سپاهی در کنار دشت چادر برپا کرد.

هوش مصنوعی: یک ماه قدیمی و مشهور وجود دارد که سال‌های زیادی را در این دنیای پرفراز و نشیب گذرانده است.

هوش مصنوعی: بسیار از غذاها و گیاهان را نام برد و همه آن‌ها را نزد فرمانده آورد.

هوش مصنوعی: من از قبل خبری دارم که در طنجه چیزی را قرار داده‌ای.

هوش مصنوعی: برادرم زنده است و شاهدی بر این موضوع وجود دارد. در آن نامه، هم نام و هم خط ما دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: پهلوان وقتی نامه‌ای از سوی طنجه دریافت کرد، بسیار خوشحال شد و به سرعت اقدام کرد.

هوش مصنوعی: در آغاز نامه، به یاد خداوندی که دین و عدالت را برقرار کرده است، اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: این بیت به خالق آسمان و زمین اشاره دارد که عالم را به وجود آورده و پرتوهای ماه و خورشید را می‌تاباند.

هوش مصنوعی: شخصی به گمراهی می‌گوید: ای گمراه، از خالق چه انتظار داری وقتی که در دل تو کارهای نادرستی وجود دارد؟

هوش مصنوعی: در میان افراد دانا، کمتر کسی پیدا می‌شود که برای به دست آوردن اموال دیگران چشم‌داشتی داشته باشد.

هوش مصنوعی: بهتر است که نام یک فرد خوب و درستکار بیشتر از کسی باشد که با طمع و برای منافع شخصی دست به خواندن و نوشتن می‌زند.

هوش مصنوعی: من به چشمانت شاید زشت و بی‌ارزش به نظر برسم و یا همچون کسی که نادان است، صدای فریاد مرا نادیده بگیری.

هوش مصنوعی: از این انسان، کلمات عجیبی به گوش می‌رسد که می‌تواند دل را به حالت خواب و آرامش بکشاند.

هوش مصنوعی: کسی که رنگ چهره‌اش تیره‌تر از زنگ است، چگونه می‌تواند از شرم رنگی برای خود پیدا کند؟

هوش مصنوعی: هر کسی هنرهای من را شنیده و دیده است، اما تو از روی نادانی می‌خواهی مرا نادیده بگیری.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم با عجله بروم در حالی که زمان به آرامی می‌گذرد و این باعث رکود می‌شود؟

هوش مصنوعی: اگر من با صدای بلندی بر زمین بکوبم، صدای من موجب می‌شود مردگان از خواب برنخیزند.

هوش مصنوعی: وقتی کودکی در گهواره در هند شروع به گریه کند، نام من در آن لحظه خاموش نخواهد بود.

هوش مصنوعی: آتشی که از آسمان به چین می‌ریزد، به دلیل شدت تیزی تیغ من است، پس این فقط یک حدس و گمان نیست.

هوش مصنوعی: شخصی خواسته که ارزش این دنیا را بفهمد، پس همه چیز را از جهات مختلف جمع‌آوری کرده است.

هوش مصنوعی: وقتی که ای زاغ با چهره‌ای تیره و غمگین در گنجت پنهان شده‌ای، مثل زاغی هستی که در زمین جِست و خیز می‌کند.

هوش مصنوعی: حالا انگار به من آگاهی داده‌اند که همه افراد می‌شناسند چه کسی در نزد تو است.

هوش مصنوعی: سر شما گواه‌های زیادی دارند و من به نزد شما دو نفر فرستادم.

هوش مصنوعی: اگر چه افراد زیادی وجود داشته باشند، در نزد قاضی تنها دو نفر کافی است تا گواهی دهند و حرف خود را ثابت کنند.

هوش مصنوعی: اگر دوباره خواسته‌ات را بفرستی، آن را به شکل مرتب و خوبی که بود، دریافت خواهی کرد.

هوش مصنوعی: تو هم از نظر من در نزد شاه ارجمند و محترمی و هم از شاه به خاطر موقعیت خود، بزرگی و مقام را به دست خواهی آورد.

هوش مصنوعی: اگر تو نخواهی، من هرگونه فکری که کرده‌ام را به پای تو می‌گذارم، حتی اگر این فکر به تو آسیب برساند.

هوش مصنوعی: اگر ایوان تو زیر آسمان کیوان باشد، یا اگر نام دیوان به دیوان تو مربوط باشد، به خاطر این است که تو نسبت به آن‌ها تعلق داری.

هوش مصنوعی: من برای این که جلوی به درد آمدن دل دوستانت را بگیرم، سرت را از گردنت جدا می‌کنم.

هوش مصنوعی: در آن زمان، پیامبر ابراهیم وجود داشت و نام زرتشت از آسمان بر او نازل شد.

هوش مصنوعی: به کتابش سوگند، که بر این موضوع دو شاهد نیز شهادت داده‌اند و چیزهای زیادی را گواهی می‌دهند.

هوش مصنوعی: فرستاده آن‌ها را آزار داد و به سمت طنجه حرکت کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که شاه نامه را خواند، آن دو نفر (دو شاهد) در جمع حضور یافتند و گواهی دادند.

هوش مصنوعی: جز این‌ها شواهد و گواهانی بسیار وجود دارد، اما هیچ‌کس جرأت نمی‌کند در این مورد صحبت کند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که شخصی با چهره‌ای غمگین و ناراحت به نزد یک پادشاه می‌رود و از او می‌خواهد که پیامی به پهلوان بدهد و او را از وضعیت موجود آگاه کند.

هوش مصنوعی: اگر دیواری را بر روی برف بسازند، به سرعت و به راحتی فرو می‌ریزد، زیرا زیرساختش سست و ناپایدار است.

هوش مصنوعی: هر آنچه که گفته می‌شود، لزوماً درست نیست و نباید به سرعت به آن باور کرد. ممکن است برداشت‌ها و گمان‌ها به اشتباه بیفتند.

هوش مصنوعی: من از نظر مردانگی، دارایی و قدرت نظامی چیزی کم ندارم. این چه نوع طمع‌ورزی است که تنها به خیال و توهم تکیه دارد؟

هوش مصنوعی: در زمان جوانی، تو در کنار من نبودی و اکنون که به پیری رسیده‌ام، بوی کمرنگی از گذشته‌ام را احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: یک رشته موی من در میدان جنگ افتاد، اگر آن را ببینی به خاطر ترس تو، ممکن است خراش گیرد.

هوش مصنوعی: من با پادشاه جنگی ندارم، تویی که با شجاعت و تیزی جنگ می‌کنی.

هوش مصنوعی: فرستادگان را با بی‌احترامی دور می‌کند و از میان صد هزار دلاور، فقط چند تن را می‌طلبد.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به توصیف یک صحنه باشکوه و قدرت‌نمایی می‌پردازد. او از نمایی از یک نیرو و عظمت زندگی صحبت می‌کند که همچون فیل‌هایی بزرگ و زنده در درون آهنی منظم و زیبا قرار دارند. این فیل‌ها به‌گونه‌ای قدرت‌مند از مکانی به نام "طنجه" خارج می‌شوند و بر روی دو میله یا پایه خیمه‌ایی برپا می‌کنند که نشان‌دهنده تأثیر و تسلط آنها بر فضای اطراف است. این تصویر می‌تواند نمادی از اقتدار و زیبایی زندگی باشد.

هوش مصنوعی: یکی از سرداران بزرگ و سرفراز که دلش پر از کینه است، به نام متوز وجود دارد.

هوش مصنوعی: نیمی از لشکرش را به او داد تا برای نبردش به جلو بفرستد.

هوش مصنوعی: خبر را به فرمانده سپاه فرستاد تا سپهبد با قدرت و چابکی به میدان جنگ بیفتد.

هوش مصنوعی: سپاهی به نزدیکی دشمن آمد و جنگ آغاز شد، همان‌طور که از دور مسیر به سوی آنها حرکت می‌کرد.

هوش مصنوعی: پیشکاران و جلو داران در نبرد، برای اولین بار حمله کردند و نتیجه این جنگ، خونریزی فراوانی بود که بر تمام سرزمین نازل شد و آن را inundated کرد.

هوش مصنوعی: آنها افسار را به گردش درآوردند و تیرها را به سمت سینه‌ها نشانه گرفتند.

هوش مصنوعی: تو گفتی به خاطر فراز و نشیب‌های زیاد، به گونه‌ای که دشت هامون به آسمان رسید.

هوش مصنوعی: یک دریا از خون زمین به وجود آمد، که چشمه‌ای از دریای چین در نزد او وجود نداشت.

هوش مصنوعی: در این دوران، دنیا به شدت دچار نابسامانی و مشکلات شده و به حالتی افسرده و نالان است. اما با وجود این شرایط، ستاره‌ها از آنچه بر زمین می‌گذرد، بی‌خبرند و نمی‌دانند که این حوادث چه معنایی دارند.

هوش مصنوعی: گروهی فراوان از زابل، در جنگ به سلاح و اسب مجهز شدند و آماده نبرد گردیدند.

هوش مصنوعی: وقتی شب به زیبایی خود پرداخته و چرخش آغاز می‌شود، آسمان از نور ماه کامل روشن می‌گردد و این نور مثل آینه‌ای درخشان می‌شود.

هوش مصنوعی: زلف‌های مشکی که به پایین آویزان شده‌اند، مانند خالی که بر روی چهره‌ای نیلگون نقش بسته است، زیبایی خاصی را به وجود آورده‌اند.

هوش مصنوعی: او دیگر از جنگی صحبت نکرد و گفت که زمان جنگ به پایان رسیده و روزها گذشتند.

هوش مصنوعی: به نیروها دستور بده که آماده باشند، چون امشب ممکن است حمله‌ای صورت گیرد.

هوش مصنوعی: در هر گوشه‌ای از بالا و پایین تپه‌ها، سپاهیان کمین کرده بودند و آن شب هیچ‌کس از صدای رعدآسا و ترسناک آن‌ها خوابش نبرد.

هوش مصنوعی: او هر شب از ترس حمله یا حوادث ناخوشایند، بیدار می‌ماند و تا صبح خوابش نمی‌برد.

هوش مصنوعی: وقتی چرخ زمان به حرکت درمی‌آید، دو گوی طلایی و نقره‌ای را به بازی درمی‌آورد.

هوش مصنوعی: یک گوی نقره‌ای به زیر آب رفت و گوی طلایی از آب بیرون آمد.

هوش مصنوعی: دو گروه از جنگجویان شمشیرزن، آماده نبرد شدند و در کمین نشسته و صفوف خود را تشکیل دادند.

هوش مصنوعی: زمین به خاطر سنگینی و فشار سپاه، خود را نخواهد شناخت و انگار در حال نگاه کردن است.

هوش مصنوعی: پهلوانی در جهان مانند گردی است که زره‌ای به تن کرده و با گرزی برای نبرد آماده است.

هوش مصنوعی: بر او هفتصد سال گذشته بود و زمان مانند یک دورانی قدیمی به نظر می‌رسید.

هوش مصنوعی: ناگهان فریاد برآورد و گفت: مرا از شر دشمنان قدیم و کهنه‌ام نجات بده.

هوش مصنوعی: اکنون تصمیم دارم که از عمق وجودم برای مبارزه و تلاش بیشتر کنم؛ زیرا عملکرد شمشیر قدیمی بهتر خواهد شد.

هوش مصنوعی: بهتر از رنگ یاقوت و طلا، نوشیدنی قدیمی و باکیفیت است که از شراب نو بهتر است.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه زمان و سرنوشت بر من فشار آورده و مرا تحت فشار قرار داده است، اما هنوز هم قدرت و استقامت من در برابر این مشکلات زیاد است.

هوش مصنوعی: او این را گفت و با سپاهیان از دو طرف به جنگ آمد و تمام تلاش خود را به کار گرفت.

هوش مصنوعی: جهان به مانند چراغی پر از ستاره گشته و همه چیز درخشان و زیبا شده است، در حالی که آسمان همچنان پنهان و رازآلود باقی مانده است.

هوش مصنوعی: به دلیل شدت گرما و تشنگی در زمین، آب به جوش آمده و به دریا جاری شده است.

هوش مصنوعی: تا دو صد میل پیش رفتی و به صدا درآمدی، سپس دوباره برگشتی و گوش سپردی.

هوش مصنوعی: در بالای آسمان، چیزهایی بدتر از تیرگی زمین وجود دارد و در زیر آب نیز از خون انسان‌ها شرایطی ناراحت‌کننده و دردناک وجود دارد.

هوش مصنوعی: سواران در آن دریا عمیق مانند کشتی‌ای هستند که بادبانش از روی آب بلند شده است.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده که شخصی در دام‌های هولناک گرفتار شده و به هر جا که برود، به گونه‌ای در بند و زنجیر گرفتار می‌شود و درمانده است. در واقع، بیانگر وضعیت ناخوشایند و محبوس‌شدن در مشکلات و سختی‌هاست.

هوش مصنوعی: به خاطر دم خونین و تیغ، لعل (جواهر) به رنگ قرمز درآمده است، همان‌طور که در شب، ابرها از تابش خورشید حالت خاصی به خود می‌گیرند.

هوش مصنوعی: به خاطر دشمنی زیاد، آتش سوزانی به وجود آمده که حتی از نیل هم برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: رئیس سپاه با گرز و نیزه در دست، در حال حمله به دشمن بود و با پیاده‌نظام به هر سمت می‌تازید.

هوش مصنوعی: او به هر گنبدی پنجاه قدم می‌زند و با ضربه‌های چکش خود به آن می‌کوبد و نام آن را نیز بر زبان می‌آورد.

هوش مصنوعی: گاهی با سینه‌اش مانند خرطوم فیل، دوخت و دوز می‌کند و گاهی خون می‌ریزد، همچون دریای نیل.

هوش مصنوعی: جمعیت زیادی چه پیاده و چه سوار، به خاطر بدخواهان در سختی و ذلت افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: مرگ به قدرت و تسلط خود پایان می‌دهد و از دست او، یزدان بزرگ، نخستین بار فرار می‌کند.

هوش مصنوعی: در میدان جنگ، هر حلقۀ زره‌پوش بر تن مردان زخمی، نشان از تیرهایی است که به آنها اصابت کرده و نشانه‌ای از نبردهایی است که آنان پشت سر گذاشته‌اند.

هوش مصنوعی: سلاح و تیر و کمانش بیشتر از موی بدی است که بر سر او وجود دارد.

هوش مصنوعی: در دشت پر از جسد، از صبح تا شب کسی نتوانست از جنگ رهایی یابد و آرامش پیدا کند.

هوش مصنوعی: شب تاریک و بی‌نور مانند یک شاعر که مشغول بافتن شعر است، به رنگ‌های آبی و سیاه در آمده و بر روی کوه‌ها و دشت‌ها گسترده شده است.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف دو عمل متفاوت اشاره دارد: یکی بافته شدن چیزی با زر (طلا) و دیگری با مشک (عطر یا ماده خوشبو). این بیانات نشان می‌دهند که در هر کدام از این موارد، ماده‌ای خوب و ارزشمند به کار رفته است، که نشان از زیبایی و ارزش آنها دارد. در واقع، این تصویرسازی می‌تواند نمادی از اثرات مثبت و زیبا بر روی آنچه که وجود دارد، باشد.

هوش مصنوعی: در جنگ، هر دو طرف در وضعیت برتری قرار گرفتند و سپه‌سالار به سمت سپاه قوی‌تر بازگشت.

هوش مصنوعی: هر کس که به شباهت با پهلوان سخن می‌گوید، از خون و درد کشیده شده در هر قسمت به تماشا نشسته است.

هوش مصنوعی: اگر فردا کسی پیش تو بیاید که اولین بار است می‌بینی‌اش، جز از او نباید از کسی دیگر کمک بخواهی.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره دارد به اینکه فرمانده و رهبری این لشکر بزرگ، خود اوست و در میان این جنگجویان برجسته از شرق، او در رأس و بالاتر از همه قرار دارد.

هوش مصنوعی: در ردای او پوست نهنگ و لباسش مانند خفتان پلنگ سیاه است، و اسب او زینتی از سنگ‌های قیمتی به رنگ لعل دارد.

هوش مصنوعی: در سر او کلاهی از جنس فولاد قرار دارد که پرهایی زیبا بر روی آن نقش بسته است.

هوش مصنوعی: اگر دشمن تو را با سپاه به جنگ بیاورد، درفش تو که نماد شجاعت و اقتدار است، نباید به زمین افتد و باید همچنان در دست تو باقی بماند؛ در غیر این صورت، هر کس به تو حسد خواهد ورزید و در پی انتقام خواهد بود.

هوش مصنوعی: امروز تعدادی از سران که منتظر بودند، ناگهان از مخفیگاه خود بیرون آمدند و بر زمین حمله کردند.

هوش مصنوعی: ما جز تو کسی را ندیدیم که همچون تو با دست و قدرت و تلاش، بر مشکلات فایق آید.

هوش مصنوعی: پهلوان گفت: امروز که جنگ به شدت آغاز شده، به جستجوی دشمن رفتم اما نتوانستم او را به دست آورم.

هوش مصنوعی: وقتی لبه‌ی درخشان خورشید از پشت تاریکی شکاف پیدا می‌کند، شب مانند لعل سرخ از خون رنگین می‌شود.

هوش مصنوعی: هر جایی که فردا به دست آورم، در یک لحظه اجازه نمی‌دهم زنده بماند.

هوش مصنوعی: از آن طرف، گروهی از دلیران درباره‌ی فرمانده‌ی زبده صحبت کردند.

هوش مصنوعی: گفتند که گرشاسب پیر و ناتوان است، حال چه کسی می‌تواند به آن اندازه در میدان جنگ مبارزه کند؟

هوش مصنوعی: اکنون، دندان تیزتری برای جنگ آماده شده زیرا از شدت تأخیر، دندانی برای او باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: کجا می‌جویی و کجا با دیگران مقابله می‌کنی، در حالی که همچون آتش شدید و همچون باد سریع هستی.

هوش مصنوعی: تو در هر زخمی که وارد کردی، گویی فیلی به زمین افتاده است و در هر حمله‌ای که کردی، ده نفر بیشتر از قبل کشته شده‌اند.

هوش مصنوعی: تو افسار اسب را گرفتی و با سوارش به هم زد و به زمین انداختی.

هوش مصنوعی: شخصی که بدرفتاری می‌کند، گفت این جنگ به خاطر آن باد و گرد و غبار بسیار سخت است.

هوش مصنوعی: وقتی شب با تاریکی‌اش ناامید کننده می‌شود، صبح با پرچم سفید خود به زندگی باز می‌گردد.

هوش مصنوعی: من و گرز با هم، مانند گرشاسب، به میدان می‌رویم و سرش را بر روی نیزه‌ها می‌افرازم تا به دیدار شاه برسم.