هوش مصنوعی: شاه از خبر خوشی که شنید، بسیار شاد و خرسند شد و بر سرش کلاهی گذاشت که از ماه زیباتر بود.

هوش مصنوعی: هزار اسب زینتی به همراه لشکری به پیشواز فرستاد.

هوش مصنوعی: دو راه به مانند یک نهر بزرگ و طوفانی پر از شاخ و برگ است، پس خودت را از درع (زره) محافظت کن و به آنجا برو.

هوش مصنوعی: از صندوق بزرگ فیل‌ها صدایی رسا و غریب بلند شده که به زنگ و طبل و نوا ماننده است.

هوش مصنوعی: دو صد فیل رنگین در پارچه‌ای نرم و زیبا جلوه‌گری می‌کنند، مانند درفش و پرچم دلیران جنگ.

هوش مصنوعی: همه شکوه و زیبایی خود را با کمربندهایی زرین و گوشواره‌هایی از جواهرات تجلیل کرده‌اند.

هوش مصنوعی: پلنگ‌ها به زنجیر طلایی بسته شده‌اند و همانند گرگ و شیر در دام گرفتار آمده‌اند.

هوش مصنوعی: آمل به شهر زیبای بهشتی تبدیل شده است، جایی که در آن پول و پارچه‌های زیبا به وفور دیده می‌شوند.

هوش مصنوعی: سه منزل پیش رو، سپاه راه را گفته‌اند، و در دوراهی، صفی به مانند کوی شکل گرفته است.

هوش مصنوعی: زنان بالغ و با تجربه در جمع آمده‌اند و بازیگران نیز به دیگران خواهند آموخت و نشان خواهند داد.

هوش مصنوعی: در اینجا به توصیف گروهی از warriors یا مبارزانی پرداخته شده است که در برابر دشمنان قرار گرفته‌اند. آنها به مانند کوهی از نیروی مبارزاتی و قدرت ایستاده‌اند و با تبختر و اعتماد به نفس آماده نبرد هستند. وجود سپرها و شجاعتشان، نشان‌دهنده‌ی استحکام و روحیه‌ی قوی آنهاست.

هوش مصنوعی: از رنگین سپرها، زمین به شکلی زیبا و جذاب در آمده است، مانند اینکه چرخ زمان در دنیای رنگین و زیبای چین در حال گردش است.

هوش مصنوعی: تمام مردم شهر به طور بی‌هدف و در حالتی سرگردان، در صف ایستاده‌اند تا با شاه دیدار کنند.

هوش مصنوعی: تاج و تخت او به مانند پیکر فیل در دنیای پر زرق و برقی که از سنگ‌های قیمتی ساخته شده، شکوه و زیبایی دارد.

هوش مصنوعی: یک چتر زیبای رنگارنگ مثل طاووس بر سر اوست که از یاقوت و در تزئین شده است.

هوش مصنوعی: وقتی کسی به درگاه شاه وارد می‌شود و بالا می‌رود، مانند این است که شاه نیز از بالا به او نظر می‌افکند.

هوش مصنوعی: زشت‌کاری‌هایی که از فیل ناشی می‌شود، باعث شد که مدتی در همان مکان بمانند و آسیب نبینند.

هوش مصنوعی: آن‌ها او را از کاخ بلند شاه بردند و به پاهایش زنجیری از طلا بستند.

هوش مصنوعی: فریدون هیچ یادبودی از او نیاورد و حتی از عمق کارش هم از او سؤالی نکرد و نه به او امیدی داد.

هوش مصنوعی: او برای کسی فرصت نداد تا به زیبایی‌اش توجه کند، همین یک هفته برایش کافی بود.

هوش مصنوعی: نریمان به سوی پادشاه رفت و پیش او از گرد راه تقدیر و تمجید کرد و نامه‌ای به شاه داد.

هوش مصنوعی: ابتدا به خاطر چیزهایی که در گذشته به ما آسیب رسانده‌اند، سپاسگزاری کن و سپس به سایر هدایا و نعمت‌ها اشاره کن.

هوش مصنوعی: در یک هفته، شش بار بدتر از قبل، مردم را به دردسر می‌اندازد.

هوش مصنوعی: او می‌گفت مانند کشور چین، وقتی که دید شگفتی‌های زیادی از آن نمایان شد.

هوش مصنوعی: نه در گنج و ثروت جا دارد، نه در کاخ و قصر، نه در باغ و ایوان، و نه در خانه.

هوش مصنوعی: کشنده‌ای که تنها و بی‌یار مانده، به شمارش درد و رنج خود مشغول است و از خون دلش به شدت رنج می‌برد.

هوش مصنوعی: نریمان پس از آن واقعه با اراده‌ای محکم ایستاد و در حالی که دست‌ها را بست، به بیان سخنانش پرداخت.

هوش مصنوعی: با یک بوسه، خاک را نشان داد و آفرین بر خسرو پاک را گرفت.

هوش مصنوعی: او درباره شکوه و زیبایی کشور فغفور صحبت کرد و از ثروت و سپاه او نیز سخن گفت.

هوش مصنوعی: من هرگز کسی را مانند او ندیدم که شایسته تاج و تخت باشد، جز پادشاه.

هوش مصنوعی: چنانچه بر عقل ظلم شود، ثروت به دست می‌آید اما رنج و زحمت همگی بی‌فایده خواهد بود.

هوش مصنوعی: شاه از نظر مردم دور نمی‌شود و دلش به سمت جایگاه خود خوش است.

هوش مصنوعی: هرگز نباید به خوشبختی خود اعتماد کرد، حتی اگر به نظر برسد که اوضاع خوب است، زیرا خوشی‌ها و نعمت‌ها ممکن است به زودی از بین بروند.

هوش مصنوعی: کیست که بداند این دنیای ناپایدار چه چیزی در باطن دارد و رازهایش را با هر کسی در میان نمی‌گذارد؟

هوش مصنوعی: کمالات و هنرها تنها با تلاش و زحمت به دست می‌آید؛ خوبی و شهرت خوب تنها با کار شایسته بدست می‌آید.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته شده که اگر کسی به خوبی و نیکی رفتار کند، یاد و اسم نیک او در این دنیا باقی خواهد ماند و اثر آن بعد از او نیز در زندگی دیگران نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: زندگی تو بهتر خواهد بود اگر کارهای نیک انجام دهی و از پس آن برآیی.

هوش مصنوعی: دوری از بدی و ناپسندها باعث می‌شود که انسان به خوبی‌ها و فضیلت‌ها نزدیک‌تر شود و در مسیر حق و حقیقت قدم بردارد.

هوش مصنوعی: خشم مانند زهر است که تلخی و ضرر دارد، اما وقتی آن را فرو‌خورده باشی، به شیرینی و خوشی تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: پادشاه از آن صحبت‌ها گذشت و اعلام کرد که بزرگی فغفور را نمی‌توان پنهان کرد.

هوش مصنوعی: او که بزرگ و والا بود، اشتباهی کرد و به ما دشمنی ورزید و مانند کسی که به دنبال ماه است، تلاش کرد.

هوش مصنوعی: این روزها باد خوشبختی و سعادت به اندازه‌ای نیست که به ویژه در این یک هفته، شعر را نخوانده‌ام.

هوش مصنوعی: لباس و زینتش را از او بگیر و او را ببخش، تا دلش از غم پاک شود.

هوش مصنوعی: می‌گویند که گناه از تو شروع شد، زیرا تو در برابر فرمان ما ضعیف و ناتوان عمل کردی.

هوش مصنوعی: تو از کمان مانند ضحاک تیر انداختی، مانند زمانی که من آمدم و تو برایم تیر را آماده کردی.

هوش مصنوعی: من این عذاب و عواقب بد را به خاطر کارهایی که انجام دادم، تحمل می‌کنم و تو را به خاطر آن کارها نمی‌شناسم که به مقام شاهی رسیدی.

هوش مصنوعی: اکنون چیزی که هست، باشد و به هیچ امیدی فکر نکن. لحظه‌های خوب و شادی را فراموش نکن.

هوش مصنوعی: این خانه را تا حدودی خانه خودم می‌دانم، هرچند که از خانواده و آشنایان خود دورم.

هوش مصنوعی: اگر به تو بدی کردم، این بخاطر آزمایش بود و اگر بخواهم بدی کنم، می‌توانم صد بار کار نیکو انجام دهم.

هوش مصنوعی: من از دیدارت شرمنده‌ام و به خاطر کارهایی که کرده‌ام، از تو عذرخواهی می‌کنم.

هوش مصنوعی: از ناراحتی و سختی‌ای که می‌کشم، به این نتیجه رسیده‌ام که زندگی پر از فراز و نشیب است.

هوش مصنوعی: آسمان روان با هیچ‌کس آرام و آرامش‌ناپذیر نیست؛ نه به خاطر خوبی‌ها و نه به خاطر بدی‌ها.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای خوشبخت و خوشحالی است که در دنیای باغ و درختان زندگی می‌کند و همه جا را پر از زیبایی کرده است.

هوش مصنوعی: در باغ، پرنده‌ای روی شاخه‌ای می‌نشیند که نشان‌دهنده‌ی تفکر و اندیشه است.

هوش مصنوعی: به یاد داشته باش فردا وقتی که هر دوی ما در یک جا کنار هم باشیم و از زندگی لذت ببریم، نوشیدنی مشترکی هم داشته باشیم.

هوش مصنوعی: نریمان با شجاعت و قدرت خود، لباس میهنی را بر تن کرده و احساس شادی و نشاط را در دل شاه فغفور ایجاد کرد.

هوش مصنوعی: به خاطر شادی و خوشحالی، چشمانش پُر از اشک می‌شود و با لبخندی دلپذیر، احساس شکرگزاری و خرسندی را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: هنگامی که پادشاهان روشن‌فکر از آسمان، تخت درخشان خود را که به رنگ پیروزی است مشاهده کردند، چهره‌ای خشنود و نافذ به خود گرفتند.

هوش مصنوعی: فریدون، سلاحی را ساخت که از آن هیچ چیز نمی‌توانست به او آسیب برساند و هیچ دشمنی نمی‌توانست به او نزدیک شود.

هوش مصنوعی: در باغی که در آن دو نفر از دو سو به همدیگر نگاه کردند و دیدار کردند.

هوش مصنوعی: از هر در که فردی وارد می‌شود، تا آن در بسته نشود، کسی نمی‌تواند از آنجا بیرون برود. این نشان می‌دهد که هر ورود و خروجی یک نظم و ترتیب خاصی دارد که باید رعایت شود.

هوش مصنوعی: دو نفر با خوشحالی یکدیگر را در آغوش گرفتند و به خاطر یک مسئله‌ای از هم عذرخواهی کردند و درباره آن صحبت کردند.

هوش مصنوعی: در ابتدا بر سر سفره نشسته‌اند و سپس دست خود را برای انجام کاری دیگر بالا برده‌اند.

هوش مصنوعی: در ایوانی که چهار طرف آن نشسته است، فضایی فراهم شده که به زیبایی بهاری می‌ماند و با تمام تجملات آراسته شده است.

هوش مصنوعی: در داخل خانه، رنگ‌های مختلفی از مینا وجود دارد و گل او از سنگی که ناشناخته است، زاده می‌شود.

هوش مصنوعی: تمام بدنه‌اش از چوب صندل و عود ساخته شده و درونش سیصد ستون طلا وجود دارد.

هوش مصنوعی: درختی که به خاطر ناراحتی و غم، چهارصد کنگره از بلور و گوهر را به حالت معلق و آویزان درآورده است.

هوش مصنوعی: سفره‌اش تماماً با سنگ‌های قیمتی مزین شده و همه زیبایی‌ها و قشنگی‌هایش از طلای ناب بافته شده است.

هوش مصنوعی: ابر، مانند یک پیشگو، تختی از سنگ قیمتی لاجوردی را می‌سازد که از جواهرات سرخ و زرد تزیین شده است.

هوش مصنوعی: دوصد ظرف پر از عطر خوش و خوشبو در جلوی تخت قرار دارد و بین آن‌ها درختی از مرجان وجود دارد.

هوش مصنوعی: از طلا و نقره بی‌پایان، نارنج و نار وجود دارد که هر کدام ارزش زیادی دارند.

هوش مصنوعی: همه حبوبات و دانه‌های سرخ و زرد، مانند یاقوت و نارنج، را با کافور پر کرده‌اند.

هوش مصنوعی: قاب های تزیینی از سنگ عقیق یمن را پر از عطر خوش مشک کرده و در لگن بلورین قرار داده‌اند.

هوش مصنوعی: از هر طرف بادی می‌وزد که پرهای طاووس نر را به زمین می‌اندازد.

هوش مصنوعی: از کافور عطر خوشی پخش شده و دود و آتش به هم مخلوط شده‌اند.

هوش مصنوعی: هر کجا که نگاهی بیندازیم، جواهرات و سنگ‌های قیمتی به وفور وجود دارد و در همه جا آثار و نشانه‌هایی از خوشی و صفا دیده می‌شود، مانند نوشیدنی خوشمزه‌ای که از مواد ساده تهیه شده است.

هوش مصنوعی: در هر گوشه‌ای، چشمه‌ای از آب زلال وجود دارد و بر روی سنگ‌ها و شن‌های آن عطر خوشبویی پراکنده شده است.

هوش مصنوعی: مرغ، فیل و دده (یعنی آزاد کردن دست و پای زنده) از نقره و طلا ساخته شده‌اند و به وسیله نیرنگ به سوی رده (لباس یا زینت) روانه شده‌اند.

هوش مصنوعی: مثل اینکه در بهار، یک شکارگاه پر از گل و شکوفه است، جایی که هم گلستان وجود دارد و هم گل‌ها در آن شکفته‌اند.

هوش مصنوعی: این بیت به وصف جمع زیادی از بزرگان و شخصیت‌های مهمی اشاره دارد که با نهایت احترام و پرورش، به حمایت و خدمت به شاه اشاره می‌کنند. همچنین، زیبایی و ارزشمند بودن این افراد را با یک عنصر واقعی و ظریف مانند بلور در هم می‌آمیزد. در کل، این تصویر نشان‌دهنده‌ی اهمیت و جایگاه بلند این افراد در جامعه است.

هوش مصنوعی: مجسمه‌های زیبایی در یک اتاق کوچک قرار دارند، در حالی که با یک جام در دست و لباسی رنگی مانند طاووس خود را تزئین کرده‌اند.

هوش مصنوعی: همه درختان سرو با کمرهایی از طلا در حال نوشیدن شراب هستند و آنها مانند آهوی خوشبوی مشکی به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: به شمشادی که در حال حرکت است و عطر خوشی را پخش می‌کند، به جواهری با رنگ یاقوت که در حال شادی و لبخند زدن است، توجه کن.

هوش مصنوعی: در یک شمع روشن، یک عود خشک را می‌سوزاند و بخار آن به همراه باد گسترش می‌یابد، در حالی که دیگری مانند پودر مشک در فضا پخش می‌شود.

هوش مصنوعی: در این بیت به زیبایی و شفافیت می‌پردازد. گویی رنگ زردی که در ظرف بلورین وجود دارد، به وضوح و پاکی آب در کنار نوری که از چراغ می‌تابد، اشاره دارد. این تصویر به ما می‌گوید که زیبایی و خلوص می‌تواند در برابر چیزهای نامناسب و ناخوشایند هم خود را نشان دهد.

هوش مصنوعی: نوازنده‌ها شروع به نواختن کردند و در این حین، رود با جامی سرشار از شراب، جان را به شادابی و زندگی خوشامد گفت.

هوش مصنوعی: فریدون هر روز تلاش می‌کرد تا جشن و مهمانی جدیدی برگزار کند و به این ترتیب به شکوه و عظمت خود بیشتر بیفزاید.

هوش مصنوعی: همه به یاد فغفور چین (مردی که از شادابی و خوشی برخوردار بود) به خاطر خوشحالی‌اش، با جامی در دست به جشن و شادی پرداختند.

هوش مصنوعی: از هر هدیه‌ای که برایش آوردند، آن‌قدر زیاد شد که هم خودش را خوار کرد و هم گنجینه‌اش را.

هوش مصنوعی: پس از آن، نریمان جنگجو به احترام او، هدایای زیادی از جواهرات و زرق و برق به او تقدیم کرد.

هوش مصنوعی: بسیاری از ثروت و مال را به دیگران می‌دهد و از هر پارچه‌ای که دارد، پنجاه و پنج نوع می‌سازد.

هوش مصنوعی: دو صد ترک راه را با اسب و ساز می‌پیمایند؛ و زیبای سیاه‌چهره که دل را آرام می‌کند، به عنوان خدمتگزار در کنار آن‌هاست.

هوش مصنوعی: از شمشیرها، تیرها و سپرهای فراوان و از زره‌ها و قباهای بسیار زیاد سخن می‌گوید.

هوش مصنوعی: از دقت و زیبایی باران که بر روی سه‌صد نوع شمع و ستاره می‌بارد، شعری می‌سازم.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به نام‌ها و ویژگی‌های جغرافیایی اشاره می‌کند. او از مناطق مختلفی چون زرنج، غور، زابلستان، بلخ و کابلستان صحبت می‌کند و به ارتباط این مناطق با یکدیگر و زیبایی‌هایشان اشاره می‌کند. این بیان به نوعی تجسمی از سرزمین‌های دلپذیر و ارزشمند است که شاعر به آن‌ها تعلق خاطر دارد و از تنوع جغرافیایی و فرهنگی این مناطق قدردانی می‌کند.

هوش مصنوعی: او قراردادهای همیشگی را تا مرز سند به او داد و این عهدها بر پرند نوشته شده است.

هوش مصنوعی: هر کسی که را شایستگی داشته باشد، به او نعمت و ثروت و مقام عطا می‌شود.

هوش مصنوعی: هر چه در آن مجلس جشن و شادی به خوبی‌ها و زیبایی‌ها مربوط می‌شود، از جمله فرش و تخت و مکان، همه چیز باید تغییر کند و از بهترین‌ها باشد.

هوش مصنوعی: فغفور چین یک کرسی زیبا به او بخشید و از این کار چیزی دیگر نمی‌خواست.

هوش مصنوعی: یک کودک میگسار با ظاهری زرق و برق دار و بر سرش تاجی از طلا، در دستش جامی پر از جواهرات با ارزش مانند شاهزاده‌ها دارد.

هوش مصنوعی: هر زمان که پادشاه دستش را به علامت اجازه بالا می‌برد، جام می را پیش او قرار می‌دادی.

هوش مصنوعی: وقتی که چیزی را نوش جان کردی، با شوق و خوشحالی از آن صحبت می‌کنی، اما وقتی دوباره به هنجار عادی برمی‌گردی، دیگر ساکت و بی‌صدا خواهی بود.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که بال‌هایش از پر سیمرغ است، بال‌هایی با گوهرهای نایاب به او داده شد.

هوش مصنوعی: درست نیست که در شب شمع، تاجی از جواهرهای گرانبها وجود داشته باشد که کارایی نداشته باشد. این جمله به نوعی اشاره به بی‌فایده بودن چیزی در زمانی دارد که زیبایی و درخشندگی آن به تمام عیار دیده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: به او تختی دیگر از طلا داده‌اند که بر پشت شیری قرار دارد، در حالی که او در وضعیت ناامیدی است.

هوش مصنوعی: هر بار که آن شیر از جایش بلند می‌شود، با صدای نعره‌ای آنچنان قویش، کسانی که نشسته‌اند را به پا می‌دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر خواهش‌ها و تمایلات خود، خود را به دردسر انداختی و از آنچه که گویی برایت خوشایند نیست فاصله گرفتی، حالا در دنیایی از ابهام و سردرگمی قرار داری.

هوش مصنوعی: دو یاقوت به او دادند که رنگی مانند لعل دارد و هر یک از آن‌ها صد و بیست مثقال وزن دارد.

هوش مصنوعی: چهل در دیگر هیچ سودی نداشت، زیرا هر کدام از آن‌ها به مانند ماهی بود که از تخم بیرون آمده باشد.

هوش مصنوعی: به اندازه یک مثقال گوگرد خالص و سرخ، آنچنان درخشان است که مانند ستاره‌ای نورانی می‌درخشد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از چین به دست آورده‌ام، همه را به تو باز می‌گردانم.

هوش مصنوعی: به درگاه خداوند، شاه فغفور، فرمان داد که به تدریج به تمامی سپاهیان بخشش کند.

هوش مصنوعی: تنها آن گوهر ناب مانند شاه است که ارزشمند است و هر چیزی که در مسیرش قرار گیرد، بی‌فایده به حساب می‌آید.

هوش مصنوعی: پادشاه جهان به خاطر گرشاسب، هدایا و gifts مختلفی فراهم کرد.

هوش مصنوعی: از ساز و جواهر و تخت زرین، همچنین از فیل و بلندی و نیز شمشیر و کمر.

هوش مصنوعی: لباس و کلاه پرزرق و برق خود را کنار گذاشته‌ام و اکنون هر چیزی که دارم را به عنوان هدیه در گنجینه‌ام می‌گذارم.

هوش مصنوعی: تمام سرزمین ماهان و مکان‌های برتر آن، از قهستان تا اصفهان را شامل می‌شود.

هوش مصنوعی: او به فرزندش قول و تعهدی داد، تا در مرزهای قزوین و ری نامش را ثبت کند.

هوش مصنوعی: دوستانی که در کنار او بودند، به چین هدیه‌های شایسته‌ای تقدیم کردند و او هم به همین منوال عمل کرد.