هوش مصنوعی: یک هنرمند به نام قباد از اهواز می‌آید که به فریدون نسبت داده می‌شود.

هوش مصنوعی: او در حال گشت و گذار با خدمتکاران خود در اطراف شهر بود تا از دیدن زیبایی‌های آن بهره‌مند شود.

هوش مصنوعی: در بازار، معبدی زیبا را دیدم که به دلیل بلندی آن، سرش پیدا نبود.

هوش مصنوعی: زمین مانند جواهر قیمتی می‌درخشد و دیوارها به رنگ آبی فیروزه‌ای هستند. در اینجا، طلایی همچون زر بر روی زمین زرد رنگ قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: در فضای داخلی ساختمان با طراحی زیبا و از چوب سیاه، که در آن برج یادشده مانند ماهی در آسمان می‌درخشد.

هوش مصنوعی: تمام قوس‌های طاق از گوهرهای رنگارنگ پر شده و در آن‌ها هزار چراغ زرین روشن است.

هوش مصنوعی: در کنار در، دو فروشگاه ساخته شده است و در هر کدام، بت‌پرستانی رده بسته‌اند.

هوش مصنوعی: در آتش روشن، همه گُل‌مشک‌ها به بخار تبدیل می‌شوند و دود آنها مانند مه در برابر نور خورشید نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: چشم قباد از هیبت و زیبایی گهرهای گرانبها خیره مانده و مغز او تحت تأثیر عطر خوش مشک باد، شگفت‌زده و متحیر شده است.

هوش مصنوعی: در آن خانه، خواسته‌ای شکل گرفت اما اجازه ندادند و هر چه بدی بود، بر سر آن خواسته نازل شد.

هوش مصنوعی: در نزد خدایان ما تو بار سنگینی نیستی و همچنین هیچ نسبتی با آن‌ها نداری؛ بنابراین کار تو اینجا نیست.

هوش مصنوعی: قباد با شدت و سرعت سلاح خود را به دست گرفت و آماده مبارزه و خشم شد.

هوش مصنوعی: بدانید که به خدمتگزاران بگویید تمام خون خود را فدای شما کنند و بر سر هر یک از آن‌ها تاجی بگذارید.

هوش مصنوعی: از آن خدایان کهنه، کنار زده شد هفت، و پرده‌های زربفت را همه پاره کردند.

هوش مصنوعی: تمام مردم شهر از آن درد و رنج در آتش سوختند و به خاطر فریادهای خود، به نزد نریمان رفتند.

هوش مصنوعی: سپهبد تصمیم گرفت تا یکی از خدمت‌گزاران خانه را به جای خود به دیگران معرفی کند.

هوش مصنوعی: به او گفتند هر کسی را که می‌خواهی ببر و هر چه هست رهایش کن. سپس خدمتکار شد و معبد را که در معرض دید بود، دید.

هوش مصنوعی: تمام شهر تحت تأثیر گریه و باد سرد و تند قرار گرفته و لباس قباد (پادشاه) را به شکلی روی خود پوشیده است.

هوش مصنوعی: چاکران او از جواهراتش به او خدمتی کردند، و مجسمه‌ای زیبا به شکل او را زیر کشیدند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از سپاه بد نمی‌تواند کاری بد انجام دهد، چون او به ویژه‌گی‌های فریدون شاه احترام دارد و نمی‌خواهد بد کند.

هوش مصنوعی: چقدر عجیب است که تو با وجود تمام این تلاشی که کردی، خاک از روی تصویر تو افتاد.

هوش مصنوعی: سردار به تو دستور داد که به او بروی و با شتاب عذرخواهی کنی.

هوش مصنوعی: قباد از مقام و موقعیت خود ناراحت شد و با طعنه گفت: در دنیا چه کسی می‌تواند مانند من در ایران و توران باشد؟

هوش مصنوعی: فریدون درشت به هیچ کس سخن نمی‌گوید، زیرا او قادر است به من بگوید که چه کاری را باید انجام دهم و چه چیزی را بردارم.

هوش مصنوعی: کسی که از تو با ارزش‌تر نیست، کجا وجود دارد که علاوه بر اینکه در پیش تو برتر باشد، از تو جدا شده و در عقب تو هم تماشا گردد؟

هوش مصنوعی: کیستی تو که در کنار من، بوی همزبانان را می‌دهی، نه از میان مردان و نه از میان زنان؟

هوش مصنوعی: سرباز، پیش کارفرما خبری آورد که آن قباد، فرزند فریدون، در دسترس است.

هوش مصنوعی: هرچند که تو به من بی‌احترامی کردی، اما من هم تو را به مدت کوتاهی در نظر خواهم گرفت.

هوش مصنوعی: بهتر است که از او بگذری، چون مجازات کردن او به مراتب بدتر از به چالش کشیدن مقام شاهانه است.

هوش مصنوعی: نریمان ناراحت شد و به خادم بد و بیراه گفت و دوباره پیامی فرستاد.

هوش مصنوعی: اگر خود فریدون، پادشاه خوشبختی باشد، بهتر است که او از دار درآید و پوستش را به آویزد.

هوش مصنوعی: فریاد بزن که آن کسی که بر چیرگی و مقام بالاتر خود سرکشی کند، این سرکشی به خود او باز می‌گردد و به ضررش تمام خواهد شد.

هوش مصنوعی: او و همراهانش، هرکس که بود، را به سرعت در همان جا به دار آویختند.

هوش مصنوعی: خوی ناپسند باعث می‌شود که در نهایت، به جای ستایش، انسان مورد نکوهش قرار گیرد.

هوش مصنوعی: زشت‌خویی مانند صفات شیطان است، در حالی که خوبی‌ها و زیبایی‌ها به مانند فرشتگان هستند. پس اگر به زشتی‌ها نگاه کنی، به آن دچار خواهی شد و ننگ و عیب را نمی‌بینی.

هوش مصنوعی: در هر شرایطی و در هر زمانی، همیشه تلاش کن به سمت بهترین‌ها حرکت کنی و بالاتر بروی.

هوش مصنوعی: وقتی گرشاسب صدای قباد را شنید، کار او را پسندید و گفت که این راهی است که برای پیمان گذاشتن مناسب است.

هوش مصنوعی: اگر نریمان در کنارم بود، حتی اگر به طرز شگفت‌انگیزی نیز به من توجه می‌کردی، من از مسیر پیمان خارج نمی‌شدم.

هوش مصنوعی: می‌توان گفت که ترک عهد و دور شدن از دین، هر دو باعث می‌شود که انسان از مسیر صواب و نور حسد و بی‌خود شدن از وجود و زندگی واقعی دور گردد.

هوش مصنوعی: اگر یاری گناهکار و بد اخلاق باشی، سزاوار است که دیگران از تو دوری کنند.

هوش مصنوعی: در آن هفته‌ای که نسیم خنکی از دشت به آن سو وزید، هوای جرماس به شدت بد و ناخوشایند بود.

هوش مصنوعی: او را دید که از شاخی آویزان شده و مغز و خونش بر روی زمین پاشیده است.

هوش مصنوعی: زمانی که پادشاه از حقیقت آگاه شد، پیامبری فرستاد تا از نریمان درخواست کند.

هوش مصنوعی: او را با پارچه‌های نرم و خوشبو پوشانده بودند و بوی عطرها و بخورهای خوشایند، تنش را در آتش چوب‌های خشک می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: به پادشاه خبر دادند که خاکستر او را فرستاده‌اند و گفتند آنکه ستاره‌اش بر سرش چه می‌زند و چه حالتی دارد.

هوش مصنوعی: این دنیا چه زحمتی دارد که حتی کسی که بدون درد و رنج زندگی کرده، در نهایت باز هم می‌میرد.

هوش مصنوعی: دنیا ارزش این را ندارد که انسان خردمند به خاطر آن غمگین شود و دلسوزی کند.

هوش مصنوعی: اگر غم و اندوهی تو را آزار می‌دهد، به دنبال شادی و خوشی باش. با استفاده از آتش، غم را بسوزان و از بین ببر.

هوش مصنوعی: شراب پخته را در جام بریز تا بتواند انسان‌های نادان را بیدار و آگاه کند.

هوش مصنوعی: کسی که با حال و هوای سنگین خمار همراه است، نمی‌تواند تاب بیاورد؛ زیرا او مانند کبابی است که از می و شراب خوشمزه بی‌بهره است.

هوش مصنوعی: بنوش و از هیچ دردی نخور، چرا که شراب چهره‌ای سرخ دارد و درد را از چهره زرد پنهان می‌کند.

هوش مصنوعی: دنیا را به خوبی بشناس و از نوشیدنی لذت ببر، زیرا در دستانت نوشیدنی بهتر از باد وجود دارد.

هوش مصنوعی: لبان ترک و شادی و لذت را انتخاب کن، زیرا در این جهان جز از این نعمت‌ها خبری نیست.

هوش مصنوعی: اگر نظر تو به بیداری نیست، باید کسی را پرستش کنی که پاک و دادگر است.

هوش مصنوعی: هر چیزی را که می‌خواهی، چه از آن کسانی که به تو نزدیک هستند و چه از کسانی که برایت بیگانه‌اند، باید در نظر داشته باشی که آن خواسته‌ها تأثیر مستقیم بر روح و جسم تو دارند.

هوش مصنوعی: به گونه‌ای زندگی کن که هیچ‌کس از سختی‌ها و دردهای تو مطلع نشود، چرا که مانند مور که به تنهایی زنده‌گی می‌کند، نباید بار مشکلاتت را بر دوش دیگران بگذاری. از تو باد و غبار به کسی نرسد.