خنیده با فتحه اول یعنی معروف و ان از خواندن است و خوانده معنی میدهد زیرا کسی که معروف است نامش به انجمن ها می خوانند

از کام کسی گام بیرون ننهادن یعنی به میل کسی عمل کردن

بژ به معنی گردنه و بلندی است و اسدی می دانسته که با بش که موی گردن اسب و شیر است یکی می باشد ولی یکی را با نگارش جداگانه نوشته برای ما و فارسیمان ، بر روان ان دانسته مرد و دانسته کار درود بهان

فسیله،گله ،رمه

همه باده و بادبیزان به دست....زیباست

ژی همان کوژیست به معنی گودی

ژی به معنی کوژی و گودیست،بسی ژی در آن مرغزار و شکار فردوسی