هوش مصنوعی: رامین به جهان افروز می‌گوید که از این به بعد، هرگز تصور نکن که کسی به من دسترسی پیدا کند یا با من برخورد کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که مهر تو در دل من باشد و غم به من روی نیاورد، جهان برایم روشن و زیباست و هیچ تاریکی را نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: در روز شادی و جشن، چرا باید خود را در قید و بند قرار دهیم و آزادی‌امان را محدود کنیم؟

هوش مصنوعی: بسیاری از روزهایی را تجربه کرده‌ام که به خاطر ذلتی که احساس می‌کردم، مانند طعمه‌ای به دست دشمنانم بودم.

هوش مصنوعی: اگر در زندگی من سختی و ذلت بیفتد، اشکالی ندارد؛ چرا که عشق تو را جستجو می‌کنم.

هوش مصنوعی: غیر از دوزخ هیچ جایی برای من مناسب نیست و اگر هم بخواهم دیگر جاها را امتحان کنم، نتیجه‌ای جز عذاب نخواهم گرفت.

هوش مصنوعی: من آزاد هستم و هیچ کس به اندازه یک بنده تحت ظلم و ستم قرار نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: هیچ فرد با هراندازه از دانایی وجود ندارد که ظالم باشد و هیچ انسان آزاده‌ای نیز وجود ندارد که به ستم کردن بپردازد.

هوش مصنوعی: اگر چهره تو مانند خورشید می‌درخشد، من از درخشش تو بهره‌مند شدم و امیدم به توست.

هوش مصنوعی: اگر در دنیا سنگی کمیاب شود، آن وقت یک سنگ به اندازه شصت گوهر ارزش خواهد داشت.

هوش مصنوعی: من حاضر به خریدن بار سنگینی هستم تا خود را از این ننگ و رسوایی رها کنم.

هوش مصنوعی: اگر در کنار عشق و وصل تو هستم، حتی اگر صد گنج هم در دستانم باشد، باز هم ارزش ندارد که برای به دست آوردن آن زحمت بکشم.

هوش مصنوعی: اگر دل از بدنم جدا شود، باز هم اگر دل دیگری عاشق تو یا عشق دیگری شود، چه فایده‌ای دارد؟

هوش مصنوعی: اگر از این دل جدا شوم، بهتر است که هیچ‌کس آرزوی من را نکند.

هوش مصنوعی: شاید قسمت من این بود که امشب محبت تو با کینه و دشمنی همراه شده است.

هوش مصنوعی: بسیاری از کارها هستند که شروعشان دشوار به نظر می‌رسد، اما در نهایت با کمک شانس و سرنوشت به نتایج خوبی می‌رسند.

هوش مصنوعی: گاه و بیگاه، خداوند کارهایی را انجام می‌دهد که هیچ‌کس از آنها خبر ندارد و هیچ‌کس نمی‌داند که او چه می‌خواهد.

هوش مصنوعی: امشب کار من به گونه‌ای شده که خوبی‌ام به لذت دوستان تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: من از تمام آن صحبت‌ها و عذرخواهی‌ها و از غم خوردن و زجر و درد رهایی یافته‌ام.

هوش مصنوعی: گویی من بنده‌ای بودم که ناگهان در مقام شاه قرار گرفتم؛ من از زمین فراتر رفتم و به آسمان و ماه رسیدم.

هوش مصنوعی: جانم به گونه‌ای آرام و بی‌درد و غم شده که انگار دیگر در این دنیا زندگی نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: من از عشق و شیدایی به حالتی هشیار و بیدار درآمده‌ام، در حالی که قبل از این در خواب و جهالت بودم.

هوش مصنوعی: اکنون که من کور بودم، حالا بینا شدم و مانند فرد نادان، جانم حالا دانا شده است.

هوش مصنوعی: وقتی که از بند ذلت و خاری آزاد شدم، امروز هیچ چیز نمی‌تواند مانع من شود.

هوش مصنوعی: مواظب باش که فکر نکنی دیگر مرا خواهی دید، زمانی که مرا در حالتی بزدل و غمگین ببینی.

هوش مصنوعی: هر کس که از خواسته‌ها و آرزوهای دنیوی دل کند، هرگز نگرانی از دنیا نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: زندگی را بدون زحمت و دغدغه سپری نمی‌کند و از یک ضرر کوچک هم سودی نمی‌جوید.

هوش مصنوعی: اگر تو هم مانند من خردمند و باهوش باشی و در دل‌ات هیچ غمی نداشته باشی،

هوش مصنوعی: عاقلانه رفتار کن و خوشحال باش، چون خوشحالی از حکومت و مقام بهتر است.

هوش مصنوعی: اگر صد سال هم تخم محبت را در دست داشته باشی، اما جز احساس بی‌فایده‌ای در دلت چیزی نداشته باشی، فایده‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: هیچ کس در عشق به راحتی استراحت نکرده است و تنها کسانی که راه‌های سخت را طی نکرده‌اند، از عشق خشنود نبوده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر در این مسیر با کسی درگیر شدی، به او یادآوری کن که اگر عاقل هستی، بهتر است راجع به رفتار خود فکر کنی و از آن عبرت بگیری.