هوش مصنوعی: رامین پاسخی داد به حال دل آنها که بسیار درد کشیده و نیازمند یاری هستند، به گونه‌ای که شایستهٔ وضعیت و احساساتشان باشد.

هوش مصنوعی: ای عزیز، هر چه که تو انجام دادی، من همه آن را دیدم و همچنین هر چه که تو گفتی، من همه‌اش را شنیدم.

هوش مصنوعی: اگر کسی در ذلت و نفرت زندگی کند و نتواند از ناآگاهی خود آگاه شود، ممکن است همچنان در آن حالت باقی بماند.

هوش مصنوعی: من کسی نیستم که بی‌خبر از ذلت و خواری باشم و در چنین شرایطی به راحتی زندگی کنم.

هوش مصنوعی: این مسیر بدی که انتخاب کرده‌ام، جز به خاطر شیطان نیست و من از اینکه به این راه رفته‌ام پشیمان هستم، زیرا خود شیطان نیز به من این راه را نشان داد.

هوش مصنوعی: در اینجا فردی می‌گوید که به یک مسیر دشوار و پر از زحمت که دیو به او نشان داده، رفته است و در این راه مدت‌ها با مشکلات و رنج‌ها مواجه شده است.

هوش مصنوعی: در آغاز، فکر می‌کردم که با قدم گذاشتن در این مسیر، به گنج و موفقیت خواهم رسید؛ اما نمی‌دانستم که در عوض، با مشکلات و سختی‌ها مواجه می‌شوم.

هوش مصنوعی: در کوهستانی نشسته‌ام و خوشحال و شادمانم؛ بدنم از زحمت‌ها رهایی یافته و دلم از فکر و نگرانی آزاد شده است.

هوش مصنوعی: از شدت شادی و خرمی که داشتم، این‌گونه راهم را انتخاب کردم و بار سنگینی را به دوش گرفتم.

هوش مصنوعی: من به خاطر خوار و ذلیل شدنم سزاوارم و به همین خاطر از همه شادی‌ها دل بریدم.

هوش مصنوعی: دل ناآگاه به خود می‌بالد و فکر می‌کند که می‌تواند کارهای خوبی انجام دهد، در حالی که در واقعیت، اگر به درستی تلاش نکند، فقط به بدی می‌انجامد و نفعی نمی‌برد.

هوش مصنوعی: اگر کسی خواهان چیز ارزشمندی نیست، به او چیزی دیگر بده که ارزشمند نیست.

هوش مصنوعی: زمانه به من یک جواهر با ارزش داد، ولی وقتی آن را از دست دادم، به جای آن آتش و خاکستر نصیبم کرد.

هوش مصنوعی: پس از سفر دشواری که دو ماه به طول انجامید، به نتیجه‌ای رسیدم که بسیار ناهنجار و نامساعد بود.

هوش مصنوعی: سرنوشت من جز این نبود و اگر غیر از این بود، خودم لیاقت این سرنوشت را نداشتم.

هوش مصنوعی: زمانی که من با دنیا نامهربانی کردم، دنیا هم نسبت به من بی‌توجهی ورزید.

هوش مصنوعی: وقتی من گفتم که از هر چیزی دست نخواهم برداشت، زمانه جواب داد که من هم تو را نمی‌شناسم.

هوش مصنوعی: خوب کردی که از کنارم رفتی، زیرا غیر از افراد حقیر و نادان کسی را به من معرفی نکردی.

هوش مصنوعی: اگر دل من اینقدر نادان نبود، به عشق فردی بی‌ارزش اینچنین درگیر نمی‌شد.

هوش مصنوعی: حالا به من برگرد و در من ارتباط نداشته باش، درست مانند زمانی که گفتی از محبت من دوری کن.

هوش مصنوعی: من به دلیل مشکلاتی که داشتیم، تا روز قیامت هرگز با هم نخواهیم بود.

هوش مصنوعی: من هرگز نگفتم که تو زیبا نیستی، نه چهره‌ای چون ماه داری و نه دستی که مانند نقره باشد و نه موهایی چون مشک.

هوش مصنوعی: تو برای خوبان خداوند و پیشوای نیکوکاران هستی و در گنجینه‌ی وجود، همیشه به آگاهی و بیداری.

هوش مصنوعی: در نگاه تو، زشتی‌ها محو می‌شوند و زیبایی‌ها خوشی و شادی را به همراه دارند.

هوش مصنوعی: تو بر روی سرت تاجی از گل بنفشه داری و در گردنت گردنبندی از مشک بر روی عاج خود آویخته‌ای.

هوش مصنوعی: تو مانند بهار خوش و خرم به دیدار می‌آیی و چهره‌ات مانند نگاری از جنس چین است که زیبا و دلنواز است.

هوش مصنوعی: اگر تو ماه و آفتاب هم نباشی، از گودال‌های زمین هم بر من نتابی.

هوش مصنوعی: ای معشوقه، تو درمانگری برای دل‌سوختگان و درد آنها را به خوبی می‌شناسی.

هوش مصنوعی: از این به بعد، حتی اگر درد و رنج زیادی را تحمل کنم، باز هم تا زمانی که زندگی می‌کنم، به دور تو نخواهم رفت.

هوش مصنوعی: تو در کناره‌ی زندگی هستی که می‌تونی به راحتی جان و جوانی‌ات رو دوباره به دست بیاوری.

هوش مصنوعی: اگرچه تشنگی بر من غلبه کند و مجبور شوم بمی رم، اما همچنان برای پیدا کردن آب، از تو طلب می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر عشق من همچون آتش سوزان باشد، تو دیگر بعد از این نمی‌توانی او را درخشان ببینی.

هوش مصنوعی: اگر آتش فقط دود تولید کند، بهتر است که هر چه زودتر خاموش شود و به خاکستر تبدیل گردد.

هوش مصنوعی: بسیار از آهوها به من گفتند که بر تن من زخم‌هایی بیشتر از آنچه که دشمنم بگوید وجود دارد.

هوش مصنوعی: اکنون آن سخنان را فراموش کردی، نه در دل جایی برای آن قرار دادی و نه در گوش خود آن را شنیدی.

هوش مصنوعی: تو که خود به خاطر خوار کردن من به عشق و وفای من امید داری، نمی بینی که چه کرده‌ای؟

هوش مصنوعی: در این بیت به زنی اشاره می‌شود که زیبایی و جذابیتی خاص دارد. او مانند ماه در میان گل‌های سمنبر است و حضوری دلربا دارد. در کنار او، حتی کسانی که زیبا هستند، به چشم نمی‌آیند و تحت تأثیر زیبایی او قرار می‌گیرند. در واقع، زیبایی و جلوه آن زن باعث می‌شود که دیگران در مقایسه با او به نظر نرسند.

هوش مصنوعی: دختر نبیند کسی را که بی‌عاطفه و بدون زیبایی باشد، به همین خاطر او دامادی را که بی‌احساس است، انتخاب نمی‌کند.

هوش مصنوعی: تو همیشه نمی‌توانی آهو (عشق و محبوب خود) را ببینی، پس هرگز یار خود را بدون عشق انتخاب نکن.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی سخن بگویی، به طور کامل خودت حرف بزن و نام کسی را بین وسط صحبتت نبر، مانند اینکه به دنبال آهو می‌گردی.

هوش مصنوعی: چه آهو یا چه زیبایی را از من دیده‌ای که به خاطر تو تا این حد مورد خشم و آزار قرار گرفته‌ام؟

هوش مصنوعی: دل تو از محبت‌های من خسته شده است، پس چرا اینقدر مرا بی‌محبت می‌خوانی؟

هوش مصنوعی: تو از بی‌محبتی خود نشانه‌های زیادی به جا گذاشته‌ای، چون دل‌سوزی نکردی و در رفتار و اعتقاداتت خشونت و بی‌رحمی بروز کرده است.

هوش مصنوعی: اگر تو هرگز نگاهم نکردی و در هیچ کجای دنیا هم نشانی از من ندیدی،

هوش مصنوعی: نباید به گونه‌ای بی‌رحمانه با کلمات رفتار کرد که به این حد از ذلت و حقارت بیانجامد.

هوش مصنوعی: اگر یاری نداشتم، مدتی طولانی می‌شد که به تنهایی و در دوری از عشق، زندگی را تمام کرده بودم.

هوش مصنوعی: در شب تاریک، من در تنهایی و بدون همراهی هستم و در میان باد و برف به دام افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: من بارها و بارها عذرخواهی کردم و از شما خواهش کردم که مرا ببخشید.

هوش مصنوعی: نه از روی خوشحالی حرف می‌زنی و نه از روی خوبی کار می‌کنی.

هوش مصنوعی: نه به من كمكی کردی که به درگاهت بیفتم و نه از زحمت‌ها و سختی‌هایم مرا نجات دادی.

هوش مصنوعی: شما در برف و باران کنارم بودید و به من کمک کردید، اما سپس مرا ترک کردید و رفتید.

هوش مصنوعی: به خاطر بی‌رحمی تو، دیگر کسی نیست که به من کمک کند، و این من را به جایی می‌رساند که در برف بمیرم.

هوش مصنوعی: تو به خاطر حسادت هیچ رحم و شفقتی به من نکردی و سخت مرا به سوی مرگ کشاندی، مثل یک دشمن.

هوش مصنوعی: اگر روزی به تو حسادت کردم، در روز مرگم این حسرت برایم ارزانی نخواهد بود.

هوش مصنوعی: چه بی شرمی و چه خفتی است که برای مرگ دوستانت ارزش قائل نیستی و آن را نادیده می‌گیری.

هوش مصنوعی: اگر از مرگ من خوشحال بودی، برای تو چه فایده‌ای داشت؟

هوش مصنوعی: تو از دیدن آن کار بد، هیچ سودی به دست نیاوردی و تنها گمان بدی که در دل داشتی، به یادگار ماند.

هوش مصنوعی: یک منفعت بزرگ برای من آشکار شد، زیرا مشخص شد که افرادی که وفادار به نظر می‌رسیدند، در اصل خیانتکار بودند.

هوش مصنوعی: شاید بدی‌ها و مشکلاتی که به سراغت می‌آید، فقط به این معناست که بتوانی دوستان و دشمنان واقعی‌ات را بشناسی. به این ترتیب، این وضعیت بد هم می‌تواند جنبه‌ی مثبتی داشته باشد.

هوش مصنوعی: حالا که از وضعیت تو باخبر شدم، دیگر نمی‌توانم با دل سنگین تو همدردی کنم و به تو علاقه‌ای ندارم.

هوش مصنوعی: وفای تو مانند سیمرغی است که پیدا نمی‌شود و در دل تو بی‌رحمی نهفته است. چشمی که هیچ آبی ندارد.

هوش مصنوعی: مبادا کسی که به تو عشق می‌ورزد، در برابر عشق تو حتی به اندازه یک دانه هم ارزش نداشته باشد.

هوش مصنوعی: سپاسگزارم از خداوندی که با عدالتش، جانم را از قید محبت آزاد کرد.

هوش مصنوعی: من دیگر نمی‌خواهم با کسی رابطه عاشقانه داشته باشم، زیرا زیبایی و عشق این دنیا برای من کافیست.

هوش مصنوعی: من تا زمانی که زنده‌ام، در کنار او خواهم بود، زیرا او نیز تا وقتی زنده است، در کنار من خواهد ماند.

هوش مصنوعی: هر کسی که زیبایی و جذابیتش مانند ماه باشد، سزاوار است که مانند من مقام و رفیع باشد.

هوش مصنوعی: اگر در دنیا به سفر بروی و صد راه را بپیمایی، نمی‌توانی مانند او به ماهی و زیبایی دست یابی، و نه می‌توانی مانند من به مقام و رهبری نائل شوی.

هوش مصنوعی: وقتی که با شانس خوب به هم پیوند خورده‌ایم، باید با محبت و شادی در کنار هم باشیم.