هوش مصنوعی: رامین دوباره به او پاسخ داد و به او گفت: ای ماه، از این دایره بیرون نرو و خود را از آن آزاد نکن.

هوش مصنوعی: تو در این سخن چیزی به دست نخواهی آورد؛ من نگرانم که با بی‌صبری، حتی گلی هم نداشته باشی.

هوش مصنوعی: دل تو از آنچه زبان می‌گوید خبری ندارد و نمی‌تواند با آن هماهنگ باشد.

هوش مصنوعی: دل خود را در صبر آزمایش نکن، چرا که از آنچه می‌گویی خبر واقعی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: تو مانند طبل هستی که صدای پرطنینی دارد، اما در درونت هوای پاک و خالصی نهفته است.

هوش مصنوعی: زبان تو زود از سیری سخن می‌گوید، اما دل تو واقعاً اینقدر قوی نیست.

هوش مصنوعی: زبان تو و دل تو دیگر شده‌اند، زبانت تلخ و دل حسرت‌خوار است؛ یکی به تلخی حنظل می‌ماند و دیگری به شیرینی شکر.

هوش مصنوعی: خدای من اگر مهربانی دل تو بر من نیست، نمی‌تواند در آسمان‌ها وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: ولی حالا بخت من این طور است که بدخواه من امشب به خاطر کینه‌اش با من درگیر شده است.

هوش مصنوعی: من در برف، مانند کسی که گم شده، سرگردان و بی‌هدف مانده‌ام و این وضعیت تا پایان عمرم ادامه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم بیشتر از این در این مکان بمانم و نمی‌خواهم بار دیگر سرما و برف را تجربه کنم.

هوش مصنوعی: تو نادانی و نمی‌دانی، مگر اینکه بدخواهی از تو بدتر باشد که دوستی نادان دارد.

هوش مصنوعی: اگر پدر نادان باشد، باید فرزند را از او دور کرد و محبت و ارتباط را قطع نمود.

هوش مصنوعی: تو در کنار گرما و نرمی خانه هستی، در حالی که من در سرمای سرد و برف گرفتار شده‌ام.

هوش مصنوعی: می‌بینی که من در این وضعیت هستم و صحبت‌های زیبا و دلنشینی می‌گویی.

هوش مصنوعی: این حرف‌ها و سخنان طولانی چه جایگاهی دارند، و این همه لاف و خودستایی در چه زمانی مناسب است؟

هوش مصنوعی: مرگ ناگهانی به سراغم می‌آید، درحالی‌که تو از گفت‌وگوهای بی‌فایده و خالی از محتوا پرهیز کرده‌ای.

هوش مصنوعی: در میدان نبرد، من باید بمیرم، جایی که در اطراف من سربازان کشته شده‌اند.

هوش مصنوعی: چرا در سرمای سخت و دشوار زندگی تسلیم شوم و راهی برای نجات و سلامت خود انتخاب نکنم؟

هوش مصنوعی: اگر تو نخواهی، بر من ظلمی نیست، چون وقتی من هستم، دلدار و محبوبی برای من کم نیست.

هوش مصنوعی: تو مشخصاً محبوب من هستی و هیچ کس دیگری مانند تو نیست. حتی اگر به ظاهر کسی دیگر در زندگی‌ام باشد، احساس و علاقه‌ام به تو یکتا و بی‌نظیر است.

هوش مصنوعی: اگر من از پیش تو برگردم، می‌دانی که این رفتن برای چه کسی ضرر خواهد داشت.

هوش مصنوعی: حالا که من از تو دور شده‌ام، با من باش و خداحافظی کن. این آهنگ را اگر قطع نشود، به جریانی ادامه خواهد داد.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم تو تحمل کنی، زیرا کسی که بینا نیست، غیر از دو چشم بینا چه آرزویی می‌تواند داشته باشد؟

هوش مصنوعی: تو موبد هستی و موبد برای تو، پس امیدوارم که هر دو گروهی که آرزوی نیکو دارند، در خوشی و شادکامی باشند.