هوش مصنوعی: بار دیگر، سمنبر (درختی با گل‌های خوشبو) کنار ویس (دختر زیبا) باز شد و صدای خوش عطر مشک از موی عطرآگین او به هوا رفت.

هوش مصنوعی: ویس به او پاسخ داد که چهره زیبا و موهای زنجیری‌اش همچون نیکی و شیرینی سخنانش است.

هوش مصنوعی: به سفر برو و خودت را خوشحال کن، حالا که از هم دور هستیم، بر آتش درونت صبر کن.

هوش مصنوعی: هرچند که کم صحبت کنی، من همیشه تو را زیاد می‌بینم.

هوش مصنوعی: هر وقت که آزمایش می‌کنی، در صورتی که به نتیجه‌ای نرسی، در واقع فقط روح خود را به زحمت می‌اندازی.

هوش مصنوعی: من نه همچون کسی هستم که به خاطر سردرگمی و نداشتن اراده، به راحتی دچار تردید می‌شوم؛ چرا که تجربیات زیادی را پشت سر گذاشته‌ام و از آنها درس گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: دیگر کافی است که بر دل من درد و غم نهادید و کافی است که این اشک‌ها از چشمانم سرازیر شده است.

هوش مصنوعی: اگر کسی برای مدت طولانی به کار نادرستی ادامه دهد، در نهایت خود او از آن آسیب خواهد دید.

هوش مصنوعی: کسی که به تربیت افرادی ناپاک و بد عادت می‌پردازد، هیچگاه نمی‌تواند چیزی ارزشمند و خوب به دست آورد.

هوش مصنوعی: من تو را بارها امتحان کرده‌ام، انگار که با مار بازی کرده‌ام و زخم دیده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر تو با ادب و مطیع باشی، می‌توانی در شرایط سخت و آزمایش‌ها، ارزش واقعی‌ات را نشان دهی.

هوش مصنوعی: نیمه‌ای از وجودم به زندگی وصل شده که در آن میان درد و شرم همیشگی قرار دارد.

هوش مصنوعی: نیمه‌ای دیگر از خودم می‌خواهم و نمی‌خواهم که او را هم شاد کنم، چرا که خوشی‌اش به باد خواهد رفت.

هوش مصنوعی: از یادگارهای گذشته‌ام، که به خاطر وفایم آسیب دیدم، چه سودی دارم؟ چون از حالا به بعد وفای تو هم نخواهد توانست کمکی به من کند.

هوش مصنوعی: نوروز، مهر و دوستی من نسبت به کسانی که نسبت به من بی‌علاقه‌اند، بیشتر از این نیست که با وجود دشمنی، به خودم آسیب نرسانده‌ام.

هوش مصنوعی: نه مادر من مرا به خاطر تو به دنیا آورد و نه خداوند تمام وجودم را به تو سپرده است.

هوش مصنوعی: نه به خاطر ناراحتی‌هایی که به مدت ده سال با خود حمل کرده‌ام و نه به خاطر غم‌های بی‌موردی که تجربه کرده‌ام.

هوش مصنوعی: وفا به چه معناست وقتی که من به دنبال آن هستم؟ چه چیزی از وفا را می‌توانم به دست آورم؟

هوش مصنوعی: من به وعده‌ام وفا کردم و از عهد خود کوتاه نیامدم، چون دلم پر از درد و رنج است.

هوش مصنوعی: همه افراد به خاطر بی‌وفایی و ظلم دیگران احساس پشیمانی می‌کنند، اما من کسی هستم که به خاطر وفاداری‌ام به این وضعیت دچار مشکل شده‌ام.

هوش مصنوعی: وفا به من زحمت‌های زیادی داد، طوری که حالا زهر را می‌نوشم و دوستم به دشمن تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: دل آدمی چقدر باید آسیب ببیند و متحمل درد شود تا اثر محبت و دشمنی به او برسد؟

هوش مصنوعی: اگر تو کوهی بودی، از سنگ و آهن چیزی باقی نمی‌ماند، حالا فقط یک ذره در بدن تو باقی مانده است.

هوش مصنوعی: اگر خود را بر عشق و محبتش ثابت نگه دارم، بگذار دل را به جستجوی مهر و دوستی بپردازم، اما اگر در این راه تلاش کنم، شاید کسی از این تلاش من چیزی نگوید.

هوش مصنوعی: دلِ آزاد و رها شده‌ای که دیگر هیچ ترسی ندارد و از دام‌ها و بندهای گذشته رسته است، چگونه می‌تواند دوباره در دام تو قدم بگذارد؟