هوش مصنوعی: ویس با یک چهره زیبا جواب داد که از میوه تلخ حنظل نمی‌توان شکر sweetness درست کرد.

هوش مصنوعی: محبت و نیکی مانند پارچه نرم و لطیف نیست که از سنگی سخت و سرد به وجود آید. رنگ ارغوانی و زیبا هم نمی‌تواند از خمر و مستی بیافرینند.

هوش مصنوعی: هرگز موم به حالت اولیه خود برنمی‌گردد و هیچ دوستی نیز به دشمنی تبدیل نمی‌شود.

هوش مصنوعی: باد نتوانست مرا از جا بکند و نیروی تو نیز نتوانست مرا به حرکت درآورد.

هوش مصنوعی: اگر با تو صحبت کنم، خوشحال و شادمان نمی‌شوم و اگر تو را ببینم، بی‌خیال و بی‌غم نمی‌شوم.

هوش مصنوعی: در دل من از تو یک درد باقی مانده است که هیچ جادویی نمی‌تواند آن را درمان کند.

هوش مصنوعی: من از جانم زخم و آزار را دور کردی، ولی آیا با صحبت کردن می‌توان آن را درمان کرد؟

هوش مصنوعی: زخم‌هایی که تو به من زدی، در گوشم جا گرفته و هیچ راهی برای گفتن دیگر باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: تو آگاه هستی که من به سخنانت گوش می‌دهم و اکنون مثل نی، صدای تو را با دقت می‌شنوم.

هوش مصنوعی: در روزهای وصال، شادی‌های زیادی را تجربه کردم، اما در روزهای جدایی، حس درد و غم زیادی را کشیدم.

هوش مصنوعی: اکنون نه می‌توانم گریه کنم و نه بخندم، زیرا جانم دیگر به عشق دل وابسته نیست.

هوش مصنوعی: دل من حالا مثل یک شیر قدرتمند شده است، چون دیگر از دوستی مثل تو سیر شده‌ام.

هوش مصنوعی: چراغ محبت و امیدی که در دل روشن‌تر از خورشید بود، به خاموشی رفت.

هوش مصنوعی: دلی که همیشه با من در جنگ بود، حالا رفته است و همه چیز در وجود من تغییر کرده است.

هوش مصنوعی: چشمی که رنگ چهره‌ات را دیده و گوشی که صدای تو را شنیده است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که تو یک نور را به‌عنوان خورشید تصور کرده‌ای و یک خبر خوب را به‌عنوان مژده شنیده‌ای.

هوش مصنوعی: اکنون آن چهره‌ی زیبا به نظرم مانند قیر تیره و تار شده است و همان خبر خوش که به گوشم رسیده، به شکل تیر در آمده است.

هوش مصنوعی: نمی‌دانستم که عشق می‌تواند آدم را نابینا کند، جایی که سرنوشت همیشه پر از هیاهو و شور و شوق باشد.

هوش مصنوعی: من همواره می‌گویم ای بخت پیروز، تو کجا بودی که تا امروز هیچ حرفی از تو نشنیدم؟

هوش مصنوعی: اکنون روز خوبی است و می‌خواهم که جسمم تازه و شاداب باشد، در حالی که به دلم چه بگویم که حالا در حال دیدن و درک حقیقت‌هاست.

هوش مصنوعی: اکنون من لذت زندگی را احساس می‌کنم و خوشی‌های جهان را به خوبی درک می‌کنم.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم در دام او بیفتم و زندگی‌ام را به یک فرد نااهل و بی‌ارزش بدهم.