بخش ۲ - گفتار اندر ستایش محمد مصطفى علیه السلام
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
حاشیه ها
خواهشمند است موارد زیر را اصلاح فرمایید:
1ـ بیت چهارم را به صورت زیر اصلاح فرمایید:
ز عمری هر کسی چون گاو و خر بود
همه چشمی و گوشی کور و کر بود
2ـ این بیت را به صورت زیر اصلاح فرمایید:
که بر بیچارگی ما ببخشود
رسولی داد و راه نیک بنمود
3ـ این بیت را به صورت زیر اصلاح فرمایید:
کجا در عصر او مردم که بودند
فصاحت با شجاعت می نمودند
4ـ این ابیات را به صورت زیر اصلاح فرمایید:
اگر چه با گناه بی شماریم
به فضل و رحمتت امیدواریم
ترا خوانیم و شاید گر بخوانیم
که ما ره جز به در گاهت ندانیم
کریمان مر ضعیفان را نرانند
بخاصه چون به زاریشان بخوانند
ضعیفانیم شاید گر بخوانی
گنهکاریم شاید گر نرانی
چو پیش رحمتت آید محمد
امید ما ز فضلت کی شود رد
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
سه بیت به اخر فضل است نه فصل
بیت 31 نا با وی دیگری انباز گیریم درست است نه انبار
@iran_music_day
سلام
ز تو نشگفت فصل و بردباری
به نظر باید اصلاح بشه
ز تو نشگِفت( شگفت نیست) فضل ( نه فصل) و بردباری
این بیت را اصلاح فرمایید:
و لیکن این تن ما تو سرشتی
قصای خویش بر ما تو نوشتی
قصا غلط است. قضا درست است.
این بیت هم اشتباه است:
ز تو نشگفت فصل و بردباری
چنان کز ما جفا و زشتکاری
اصلاح فرماییدک
فضل درست است
یعنی از تو فضل و بردباری عجیب و شگفت نیست همانطور که متاسفانه از ما جفا کاری و انجام کارهای زشت به سبب انسان بودن عجیب نیست.
به نظرم این که یک داستان باستانی و وابسته به دین زرتشتی رو با حضرت محمد و دین اسلام اغاز کرده یک ناهماهنگی ایجاد کرده و تناسبی ندارند.