هوش مصنوعی: به زودی تمام شترها و الاغ‌ها را از مرو جمع‌آوری کرد.

هوش مصنوعی: تمام گنج‌های شاه را برداشت و حتی یک رشته هم از آن گنج‌ها باقی نگذاشت.

هوش مصنوعی: او در مرو توقف کرد و دو روز در آنجا ماند. سپس با گنجی ارزشمند و دلی شاد به سفرش ادامه داد.

هوش مصنوعی: ویس را در گهواره‌ای از طلا جای داده‌اند، مانند ماهی که در میان هفت رنگ و ستاره‌های پروین قرار دارد.

هوش مصنوعی: شتر در جلو است و ارزش ده هزار دینار و جواهر را نمی‌توان شمرد.

هوش مصنوعی: او با شتاب به راه می‌آمد و هر دو روز و شب را در بیابان طی می‌کرد.

هوش مصنوعی: بسته به شرایط و زمان، کسی می‌تواند به سرعت به مقصد برسد، اما اگر از راه درست دور بماند، ممکن است به مدت طولانی‌تری در بیابان و ناکجا آباد بماند.

هوش مصنوعی: وقتی پادشاه از اعمال رامین باخبر شد، همچون درخششی که رامین در قزوین داشت، متوجه او شد.

هوش مصنوعی: از قزوین به دیلمان رفت و پرچم او در آسمان به اهتزاز درآمد.

هوش مصنوعی: زمین دیلمان محلی است با ثبات و استحکام، جایی که مردمی از گیل و دیلم در آن حضور دارند و به زندگی و فعالیت‌های خود ادامه می‌دهند.

هوش مصنوعی: در تاریکی شب، آن‌ها با تیرکمان خود به مردم از دور شلیک می‌کنند و صدای خود را به گوش آن‌ها می‌رسانند.

هوش مصنوعی: گروهی زره و装备 را به زخمی می‌سپرند و برای محافظت از خود، لباس جنگی به تن می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر رند و مکار را به چالش بکشند، مانند این است که وقتی کمان کشیده می‌شود و تیر با شدت پرتاب می‌شود، او نیز در آن شرایط به خوبی عمل خواهد کرد.

هوش مصنوعی: وقتی دیوانه‌ها تلاش می‌کنند، دنیا به هم می‌ریزد و وضعیت را به آشفتگی می‌کشانند.

هوش مصنوعی: در زمان جنگ، سپرهایی وجود دارد که مانند دیواری بزرگ و زیبا هستند و با رنگ‌های متعدد تزئین شده‌اند.

هوش مصنوعی: برای اینکه انسان‌ها از نام و ننگ پرهیز کنند، زمان، یعنی سال و ماه، همیشه در حال نبرد با یکدیگر هستند.

هوش مصنوعی: از زمان آدم تاکنون، شاهان بی‌مرز کجا بودند که شاه هفت کشور باشند؟

هوش مصنوعی: نه آن سرزمین را به پیروزی گشودند و نه مالیات خود را به آن کشور پرداخت کردند.

هوش مصنوعی: هنوز مرز دو دوست به هم نرسیده است، برو و ببین که هنوز هیچ پادشاهی به خواسته‌هایش دست نیافته است.

هوش مصنوعی: وقتی رامین به عنوان پادشاه آن سرزمین به قدرت رسید، این به خاطر شانس خوب و رویه خوبی بود که داشت.

هوش مصنوعی: همان لحظه که چرم گاو را باز کردند، مانند اینکه کف دست بر روی نقره و طلا کشیده شود.

هوش مصنوعی: یک نفر جامی طلایی بر سر افکند و در جامی دیگر نقره و طلا پاشید.

هوش مصنوعی: او هم دلی عاشق داشت و هم ثروتی برای محبت و حمایت از او که هیچ‌گاه کم نبود.

هوش مصنوعی: وقتی باران به جواهر می‌ریزد، بخت او مانند بهاری شکوفا می‌شود.

هوش مصنوعی: او سپاهی بزرگ و انبوه داشت که از برگ‌ها، ریگ‌ها، قطره‌های آب و ماهی‌ها تشکیل شده بود.

هوش مصنوعی: دنیا به سرعت و یک‌باره دور هم جمع شد، برو و نگاه کن به چیزی که بیشتر ارزش دارد، نه به منافع زودگذر و مالی.

هوش مصنوعی: آن بزرگانی که در اطراف او بودند، همه به فرمانش با اطاعت رفتار کردند.

هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌ها و ویژگی‌های خاصی پرداخته که می‌توان آن‌ها را با برخی مکان‌ها و شخصیت‌های تاریخی و اسطوره‌ای مقایسه کرد. کشمیر با سرسبزی و زیبایی‌های طبیعی‌اش، آذین با زینت‌ها و جلوه‌های دلربا، ویرو و بهرام و رهام و سام و گیلو نیز نمادهای قدرت و شجاعت در اساطیر ایرانی هستند. به طور کلی، این بیت به ویژگی‌های برجسته و خاص اشاره دارد که می‌تواند در تقابل یا مشابهت با زیبایی‌های طبیعی یا صفات شخصیت‌های قهرمانانه باشد.

هوش مصنوعی: پادشاهان دیگر از همه جا و موقعیت‌ها، سپاهی برای رامین فرستادند.

هوش مصنوعی: لشکر رامین در مدت یک ماه به قدری بزرگ و گسترده شد که راهی برای عبورشان پیدا نمی‌شد و نمی‌توانستند در تنگناها به هدف خود برسند.

هوش مصنوعی: رئیس بزرگ او، ویرو، وزیر و قهرمانش گیلو بود.