هوش مصنوعی: نمی دانم در آن نوشیدنی چه عملی انجام دادی که جانم، عاشق و دیوانه تو شده است.

هوش مصنوعی: عزیزم، با کارهایت مرا دیوانه کردی، وجودم را تحت تأثیر قرار دادی، خدایا، با عشق و محبتت مرا به جنون کشاندی.

هوش مصنوعی: چرا در دل من جا شدی و در خانه‌ای خراب و بی‌ساز و سامان نشستی؟

هوش مصنوعی: عزیزم، تو قلبم را خراب کردی، جانم، تو همه چیز را ویران کردی، ای خدا، ای خدا، تو همه چیز را از هم پاشیدی.

هوش مصنوعی: تو آرزوی من هستی، ای دوست زیبای من. تو لیلای منی که مرا همچون مجنون دیوانه کرده‌ای.

هوش مصنوعی: عزیزم، تو با عشق و رفتارهای خود مرا به شدت مجذوب و دیوانه کرده‌ای. هیچ چیز دیگری برای من اهمیت ندارد، فقط تو هستی که دل و جانم را تسخیر کرده‌ای.

هوش مصنوعی: بیش از حد به من آسیب می‌زنی و مرا مانند شمعی در آتش می‌سوزانی، من هم مانند پروانه‌ای هستم که به دور آتش می‌چرخد و در این میان بیچاره‌ام.

هوش مصنوعی: از زمانی که髠 زلف‌های نامنظم خود را مرتب کردی، دنیا به حالت ناپایداری و سردرگمی درآمد.

هوش مصنوعی: ای دوست عزیز و گرانقدر من، تو مانند یک زن زیبا و دلربا هستی که بر قلب من سنگینی می‌کنی.

هوش مصنوعی: تمام وجودم را به فقیران با نگاهی سلطنتی نگریستی...

هوش مصنوعی: از آن روزی که تو به زندگی‌ام وارد شدی، من را از خودم و حتی از دیگران جدا کردی.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به زندگی و رفتار فردی اشاره دارد که قبلاً ریاضت‌هایی را به جا می‌آورده و از آداب و رفتارهای خاصی پیروی می‌کرده، اما اکنون تصمیم به ترک آن‌ها گرفته است. در اینجا، شخص به لحاظ روحی از حالتی که در آن قرار داشت، فاصله گرفته و به دور از زهد و تقوا، به زندگی و لذت‌های دنیوی روی آورده است. به نوعی این تغییر در سلوک و مشی می‌تواند به جهان‌بینی جدیدی از زندگی اشاره داشته باشد.

هوش مصنوعی: ای زیبای من، تو آرزوی من هستی.

هوش مصنوعی: تو محبوب من هستی و باعث شدی که همچون مجنون، دیوانه‌وار عاشقت شوم.

هوش مصنوعی: تو با رفتار زیرکانه و رندانه‌ات، نامت در شهر به عنوان یک عارف معروف شده است، در حالی که از دین و دل خود دست کشیدی.