گنجور

شمارهٔ ۲ - آمان

به نوشتهٔ عارف در دیوانش، این تصنیف سال ۱۳۲۶ ه. ق پس از مرگ شیدا در «ورود فاتحین ملت به طهران» ساخته شده است. موسی خان معروفی هم بعداً تنظیمی از این اثر صورت داد که کمابیش مبنای اجراهای بعدی قرار گرفت.

ای امان از فراقت، امان
مُردم از اشتیاقت، امان
از که گیرم سراغت، امان (امان امان امان امان)
مژده ای دل که جانان آمد
یوسف از چه به کنعان آمد
دور مشروطه خواهان آمد (امان امان امان امان)
عارف و عامی سر می نشستند
عهد محکم به ساقی بستند
پای خم توبه را بشکستند (امان امان امان امان)
چشم لیلی چو بر مجنون شد
دل ز دیدار او پر خون شد
خون شد از راه دل بیرون شد (امان امان امان امان)
شکرلله که هجران طی شد
دیده از روی او روشن شد
موسم عشرت و شادی شد (امان امان امان امان)
شکرلله که آزادی شد
مملکت رو به آبادی شد
موسم عشرت و شادی شد (امان امان امان امان)

اطلاعات

منبع اولیه: همراهان گنجور

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

به نوشتهٔ عارف در دیوانش، این تصنیف سال ۱۳۲۶ ه. ق پس از مرگ شیدا در «ورود فاتحین ملت به طهران» ساخته شده است. موسی خان معروفی هم بعداً تنظیمی از این اثر صورت داد که کمابیش مبنای اجراهای بعدی قرار گرفت.
هوش مصنوعی: به گفته عارف در دیوانش، این تصنیف در سال ۱۳۲۶ هجری قمری، پس از فوت شیدا، در موضوع «ورود فاتحین ملت به تهران» ایجاد شده است. همچنین، موسی خان معروفی بعداً این اثر را تنظیم کرد که اساس اجراهای بعدی قرار گرفت.
ای امان از فراقت، امان
مُردم از اشتیاقت، امان
هوش مصنوعی: دوری تو برایم بسیار سخت است و از اشتیاق دیدنت نمی‌توانم تحمل کنم.
از که گیرم سراغت، امان (امان امان امان امان)
هوش مصنوعی: از که باید بپرسم که تو کجایی؟ فقط به من رحم کن.
مژده ای دل که جانان آمد
یوسف از چه به کنعان آمد
هوش مصنوعی: ای دل، خوشحالی کن که محبوب دلمانی آمده است، یوسف از چه چیز به سرزمین کنعان آمده است؟
دور مشروطه خواهان آمد (امان امان امان امان)
هوش مصنوعی: دورانی فرارسیده که خواسته‌های مشروطه‌طلبان به مظاہر خود نزدیک شده است و در این شرایط، احساس نیاز به حمایت و امنیت از جانب دیگران وجود دارد.
عارف و عامی سر می نشستند
عهد محکم به ساقی بستند
هوش مصنوعی: عاشق و ناآگاه کنار هم نشسته بودند و با ساقی به توافق و دوستی محکمی رسیدند.
پای خم توبه را بشکستند (امان امان امان امان)
هوش مصنوعی: در اینجا، اشاره به شکسته شدن عهد و پیمان دارد، به ویژه در مورد توبه و بازگشت به مسیر درست. بیانگر ایجاد احساس ناامیدی و تأسف است، و به نوعی درخواست نجات و پناهی در برابر مشکلات و چالش‌ها را دارد.
چشم لیلی چو بر مجنون شد
دل ز دیدار او پر خون شد
هوش مصنوعی: زمانی که لیلی به مجنون نگاه کرد، دل او از شدت عشق و دلتنگی به شدت آزرده و غمگین شد.
خون شد از راه دل بیرون شد (امان امان امان امان)
هوش مصنوعی: عشق و احساسات عمیق دل، گاهی به جای شادی، درد و رنج را به همراه می‌آورد. وقتی دل به شدت تحت تأثیر قرار می‌گیرد، به گونه‌ای احساس می‌شود که همه‌ی غم‌ها و اندوه‌ها به بیرون جاری می‌شوند.
شکرلله که هجران طی شد
دیده از روی او روشن شد
هوش مصنوعی: خوشحالم که دوران جدایی به پایان رسید و اکنون چشمم به چهره‌اش روشن و روشن‌تر شده است.
موسم عشرت و شادی شد (امان امان امان امان)
هوش مصنوعی: زمان خوشی و شادی فرا رسیده است.
شکرلله که آزادی شد
مملکت رو به آبادی شد
هوش مصنوعی: سرافرازانه باید خدا را شکر کنیم که کشور ما آزاد شده و به سمت توسعه و پیشرفت حرکت کرده است.
موسم عشرت و شادی شد (امان امان امان امان)
هوش مصنوعی: زمان خوشی و شادی فرارسیده است.

حاشیه ها

1397/09/25 20:11
غلامحسین مرادی قره قانی

سلام اقای علیرضا افتخاری این تصنیف را در کاست ،زیباترین ،بسیار زیبا اجرا کرده است

1399/10/29 16:12
منصور

فرزند خلف خسرو آواز ایران ، همایون خان شحریان در تلویزیون کردست به نحو احسن این تصنیف را احرا کردند درود و فراوان سپاس بر خسرو آواز ایران که با تربیت همایون خان ما را از موسیقی اصیل بی نصیب نگذاشتند.

1399/11/07 14:02
علی شکری

در شگفتم از این که همه چیز در کشور ما به سوی بت پرستی می رود. شعر و موسیقی این تصنیف اثر عارف قزوینی است. همه دوست دارند همه چیز را به استاد شجریان نسبت دهند. استاد شجریان فقط آن را اجرا کرده و هیچ نقشی در آفرینش این تصنیف زیبا ندارد. خود استاد هم خودشان را به عنوان آهنگساز معرفی نکرده اند. تکلیف کسانی هم که بعد از ایشان این تصنیف را خوانده اند معلوم است.

1400/11/15 12:02
امیدوار

در آهنگ سازی که استاد فرزانه شجریان هیچ ادعایی نداشته اند

حالا شما دلتان از جایی پر است به بت پرستی ربطش ندهید

1402/12/11 16:03
احمد رحمت‌بر

عارف و عامی از می مستند

عهد و پیمان به ساغر بستند

پای خم توبه را بشکستند

شجریان به این شکل میخواند.