هوش مصنوعی: عشق! تو قدرت و توانمندی بزرگی داری و ما همه در برابر تو ناتوان هستیم.

هوش مصنوعی: سلطنت حسن پایدار نخواهد ماند، پس از تو خواهش می‌کنم که با مردم مخالف مباش!

هوش مصنوعی: نرو جلوه‌ات را بپوشان که دیگر نمی‌توان دید، خورشید بیشتر از این نمی‌تواند بدرخشد و چهره‌ات پنهان است.

هوش مصنوعی: به موهای تو دست نزن، زیرا که دل‌ها در آنجا جا دارند. بی‌دلیل به لانهٔ زنبورها حمله نکن.

هوش مصنوعی: پای بیگانگان از ایران قطع خواهد شد، اگر بداندیشان از چهره‌ی تو دور شوند.

هوش مصنوعی: دست خودی، یعنی افرادی از خودی که باید از کشور حمایت کنند، به پای اجنبی، یعنی به نفع بیگانگان عمل کردند و در نتیجه مملکت اردشیر و کشور شاپور را از بین بردند.

هوش مصنوعی: چرا این‌قدر از خودراضی و مغرور هستی، در حالی که زیبایی و خوبی‌های دنیا دو روزه‌اند و پایدار نیستند؟

هوش مصنوعی: با دیگران که نا آشنا و بیگانه‌اند، دوستی نکن و از هم نشینی با افراد بد و نا مناسب دوری کن؛ چرا که این ارتباطات ممکن است به زندگی تو آسیب بزنند.

هوش مصنوعی: اگر عارف و دانایی قدیمی و کهنه شده است، تو باید نغمه‌ای تازه و جدید بر روی تنبور بزنی و موسیقی را تازه کنی.