هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که این مقدار سختی و بی‌عدالتی نمی‌تواند تنها بر دوش یک نفر باشد. حتی اگر شرایط به گونه‌ای باشد که چنین چیزی ممکن باشد، باز هم حقیقت ندارد که یک نفر بتواند این همه بار را به تنهایی تحمل کند.

هوش مصنوعی: طبیعت به قدری بی‌رحم و ظالم است که هیچ کس به اندازه من در مقابل آن احساس ظلم نمی‌کند و تا زمانی که دنیا وجود دارد، این احساس ادامه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: ای نفس من، به خاطر زشتی‌های رفتار روزگار، به نظر می‌رسد که دیگر نمی‌توانی صحبت کنی.

هوش مصنوعی: می‌گویند که گریه کردن می‌تواند دل را سبک کند و مشکلات درون را آشکار سازد، اما من با وجود اینکه خیلی گریه کرده‌ام، هنوز هم دلم آرام نمی‌شود.

هوش مصنوعی: بنیان وجودم از اشک‌هایم ویران شده است. عجیب است که این طوفان ویرانگر که از کوه‌ها می‌آید، چرا به دریا نمی‌پیوندد.

هوش مصنوعی: با وجود درد جدایی و گرفتار شدن در چنگال غم، نمی‌توانیم از چگونگی ارزش‌گذاری و قضاوت درباره خودمان چیزی بگوییم.

هوش مصنوعی: نام تو همیشه بر زبانم هست، اما چه فایده دارد؟ حرف زدن از آن شیرینی که مثل حلوا باشد، ممکن نیست.

هوش مصنوعی: اگر مسیح دوباره از آسمان بازگردد، درد من همچنان باقی می‌ماند و هیچ درمانی برای آن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر تمام خاک جهان را بر سر بریزم، حتی در خاک خودم هم اثری از من پیدا نخواهد شد.

هوش مصنوعی: پس از مرگ یار، به من بگو که در زندگی دیگر، راه و روش ما هرگز به یکدیگر نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: عارف به شدت تحت تأثیر اندوه ناشی از مرگ عبدالرحیم خان قرار گرفته است، به طوری که حال جسمی او به گونه‌ای شده که نمی‌تواند بلند شود و از بستر بلند شود.