هوش مصنوعی: به من که غم از جسم و تن ندارم، چه اهمیتی دارد که پیراهن بر تن داشته باشم؟ زندگی برایم از پایانی ننگین بر تن، سخت و دشوار شده است.

هوش مصنوعی: زمانی را می‌پسندم که از بند تنم رها شوم. وقتی دقیق‌تر نگاه کنی، متوجه می‌شوی که این فضا برای من مناسب نیست.

هوش مصنوعی: دل من برای رهایی از بند عشق او همان حکایت مور و داستان لگن است. یعنی در دل من، تلاش و زحمت برای فرار از این مشکل شبیه به داستانی است که در آن مور برای رهایی از یک وضعیت سخت و ناخوشایند تلاش می‌کند.

هوش مصنوعی: چشم زیبا و فریبنده‌ات باعث درد و سختی من شده است، و من به خاطر آن موهای پیچ در پیچ و مجذوب‌کننده‌ات روزهای سیاهی را سپری می‌کنم.

هوش مصنوعی: زمانی که شکل زیبا و دلنشینی را با تیشه میسازند، فهمیدم که این تیشه در دست دشمن کوهکن است.

هوش مصنوعی: هرچند که شاید ارزش و احترام به وفا و حقوق تو را درک نکنی، اما هدف من از دیدن تو شناخت حقایق و ارزش‌هاست.