عارف قزوینیشمارهٔ ۱۵ - افکار نغز
به روشنایی افکار نغز، پی نبرد:
قلم که راه نپیمود، جز به تاریکی
درین خیال ز دست خیال باریکم:
به صورت قلم افتاده‌ام ز باریکی
شمارهٔ ۱۴ - یار و دیار: یار اگر بیگانه با اغیار می‌شد بد نمی‌شدشمارهٔ ۱۶ - آواره: آواره به کوه و دشت و صحرا شده‌ام
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
به روشنایی افکار نغز، پی نبرد:
قلم که راه نپیمود، جز به تاریکی
هوش مصنوعی: اگر به روشنی اندیشه‌های زیبا دست نیابیم، قلم نمی‌تواند به جایی برسد و همواره در تاریکی خواهد ماند.
درین خیال ز دست خیال باریکم:
به صورت قلم افتاده‌ام ز باریکی
هوش مصنوعی: در این فکر که به خاطر خیال و افکارم به بن‌بست رسیده‌ام، حس می‌کنم که به گونه‌ای خیلی ضعیف و کم‌زور شده‌ام، به طوری که انگار به اندازه‌ای نازک و ظریف شده‌ام که به راحتی می‌توانم از قلم بیفتم.