انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای عهد تو عید کامرانی پیوست</p></div>
<div class="m2"><p>افتاد بهار پیش بزم تو ز دست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>زیبنده‌تر از مجلس تو دست بهار</p></div>
<div class="m2"><p>بر گردن عید هیچ پیرایه نبست</p></div></div>

دیوان انوری به اهتمام محمدتقی مدرس رضوی (مقطعات، غزلیات، رباعیات) ج ۲ - انوری - تصویر ۶۰۸

دیوان انوری با مقدمهٔ سعید نفیسی - انوری - تصویر ۶۶۶

رباعی شمارهٔ ۳۷

ای عهد تو عید کامرانی پیوست
افتاد بهار پیش بزم تو ز دست
زیبنده تر از مجلس تو دست بهار
بر گردن عید هیچ پیرایه نبست

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر می‌گوید که عهد و زمان برگزاری جشن و شادی به همراه بهار و زیبایی آن است. بهار با وجود زیبایی‌اش، در مجلس جشن تو نسبت به زیبایی و شکوه آن کم‌رنگ‌تر است و هیچ زینتی بر گردن عید قرار ندارد. بدین معنا که عظمت و جذابیت مجلس تو از هر چیز دیگری بیشتر است.

رباعی شمارهٔ ۳۵

رباعی شمارهٔ ۳۶

هوش مصنوعی: ای دوست، عید خوشبختی و کامیابی تو همیشه در حال برگزاری است و بهار به خاطر تو به جشن و سرور آمده است.

ای عهد تو عید کامرانی پیوست

افتاد بهار پیش بزم تو ز دست

هوش مصنوعی: در بین تمام جشن‌ها و مناسبت‌ها، هیچ چیزی به اندازه زیبایی و طراوت بهار در جشن عید قابل توجه نیست.

زیبنده‌تر از مجلس تو دست بهار

بر گردن عید هیچ پیرایه نبست

رباعی شمارهٔ ۳۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده