انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای گوهر تو بر آفرینش غالب</p></div>
<div class="m2"><p>چون رحمت ایزد همه خلقت طالب</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از جملهٔ اولاد نبی چون تو کراست</p></div>
<div class="m2"><p>فرزند تو و هر دو علی بوطالب</p></div></div>

دیوان انوری با مقدمهٔ سعید نفیسی - انوری - تصویر ۶۶۴

دیوان انوری به اهتمام محمدتقی مدرس رضوی (مقطعات، غزلیات، رباعیات) ج ۲ - انوری - تصویر ۶۰۵

رباعی شمارهٔ ۱۳

ای گوهر تو بر آفرینش غالب
چون رحمت ایزد همه خلقت طالب
از جمله اولاد نبی چون تو کراست
فرزند تو و هر دو علی بوطالب

هوش مصنوعی: این شعر به ستایش جایگاه ویژه‌ای می‌پردازد که فرد مورد نظر در آفرینش دارد. او را چون رحمت خداوند می‌داند که همه مخلوقات به دنبال او هستند. همچنین، به نسبت او با فرزندان پیامبر و علی ابن ابی‌طالب اشاره می‌شود و نشان‌دهنده اهمیت و منزلت او در میان اولاد نبی است.

رباعی شمارهٔ ۱۱

رباعی شمارهٔ ۱۲

هوش مصنوعی: تو همچون یک گوهر ارزشمند بر تمام آفرینش چیرگی داری، زیرا همه موجودات در جستجوی رحمت خداوند هستند.

ای گوهر تو بر آفرینش غالب

چون رحمت ایزد همه خلقت طالب

هوش مصنوعی: چه کسی می‌تواند مانند تو، فرزند پیامبر باشد؟ تو و فرزندت همگی از نسل علی بن ابی‌طالب هستید.

از جملهٔ اولاد نبی چون تو کراست

فرزند تو و هر دو علی بوطالب

رباعی شمارهٔ ۱۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده