گنجور

شمارهٔ ۶۱

به خدایی که در دوازده میل
هفت پیکش همیشه در سفرست
تختهٔ کارگاه صنعت اوست
کو سواد مه و بیاض خورست
چمن بوستان نعت ترا
خاطرم آن درخت بارورست
که ز مدح و دعا و شکر و ثنا
رایمش شاخ و بیهخ و برگ و بر است

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

به خدایی که در دوازده میل
هفت پیکش همیشه در سفرست
هوش مصنوعی: به خدایی که در فاصله دوازده میل، هفت پیامبرش همیشه در حال حرکت و سفر هستند.
تختهٔ کارگاه صنعت اوست
کو سواد مه و بیاض خورست
هوش مصنوعی: کارگاه او جایی است که در آن، ماه و خورشید بر روی تخته‌اش نوشته شده‌اند.
چمن بوستان نعت ترا
خاطرم آن درخت بارورست
هوش مصنوعی: چمن بوستان تو در خاطرم زنده است و به یادم می‌آورد که درختی پربار و سرسبز هستی.
که ز مدح و دعا و شکر و ثنا
رایمش شاخ و بیهخ و برگ و بر است
هوش مصنوعی: مدح، دعا، شکر و ثنا برای او مانند شاخ و برگ و میوه است؛ یعنی هر توصیف مثبت و سپاسگزارانه‌ای که از او به عمل آورده‌شود، در واقع به مانند نشانه‌های زندگی و کمال اوست.