شمارهٔ ۵۲
به خدایی که با بزرگی او
چرخ با آنچه اندرو خردست
که مرا پای در رکاب سفر
دست بوسیدن تو آوردست
شمارهٔ ۵۱ - در آرزومندی: به خدایی که روز را دامنشمارهٔ ۵۳ - قطعهٔ زیر را به خواجه اسحاق پدر خواندهٔ خود فرستاده: مرا مقصود فرزندان آدم
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
به خدایی که با بزرگی او
چرخ با آنچه اندرو خردست
هوش مصنوعی: به خدایی که با عظمت و بزرگیش، کائنات و جهان سر به راه او هستند و همه چیز در مقایسه با او کوچک و ناچیز است.
که مرا پای در رکاب سفر
دست بوسیدن تو آوردست
هوش مصنوعی: کسی که برای سفر آماده شده و پایش را در رکاب گذاشته، به خاطر عشق و احترام به تو دست به بوسی تو آورده است.

انوری