شمارهٔ ۵۱ - در آرزومندی
به خدایی که روز را دامن
با گریبان شب گره کردست
پشت چرخ از نهیب تیر قضا
جفته همچون کمان به زه کردست
کارزوی توام جهان فراخ
تنگ چون حلقهٔ زره کردست
شمارهٔ ۵۰ - در شکایت دوری از بزم مخدوم: شاها بدان خدای که بر دست قدرتششمارهٔ ۵۲: به خدایی که با بزرگی او
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
به خدایی که روز را دامن
با گریبان شب گره کردست
هوش مصنوعی: به خدایی که روز را به شب متصل کرده و مرز بین آنها را با هم آمیخته است.
پشت چرخ از نهیب تیر قضا
جفته همچون کمان به زه کردست
هوش مصنوعی: پشت چرخ سرنوشت، بر اثر ضربههای ناگهانی و غیرمنتظره، به وضعیتی مانند کمانی که برای رها کردن تیر آماده شده، کشیده و تحت فشار قرار گرفته است.
کارزوی توام جهان فراخ
تنگ چون حلقهٔ زره کردست
هوش مصنوعی: خواستههای تو همچون حلقهٔ زره، جهان را تنگ کرده و فشرده است.

انوری