هوش مصنوعی: ای بزرگوار که به تو لقب صد کمال داده‌اند و دین یزدان را به بهترین شکل نمایان کرده‌ای.

هوش مصنوعی: بدان که خداوندی برای من بنده، میوه و گوشتی ارسال کرده است.

هوش مصنوعی: میوه در حال نرسیدن و ناپخته به زمین افتاده و در این فصل کسی نمیوه‌ای نچیده است.

هوش مصنوعی: بدنی به جا مانده و من در این حال باقی مانده‌ام، زیرا زیبایی و عزت به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: لب او چه آرام و آهنگین است که هیچ صدایی از آن به گوش نمی‌رسد؛ جالب اینجاست که این سکوت ناشی از بی‌خود بودن او نیست.

هوش مصنوعی: به گوسفند گفتم که کاه بخورد، زیرا اینجا علف‌ها به همین شکل برایش آماده شده است.

هوش مصنوعی: جو گفت: "چرا ظاهراً چیزی نداری؟" من پاسخ دادم: "چیزی ندارم." او سپس ادامه داد: "اما در خانه‌ی تو، خدای مهربان درهایی را گشوده است."

هوش مصنوعی: به او گفتم می‌دانم از چه کسی باید برسم به این درد و رنجی که با تو تجربه کرده‌ام.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که حاکم مسعود به خاطر کمال دینش، فردی بسیار آزادمنش و کاردان است و به خوبی از مردم خود حمایت می‌کند.

هوش مصنوعی: در این کلمات ارزشمند و محترم، من به طور معجزه‌آسا و با قدرت به بیان احساسات و اندیشه‌هایم پرداخته‌ام، هرچند که به زبان ساده و بی‌واسطه نتوانسته‌ام صحبت کنم.

هوش مصنوعی: با مهربانی و دوستی در برابر ناملایمات و سختی‌ها ایستادگی کن، زیرا از شدت طمع، بر پاهای خود ایستاده‌ای.