هوش مصنوعی: دل من مانند برگ‌های درخت طوبی، به نام تو، نیمی از آن در ستایش تو است و نیمی دیگر در خواستن و دعا کردن برای تو.

هوش مصنوعی: در ذهن من، بلبل باغ به تو اشاره می‌کند و دور تا دور باغ، زندگی همیشه پر از نغمه و آهنگ است.

هوش مصنوعی: من با وجود این که هر روز به برگ و نوای زندگی ادامه می‌دهم، احساس می‌کنم هر روز بیشتر بی‌نوا و بی‌برگ می‌شوم. چرا اینطور است؟