با اجازه از دوستان عزیز در بیت آخر "داعی یی" درست تر نیست؟

آخرین مصراع اشتباه نوشته شده است. درستش به این صورت است. اصلاح بفرمایید لطفا.
"ای دریغا داعی یی چون نوح و طوفانی کجاست"

آسمان بیخ کمال از خاک عالم برکشید

تو زنخ می‌زن که در من گنج پنهانی کجاست

«کجاست» در این محل یعنی «فلان جاست» و حالت سوالی ندارد. مانند کاربرد انگلیسی کلمه where در نقش conjunction

یعنی مصراع حالت طعنه دارد.

این بیت عالی است.

خاک را طوفان اگر غسلی دهد وقت آمدست

ای دریغا داعی چون نوح طوفانی کجاست

وقت آمده است یعنی قیامت رسیده (ماخوذ از قرآن)

شاید خاک هم مجاز از انسان باشد.

و منجی در این روزگار مانند نوح است.

اگر طبق ضبط بعضی نسخ «و طوفانی کجاست» بخوانیم آنوقت باید بگوییم شاعر آرزوی نوعی قیامت را کرده.