انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۳۳ - در شرح اشتیاق گوید

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>به خدایی که از میان دو حرف</p></div>
<div class="m2"><p>هفت چرخ و چهار طبع انگیخت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بوی کافور و عود و مشک آورد</p></div>
<div class="m2"><p>رنگ طاوس و کبک و زاغ آمیخت</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>که مرا درد هجر تو بر سر</p></div>
<div class="m2"><p>خاک اندوه و آتش غم بیخت</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>از برم دل به خدمت تو رسید</p></div>
<div class="m2"><p>وز تنم جان ز فرقت تو گریخت</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>این چنین کارها زمانه کند</p></div>
<div class="m2"><p>با زمانه نمی‌توان آویخت</p></div></div>

دیوان انوری با مقدمهٔ سعید نفیسی - انوری - تصویر ۵۱۲

دیوان انوری (با مقدمه و تصحیح و مقابله هشت نسخه) به کوشش سعید نفیسی - انوری - تصویر ۳۳۶

شمارهٔ ۳۴ - در هجو صفی محمد تاریخی

به خدایی که از میان دو حرف
هفت چرخ و چهار طبع انگیخت
بوی کافور و عود و مشک آورد
رنگ طاوس و کبک و زاغ آمیخت
که مرا درد هجر تو بر سر
خاک اندوه و آتش غم بیخت
از برم دل به خدمت تو رسید
وز تنم جان ز فرقت تو گریخت
این چنین کارها زمانه کند
با زمانه نمی توان آویخت

شمارهٔ ۳۲ - در مدح مجدالدین ابوطالب نعمه

شمارهٔ ۳۳ - در شرح اشتیاق گوید

به خدایی که از میان دو حرف

هفت چرخ و چهار طبع انگیخت

بوی کافور و عود و مشک آورد

رنگ طاوس و کبک و زاغ آمیخت

خاک اندوه و آتش غم بیخت

از برم دل به خدمت تو رسید

وز تنم جان ز فرقت تو گریخت

این چنین کارها زمانه کند

با زمانه نمی‌توان آویخت

شمارهٔ ۳۳ - در شرح اشتیاق گوید

اطلاعات

حاشیه ها