انوریشمارهٔ ۲۸ - در شکر و قناعت گوید
درین دو روزه توقف که بو که خود نبود
درین مقام فسوس و درین سرای فریب
چرا قبول کنم از کس آنکه عاقبتش
ز خلق سرزنشم باشد از خدای عتیب
مرا خدای تعالی ز آسیای فراز
که عقل حاصل آنرا نیاورد به حسیب
چو می‌دهد همه چیزی به قدر حاجت من
چنان که بی‌خبر سیب ماه رنگ به سیب
ز بهر حفظ حیات آنچه بایدم ز کفاف
ز بهر کسب کمال آنچه بایدم ز کتیب
هزار سال اگر عمر من بود به مثل
مرا نیاز نیاید به آسیای نشیب
دو نعمتست مرا کان ملوک را نبود
به روز راحت شکر و به روز رنج شکیب
شمارهٔ ۲۷ - در قناعت و صبر گوید: ای بس که جهان جبهٔ درویش گرفتهشمارهٔ ۲۹ - در مطایبه گوید: زهی نم کرمت در سخا بهارانگیز
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
درین دو روزه توقف که بو که خود نبود
درین مقام فسوس و درین سرای فریب
هوش مصنوعی: در این مدت کوتاه زندگی، که خود را در این مکان فریبنده و دنیای فریب‌آمیز می‌بینیم، چه کسی را برای وصل و دوستی پیدا کنیم؟
چرا قبول کنم از کس آنکه عاقبتش
ز خلق سرزنشم باشد از خدای عتیب
هوش مصنوعی: چرا از کسی حرفی را بپذیرم که در نهایت مردم مرا به خاطر آن سرزنش کنند، در حالی که خدای بزرگ مرا نمی‌خرد؟
مرا خدای تعالی ز آسیای فراز
که عقل حاصل آنرا نیاورد به حسیب
هوش مصنوعی: خدای بزرگ به من از بالای آسیاب، که عقل چنین چیزی را قدرت درک ندارد، لطف کرده است.
چو می‌دهد همه چیزی به قدر حاجت من
چنان که بی‌خبر سیب ماه رنگ به سیب
هوش مصنوعی: زمانی که همه چیز طبق نیاز من فراهم می‌شود، مانند سیب‌هایی که به رنگ ماه هستند و من در حال حاضر از آنها بی‌خبرم.
ز بهر حفظ حیات آنچه بایدم ز کفاف
ز بهر کسب کمال آنچه بایدم ز کتیب
هوش مصنوعی: برای حفظ زندگی، آنچه نیاز دارم باید به اندازه کافی باشد، و برای دستیابی به کمال، آنچه لازم است نیز باید به صورت منظم و از روی دانش بدست آید.
هزار سال اگر عمر من بود به مثل
مرا نیاز نیاید به آسیای نشیب
هوش مصنوعی: اگرچه زندگی‌ام هزار سال هم باشد، به کسی مانند من نیازی نخواهد بود که در مشکلات و دشواری‌ها بیفتد.
دو نعمتست مرا کان ملوک را نبود
به روز راحت شکر و به روز رنج شکیب
هوش مصنوعی: دو نعمت بزرگ دارم که حتی پادشاهان نیز از آنها محرومند: یکی صبر در روزهای سخت و دیگری شکرگزاری در روزهای راحتی.
حاشیه ها
1390/11/21 11:01
رضا
سلام علیکم ، ضمن تشکر از سایت خوب شما و آرزوی بهتر و بهتر شدن ؛ در مصرع دوم بیت آخر عبارت " به روز " دوم صحیح نبوده و کلمه درست " به شب ز رنج شکیب " می باشد.
1394/09/20 09:12
غبار
کذاب و دروغگوست انوری.
حرص وجودت را گرفته دم از صبر و قناعت می زند. باید این شعر استاد شفیعی کدکنیرا خطاب به شعر انوری خواند: ای شعر پارسی که بدین روزت اوفکند...