گنجور

شمارهٔ ۲۷ - در قناعت و صبر گوید

ای بس که جهان جبهٔ درویش گرفته
از فضلهٔ زنبور برو دوخته‌ام جیب
واکنون همه شب منتظرم تا بفروزند
شمعی که به هر خانه چراغی نهد از غیب
آن روز فلک را چو در آن شکر نگفتم
امروز درین زشت بود گر کنمش عیب

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

حاشیه ها

1402/04/22 21:07
علی میراحمدی

جبه درویش درین بیت یعنی آفتاب.... 

فضله زنبور یعنی موم و درین جا به معنای شمع

اساسا ازین زیباتر نمیتوان گفت. 

میتوانست خیلی ساده بگوید ای بسا که من در روز  شمع روشن میکردم.

اما لطف کار شاعر و هنرمند این است که با شعر و هنر خود از امور روزمره آشنایی زدایی میکند و تعریف دیگری به آنها میبخشد. 

بخش قطعات دیوان انوری بسیار خواندنی است...