هوش مصنوعی: این بیت به تجلیل از ارزش و زیبایی زندگی ساده و بی‌پیرایه درویش‌ها اشاره دارد. شاعر از زیبایی‌های دنیا که همچون گلی درخشان در دل طبیعت به چشم می‌خورد، یاد می‌کند. او با توصیف جبهه درویش که از فضله زنبور ساخته شده، به زندگی زاهدانه و بی‌آلایش اشاره می‌کند. در نهایت، بیان می‌کند که از دنیا و لذت‌هایش، چیزی جز جیب خود ندارد که آن را پر از معنویت و زیبایی‌های واقعی کرده است.

هوش مصنوعی: حال همه شب منتظرم تا شمعی روشن کنند که از دل غیب، نوری به هر خانه بتاباند.

هوش مصنوعی: روزی که آسمان را به زیبایی شکر تشبیه کردم، اگر امروز بخواهم آن را زشت توصیف کنم، باعث می‌شود که انتقادهایی به خودم وارد کنم.