هوش مصنوعی: ای پادشاه، از آنچه در گنجینه یا کیسهٔ صبح و شب موجود است، چه چیزی ارزشمندتر است؟

هوش مصنوعی: در طول زندگی، آنچه که به‌عنوان دارایی و ثروت در اختیار داریم، تنها چند نفس محدود هستند.

هوش مصنوعی: او نیز به خاطر محبت و وابستگی‌اش نیست که هر چه را دارد، مثل پولی که همیشه همراه است، خرج کند.

هوش مصنوعی: بگذارید فرض کنیم که یکی یا دو نفر از ما دزدیده شده‌اند، اما این دزدیده شدن تنها به خاطر این است که سرنوشت یا تقدیر به هدف خود برسد.

هوش مصنوعی: هر کسی که دستش از تصرف و کنترل جدا شود، در نهایت به این سرنوشت دچار می‌شود که نتیجه‌ای نیست که مورد پسند باشد.

هوش مصنوعی: زمانی که دست در دامن جست‌وجوی پروردگار نباشد، چه چیزی می‌تواند انجام گیرد؟

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که حال و روز این بنده چگونه است، ای مظهر عدالت، رحمت و سخاوت؟

هوش مصنوعی: شبی را به خوشی و آرامش سپری کن، چرا که دیگر نه شاعری وجود دارد و نه شعری برای غمگینی.

هوش مصنوعی: ای تو که تا همیشه در دل شب آرزویت، روزهای خوش و پربرکت را در پیش داری.