شمارهٔ ۲۲۲ - در هجا
ترا هجا نکند انوری معاذالله
نه او که از شعرا کس ترا هجا نکند
نه از بزرگی تو زانک از معایب تو
چه جای هجو که اندیشه هم کرانکند
شمارهٔ ۲۲۱ - مخدوم به انوری جفتی موزه بخشید در شکر آن گوید: ای خداوندی که پیش لطف خاک پای توشمارهٔ ۲۲۳ - در شکایت: کامل العصر نیک نیک بدان
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ترا هجا نکند انوری معاذالله
نه او که از شعرا کس ترا هجا نکند
هوش مصنوعی: انوری میگوید که هیچ شاعری به تو ایرادی نمیگیرد و تو را سرزنش نخواهد کرد، زیرا از آن دسته نیست که بخواهد به تو انتقادی کند.
نه از بزرگی تو زانک از معایب تو
چه جای هجو که اندیشه هم کرانکند
هوش مصنوعی: نه به خاطر بزرگیت، بلکه به خاطر عیبهایت، جایی برای سرزنش وجود ندارد؛ زیرا فکر و اندیشه خود را هم محدود میکند.