هوش مصنوعی: از پیوند تو شعله‌ای در دل برخیزد و از دوری تو فریادی در صبحگاه برآید.

هوش مصنوعی: هر روز دل پریشان من به خاطر تو از دنیایی به دنیای دیگر می‌خیزد و سرگردان است.

هوش مصنوعی: دیوانهٔ زیبایی‌های تو و خسته از چشمانت، هر روزی که می‌گذرد، بدتر از روز قبل می‌شود.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که به سوی نابودی جانت می‌روم، اما از این‌که چه چیزی به پا می‌خیزد، حیرانم.

هوش مصنوعی: هنگامی که تو برخاستی و اقدام کردی، نور خورشید از بالای سر تو می‌تابد و تو را از دیگران متمایز می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی، ماه همچون یک نگهبان وفادار، هر لحظه از در آستانه بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: چرا باید از گفتار شیرین و تنگ خودت، به این خاطر که در تنگناها شکر جاری می‌شود، دور بمانیم؟

هوش مصنوعی: در آنجا کلام ارزشمند و باارزشی وجود دارد، اما در اینجا سخن تو از چه چیزی ناشی می‌شود؟

هوش مصنوعی: چهره‌اش مثل طلا می‌درخشد و از کیسه‌اش آنچنان پولی برمی‌خیزد که حیرت‌انگیز است.