غزل شمارهٔ ۸۷
هر کرا با تو کار درگیرد
بهره از روزگار برگیرد
به سخن لب ز هم چو بگشایی
همه روی زمین شکر گیرد
چون زند غمزه چشم غمازت
دو جهان را به یک نظر گیرد
چشم تو آهویی است بس نادر
که همه صید شیر نر گیرد
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
هر کرا با تو کار درگیرد
بهره از روزگار برگیرد
هوش مصنوعی: هر کس که با تو درگیر شود، از نعمتهای زندگی بهرهمند خواهد شد.
به سخن لب ز هم چو بگشایی
همه روی زمین شکر گیرد
هوش مصنوعی: اگر با هم سخن بگویید و ارتباط برقرار کنید، زمین پر از شکر و نیکویی خواهد شد.
چون زند غمزه چشم غمازت
دو جهان را به یک نظر گیرد
هوش مصنوعی: وقتی که چشمان تو با آن ناز و لبخند به کسی مینگرند، تمام دنیا را به یک نگاه تحت تأثیر قرار میدهند.
چشم تو آهویی است بس نادر
که همه صید شیر نر گیرد
هوش مصنوعی: چشم تو مانند آهویی نادر است که همهی شکارچیان قوی و شجاع را به خود جذب میکند.