هوش مصنوعی: عشق تو را نمی‌توان به حساب آورد، زیرا عشق بزرگانی چون تو از درک و عقل فراتر است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند بار سنگین تو را به دوش بکشد و هیچ‌کس نمی‌تواند سختی‌های تو را تحمل کند.

هوش مصنوعی: من غم تو را بی‌ارزش نمی‌دانم و از تو آموخته‌ام که می‌توان غم را نیز به عنوان نعمتی ارزشمند محسوب کرد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در زندگی من به وجود می‌آید، چه حال خوش باشد و چه حال بد، همه به خاطر توست. همچنین، همان‌طور که در میخانه، هر نوع نوشیدنی، چه خالص و چه غیرخالص، از شراب تو نشئت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: باری از آن پا که دچار مشکل است، فشار می‌آورم و باری از آن دست که به من آسیب زده، می‌زنم.

هوش مصنوعی: من با تو سر به سر می‌گذارم و حتی اگر هیچ‌کدام از ما نتوانیم برتری پیدا کنیم، باز هم این نزدیکی و همراهی برایم ارزشمند است.

هوش مصنوعی: چرا به عشق شایسته تو فکر می‌کنی، در حالی که زیبایی و بزرگ‌منشی در مردان است؟

هوش مصنوعی: زیبایی تو مانند شعرهای انوری، باعث رونق و شکوفایی در جهان می‌شود.