هوش مصنوعی: من تصمیم گرفته‌ام که دیگر به میخانه بروم و در این مسیر، دل را به عشق و جدایی آن معشوق سخت‌گیر بسپارم.

هوش مصنوعی: من با ناز و فریبندگی خودم را به نمایش می‌گذارم و با نوشیدنی، زیبایی‌ام را نمایان می‌کنم. راه میخانه را در پیش می‌گیرم و به افسون‌های آن می‌افتم.

هوش مصنوعی: وقتی که از وجودم خالی باشم، لباس‌های جاودانگی را برای خودم می‌دوزم و زمانی که بی‌پول و نیازمند شوم، کمربندهای زرین بر کمر می‌بندم.

هوش مصنوعی: اگر یار پرشور من با شیوه خاص خودم مرا فریب دهد، من هم به او پاسخ می‌دهم و در این کار مثل او به چنگال دلبستگی گرفتار می‌شوم.

هوش مصنوعی: وقتی که نتیجه‌ی خوبی و بدی از آسمان مشخص شود، من که نادان هستم، نمی‌دانم که چه معنایی را باید در دل خود درباره‌ی خیر و شر نگه‌دارم.

هوش مصنوعی: وقتی nadie از کارهای او باخبر نمی‌شود، بهتر است دلم را به همین کارش بدهیم تا اینکه به کار دیگری مشغول شوم.