هوش مصنوعی: دیشب، آن ماه با تمام زیبایی‌اش به دور از منزل من آمد. او با یک ساز در آغوشش و جامی در دستش، به طور سرشار و شاداب به من نزدیک شد.

هوش مصنوعی: در روز روشن به راحتی از شب تاریک عبور کرده و دام خود را بر روی گل‌های سرخ قرار داده است.

هوش مصنوعی: با صدای غم‌انگیز خود، موزیکی دلنشین خلق کرده‌ام که مانند شکر، زیبایی را از گران‌بهاترین سنگ‌ها به تماشا می‌گذارد.

هوش مصنوعی: گفتی که انگشتری با گوهرهای باارزش در جام او وجود دارد، که در واقع شراب خامی است که به خاطر تصویر چهره او ساخته شده است.

هوش مصنوعی: دختر زیبای قدبلند بر کنار من نشست و شرابی نوشید، او همان ماهی است که با ناز و زیبایی خاص خود می‌رقصد.

هوش مصنوعی: گفت: ای کسی که در تمام عمر نتوانستی به من یک شب خوب و آرام ببخشی و همیشه با مشکلات و سختی‌ها روبرو شدم.

هوش مصنوعی: اکنون من و تو در کنار هم با جام سرخ و آواز و جوی آب هستیم، بدون نیاز به زحمت و پیام‌آور.

هوش مصنوعی: با چنگی که در دست داری، در کنار من مست نشسته‌ای. تا سپیده‌دم و پس از نماز مغرب، با من بمان.

هوش مصنوعی: در جایی که هیچ‌کس از وضعیت ما خبر ندارد، از خوشی و شادمانی بسیار و مستی کامل لذت می‌بریم.

هوش مصنوعی: نه نوازنده‌ای وجود دارد، نه شرابی هست، نه دوست و نه هم‌نشینی، تنها آنوری و شراب قرمز و بس.