غزل شمارهٔ ۱۶۴
دلدار به طبع گشت رام آخر
وین کار به صبر شد تمام آخر
آن کرهٔ سر کشیدهٔ توسن
بیرایض گشت خوش لگام آخر
وان مرغ رمیده وز قفس جسته
باز آمد چون دلم به دام آخر
هرکس که به صبر پای بفشارد
روزی برسد چو من به کام آخر
منشوری نیست دور محنت را
چون یابد دولت دوام آخر
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دلدار به طبع گشت رام آخر
وین کار به صبر شد تمام آخر
هوش مصنوعی: عشق و محبت به تدریج بر دل محبوب تسلط پیدا کرد و این نتیجهی صبر و شکیبایی طولانیمدت بود.
آن کرهٔ سر کشیدهٔ توسن
بیرایض گشت خوش لگام آخر
هوش مصنوعی: آن اسب سرکش و ناپروا، با خوشدستی و زیبایی، در نهایت به آرامش و هماهنگی رسیده است.
وان مرغ رمیده وز قفس جسته
باز آمد چون دلم به دام آخر
هوش مصنوعی: آن پرنده که از قفس فرار کرده بود، دوباره برمیگردد، مثل دلم که در نهایت به دام افتاد.
هرکس که به صبر پای بفشارد
روزی برسد چو من به کام آخر
هوش مصنوعی: هر کسی که با صبر و استقامت پیش برود، روزی به نتیجهای خوشایند خواهد رسید، مانند آنچه که من به آن دست یافتهام.
منشوری نیست دور محنت را
چون یابد دولت دوام آخر
هوش مصنوعی: دوران سختی و مشکلات پایانی ندارد، اما زمانی که خوشبختی و سعادت پایداری پیدا کند، زندگی رنگ و بوی دیگری به خود میگیرد.
حاشیه ها
1393/10/25 00:12
امین کیخا
قفس به پارسی کابک می شود . گویا قفس از یونانی به عربی رفته است

انوری