هوش مصنوعی: هرگاه کاری از دوست و یارم برنمی‌آید، مانند نوری است که در کارم نمی‌تابد.

هوش مصنوعی: چه اتفاقی می‌افتد اگر من به خاطر او غمگین شوم، در حالی که غم او هیچ وقت به سراغ من نمی‌آید؟

هوش مصنوعی: اما همین غم در نهایت هیچ خوشحالی‌ای نمی‌تواند با آن برابر باشد.

هوش مصنوعی: غم او چنان در دل من نفوذ کرده است که حتی صدها شادی دیگر نمی‌توانند آن را از بین ببرند.

هوش مصنوعی: من به او می‌گویم که حال و روزم چگونه است، اما هیچ امیدی ندارم که او باور کند.

هوش مصنوعی: اگر از من می‌پرسی که در این می چه چیزی جستجو می‌کنم، باید بگویم که اگر به یادداشت‌های من ایمان بیاوری، پاسخ را خواهی یافت و اگر نداشته باشی، همچنان در جستجو خواهی ماند.

هوش مصنوعی: تو مشغول غم و اندوه خود هستی و از تو هیچ کار دیگری برنمی‌آید.

هوش مصنوعی: ای انوری، اگر تو نباشی، چه برمی‌آید؟ هیچ چیزی از این نمی‌تواند برخیزد.