غزل شمارهٔ ۱۵۳
ز عمرم بیتو درد دل فزاید
گر این عمرم نباشد بی تو شاید
دلم را درد تو میباید و بس
عجب کو را همی راحت نیاید
مرا این غم که هرگز کم مبادا
بحمدالله که هردم میفزاید
به دست هجر خویشم باز دادی
که تا هردم مرا رنجی نماید
اگر لافی زدم کان توام من
بدین جرمم چه مالش واجب آید
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ز عمرم بیتو درد دل فزاید
گر این عمرم نباشد بی تو شاید
هوش مصنوعی: زندگی من بدون تو پر از درد و رنج میشود و اگر این زندگی بدون تو ادامه پیدا کند، شاید بهتر باشد که وجود نداشته باشد.
دلم را درد تو میباید و بس
عجب کو را همی راحت نیاید
هوش مصنوعی: دل من فقط باید با درد تو پر شود، از این که کسی را نمیتوان پیدا کرد که با او راحت باشد، شگفتزدهام.
مرا این غم که هرگز کم مبادا
بحمدالله که هردم میفزاید
هوش مصنوعی: غم و اندوهی که در دل دارم هرگز کم نشود، به لطف خداوند هر روز بیشتر میشود.
به دست هجر خویشم باز دادی
که تا هردم مرا رنجی نماید
هوش مصنوعی: به واسطهٔ جدایی از من، به من بازگرداندی که همیشه مرا در درد و رنجی نگهداری.
اگر لافی زدم کان توام من
بدین جرمم چه مالش واجب آید
هوش مصنوعی: اگر به خودم بربخورد که من همنوا با تو هستم، به خاطر این ادعایم چه بخشی از عذاب به من میرسد؟
حاشیه ها
1393/10/23 11:12
امین کیخا
مالش یعنی تنبیه
پیشمال و پسمال هم معناهای دادگاهی داشته اند که امروز کمرنگ شده است

انوری