هوش مصنوعی: عزیزم، غم تو چنان به دل من فشار آورده که نفس کشیدن برایم سخت شده و حالتی از جان کنی پیدا کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من در این دنیا دل خوشی نداشتم، حالا که به تو روی آورده‌ام، دل سپردن به دنیا برایم سخت شده است.

هوش مصنوعی: آری، هر نوع قدرت و سلطه‌ای در برابر درد و غم تو، بی‌اهمیت و سنگین به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: در مسیر تو، کارها به گونه‌ای پیش می‌رود که درست به آن شکل و حالتی است که خواسته‌ام.

هوش مصنوعی: در قلبم تصویری از تو جای گرفته است، همان‌طور که عشق تو در درون وجودم نفوذ کرده است.

هوش مصنوعی: جان در دل به درد می‌گوید که دستوری وجود دارد که می‌تواند او را نجات دهد.

هوش مصنوعی: به خاطر دگرگونی‌های زندگی و مشکلاتی که پیش آمد، احساس می‌کنم داستان زندگی‌ام تغییر کرده است، مثل اینکه دل من در آستانه‌ای ایستاده باشد و در این وضعیت متوقف شده باشد.

هوش مصنوعی: به او گفتم که تو بهتر است خودت را از این دنیای سخت دور کنی، زیرا هر دو طرف در زندگی با مشکلات و چالش‌هایی مشابه روبه‌رو هستیم.

هوش مصنوعی: ناگهان سپر را بر زمین نگذار، چرا که همیشه می‌توان با او روبرو شد و از پسش برآمد.