هوش مصنوعی: ای تو، با فکر و تدبیر خود، هم مملکت و هم دین را آباد کرده‌ای. در این شب، روزهای شادی به سوگواری تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی بیانگر این است که پیامی خاص از سوی یک نیروی الهی یا طبیعت به انسان منتقل می‌شود. در اینجا، صبا (هوا یا وزش باد ملایم) و دبور (باد شدید) به عنوان نمایندگان این نیروها شناخته شده‌اند که حامل اطلاعات و نکته‌های مهمی برای فرد هستند. مغز انسانی یا روح او به دریافت و درک این پیام‌ها مشغول است.

هوش مصنوعی: خوشبختی تو مانند یاد تو همیشه باقی می‌ماند و پرچم تو مانند نام تو سرفراز و پیروز است.

هوش مصنوعی: تأثیر تو بر روی زندگی و منابع مادی به اندازه‌ای قوی است که گویی تو قوانین و اصول را تحت کنترل داری. تو با مهارت و دانشی که داری، می‌توانی به راحتی نعمت‌ها و روزی‌ها را جذب کنی.

هوش مصنوعی: تو با صبر و استقامت، چون سدی محکم ایستاده‌ای و نور اندیشه‌ات همچون تجلی کوه طور درخشان است.

هوش مصنوعی: از نعمت وجود سایه‌ی عدالت سپاسگزاریم، زیرا همه موجودات زنده و پرندگان در آرامش زندگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: شاید حدود حرم تو، جایی باشد که در آنجا از تیرگی و روشنایی در امان هستیم.

هوش مصنوعی: وجود تو در جهان باعث شده که برکات و روزی‌ها به آسانی و به وفور به مردم برسد.

هوش مصنوعی: هرجایی که قدرت و عزت تو نمایان باشد، نیرویی که از آسمان به تو عطا شده، مانند نیروی تو در عمل دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: فضای آشفته و آشکار در زندگی، به گونه‌ای است که انسان‌ها ممکن است در دام از دست دادن خود و فراموشی هویتشان گرفتار شوند. در این شرایط، خوشی‌ها و زیبایی‌های دنیا به ظاهر چشم‌نواز، اما در واقع گمراه‌کننده می‌نمایند. انسان باید مراقب باشد که در این پیچیدگی‌ها و فریبکاری‌ها گم نشود و به فنا و نابودی دچار نگردد.

هوش مصنوعی: تو از روزگار چنان کردی که نه دشمن خوشحال است و نه دوست، روز و شب، جهان پر از غم و شادی است.

هوش مصنوعی: با وجود تو، روز پنهانی به معروفیت می‌رسد و رازهای پنهان مشخص می‌شوند.

هوش مصنوعی: در آنجا که یاد و یادآوری خداوند و هر یک از نشانه‌هایش به فراوانی وجود دارد، آوازه و نام تو به خوبی شناخته شده است.

هوش مصنوعی: آسمانی که در سرسختی و افراط هیچ دشمنی برای تو وجود ندارد جز کسی که تسلیم شده است.

هوش مصنوعی: خورشیدی که در نظام جهان وجود دارد و هیچ تلاشی از سوی تو برای آن نیست، شایسته سپاسگزاری است.

هوش مصنوعی: به معنای این است که هیچ حکم یا تصمیمی که به نفع کلیت مسأله باشد، نمی‌تواند نظر تو را عوض کند.

هوش مصنوعی: عزم و اراده تو با سرنوشتت همسوست و در این مسیر جایی برای سستی و تردید وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر در سرزمین‌های ما، مهدی (عج) بیاید و عدل خودش را برقرار کند، تمام کارها و امور سامان می‌گیرد.

هوش مصنوعی: وقتی خشم و کینه‌ای ایجاد شود، ماهی که نازک‌کمر است، قادر به شکستن حمله خواهد بود و زنبور نیز به فعالیت خود ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در ارتباط و تأثیر بر تو قرار گیرد، آن جهانی که به تو مربوط است، با آن پر می‌شود و به حیات و آرامش می‌رسد.

هوش مصنوعی: یا فکر تو مثل خسرو باشد یا اینکه در قلب من به عنوان دستوری قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: موقعیت قیامت چیست؟ جایگاه تو در آن روز مانند صدای شیپور است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که افرادی که توسط حوادث و بلایای مختلف از بین رفته‌اند، به طور پیوسته و مرتب در یک جمع قرار می‌گیرند. به عبارت دیگر، کسانی که در اثر وقوع حوادث از دنیا رفته‌اند، در یک مکان مشترک و به‌هم‌پیوسته جمع می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر آسمان دامنت را ببوسد، نباید بخوری به غرور و خودخواهی.

هوش مصنوعی: اگر خداوند اراده کند و در عالم هستی، قدرت تو باعث شود که دریای امید و تلاش با امواج شادی و نشاط پر شود.

هوش مصنوعی: هرچند که در جست و جوی حضرت تو، نیرومندان و بی‌نواها به سرعت و به کار مشغولند.

هوش مصنوعی: هرگز خیال نکن که مانند سلیمان، با داشتن نام‌ها و مقام‌ها، می‌توانی مغرور شوی.

هوش مصنوعی: به معنی این است که به مانند درخت طوبی و پایدار باش، چرا که این درخت تغییراتی را که در محیطش رخ می‌دهد، تحمل می‌کند و تحت تأثیر آن قرار نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: اگر انسانی با طبع خود به سادگی تحت تأثیر دیگران قرار گیرد و رنگ چهره‌اش به خاطر رفتار یا صحبت‌های دیگران تغییر کند، نشان‌دهنده این است که او هنوز به ثبات و خودباوری نرسیده است.

هوش مصنوعی: نفس تو توازن خوبی ندارد که از حرارت عظمت الهی، دچار گرما و التهاب شود.

هوش مصنوعی: هیچ انسانی کامل‌تر از تو به دنیا نیامده است؛ نه در خوشی و نه در ناخوشی.

هوش مصنوعی: حسودان برای خود شجاعت و مردانگی فراوانی می‌زنند، اما در واقع نام‌ها و اعتبار افراد مثل زنگی (سیاه) که به کافور (سفید و خوشبو) تبدیل شده‌اند، نشان‌دهنده‌ی تفاوت میان ظاهر و باطن است.

هوش مصنوعی: در جستجوی مقام و جایگاه متعادل، باید به آنچه که ماندگار و پایدار است توجه کنیم، چرا که تنها در چنین شرایطی است که نام و یاد ما باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: ای وجود تو، ماندگاری خاصی دارد و نعمت تو، همیشه و به فراوانی در دسترس است.

هوش مصنوعی: کسی که من همیشه بنده او بوده‌ام، حالا برای مدتی طولانی از این خوشبختی دور افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: امروز در گوشه‌ای از کلبه، به خاطر دوری تو مثل سنگی صبور نشسته‌ام.

هوش مصنوعی: برای درک این موضوع که هیچ اختیاری در کار نیست، باید بفهمی که انتخاب تو در حقیقت در جایی قرار دارد که هیچ اجبار و فشاری وجود ندارد.

هوش مصنوعی: خداوندی وجود دارد که هر چه می‌خواهد، برای ما به‌یقین پیش می‌آید. اوست که رنج‌های ما و شادی‌های ما را رقم می‌زند.

هوش مصنوعی: در تمامی جهان، کسی جز تو به من زندگی نمی‌بخشد و من از دوری تو دچار درد و رنج هستم.

هوش مصنوعی: از این جمع و مجالس که همیشه برای من ناگوار و نامطلوب است، نمی‌دانم چرا، بخت من همواره در حال ناخوشی و بداقبالی است.

هوش مصنوعی: ای کاش که ناتوانی من عیبی نداشت و کمبود من جای عذر نداشت.

هوش مصنوعی: به خاطر این وفاداری و صداقت، خطی را که نشانگر نزدیکی و محبت است، به خوبی و فراوانی خواهیم یافت.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ای که از عمرم بگذرد و بتوانم، فقط به ستایش و تعریف تو مشغول خواهم بود.

هوش مصنوعی: هر چند که در جای‌ای که باید صداقت و بندگی را نشان دهم، نیستم، اما برای خودم سعی می‌کنم عذرم را بپذیرم.

هوش مصنوعی: چه کار کنم با افرادی که در زمان من هستند، ای دنیا که زمانه به شدت آنها را تحت تأثیر قرار داده است؟

هوش مصنوعی: نمی‌توانم دیدار را به گفت‌وگوهای دلپذیرم ترجیح دهم و غیبت از حضورم را بیشتر از بودن در کنار محبوب دوست دارم.

هوش مصنوعی: حالت من در سرزمین‌ها همانند حال یخ‌فروش در نیشابور است.

هوش مصنوعی: من از چه چیز برای محاسبه‌ی آمال و آرزوهایم استفاده کنم، در حالی که مانند انجام ضرب در کسور، هیچ نتیجه‌ای به دست نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: مانند صدف، وقتی که یک لحظه هم صحبت نکنم، گویی مرواریدی پراکنده از کلامم به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: هر در و راهی برای من وجود ندارد، مانند گربه‌ای که تلخ و تلخ‌ترین می‌شود. شاید من نیز به اندازه سگ‌های ولگرد ارزش نداشته باشم.

هوش مصنوعی: سگ قصاب به خاطر طمع و حرصش، حتی استخوان‌های کوچک را هم بر قفسه سینه می‌گذارد.

هوش مصنوعی: اگر از جام سخاوت بنوشم، دیگر درد و نگرانی‌ام را فراموش می‌کنم و در خوشی غرق می‌شوم.

هوش مصنوعی: ای مرد، با فروتنی و افتادگی زندگی کن و از طبیعت خواسته‌ها و آرزوهای بزرگ نداشته باش.

هوش مصنوعی: من پادشاهی هستم که از دور صدای خود را بلند می‌کنم. برو و از شعرهای زیبا و آموختنی بپرس.

هوش مصنوعی: من با کلامی آمدم که نمی‌توان آن را از جوال طنبور بیرون آورد.

هوش مصنوعی: دختران به زیبایی و ظرافتی هستند که ذهنم را به خود مشغول کرده‌اند، همچون حوریانی با چهره و اندام دلربا.

هوش مصنوعی: در شب‌های زندگی، در دورانی که تنها هستم، با ملاقات و خوشحالی در کنار هم، حضور خداوند را احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: تمام اندام‌ها و ویژگی‌های تو به گونه‌ای است که به زیبایی و سایه‌ات افتخار می‌کنند و از آن دفاع می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر کسی به گلایه یا نصیحت بپردازد، توجهی به آن نکن و از آن‌ها دوری کن.

هوش مصنوعی: ای کسی که حرف‌هایت بر صفحات آسمان نوشته شده است و هرچه تو بگویی محقق می‌شود.

هوش مصنوعی: به من نگاهی بکن که مانند آنچه بر روی دیگران انجام می‌دهند، تأثیر بگذارد و مرا به رشد و شکوفایی برساند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زمان به حرکت خود ادامه دهد و سال‌ها و ماه‌ها را بپیماید،

هوش مصنوعی: برو دور از من، ای زمان، که طولانی بودن ایام و گذر زمان برایم خوشایند نیست.

هوش مصنوعی: زمانی که روز خوشبختی تو به مانند آسمان همیشگی و بدون مانع فرا برسد، فرصت‌ها و نشانه‌های روشن خود را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: در شب دشمن تو، تا صبح همچون شب افرادی که در نیمه شب مرده‌اند، بی‌روشنایی و تاریکی خواهد بود.

هوش مصنوعی: کلام تو دلیل و برهان است و سرنوشت بر آن استوار است. قلم تو فرمان‌دهنده است و جهان به آن عمل می‌کند.