هوش مصنوعی: دیروز شب، کسی به طور شگفت‌انگیز و سرشار از شادی و بی‌تابی از در من وارد شد، مانند ماه که دو هفته در آسمان است و هر هفته همراه با محبوبش می‌گردد.

هوش مصنوعی: با موهای زیبا و پیچ‌دار خود و چشمانی که شبیه خواب هستند، جهانی آتشین و پر از شور را رقم می‌زنی.

هوش مصنوعی: بلافاصله از جا بلند شدم و به سمت او دویدم و سلام کردم. او را مانند شکر در آغوش گرفتم.

هوش مصنوعی: بپرسیم از کجا آمده‌ای و حال و احوالت چگونه است، حالا در کجا و چگونه زندگی می‌کنی.

هوش مصنوعی: به او گفتم که حال من از درد و غم عشق تو خیلی بد بود، اما حالا به خاطر شادی و زیبایی روی تو، مثل یک تصویر زیبا شادم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که تو به نزدیکی من نیامدی، مانند کسی بودم که زیر چنگ نشسته و با صدای گریه و ناله می‌زند.

هوش مصنوعی: او نشسته و از ابتدای روز شروع به روایت داستان جدایی کرد و داستان آن را با ناله و اشک بیان نمود.

هوش مصنوعی: او می‌گفت و اشک می‌ریخت که وقتی بدون تو بگذرد، طاقت من از انتظار تمام می‌شود.

هوش مصنوعی: شکر خدا را که باز هم فرصتی پیش آمد تا یکبار دیگر یکدیگر را ملاقات کنیم در این سرزمین.

هوش مصنوعی: خلاصه اینکه، ما در گفت‌وگو به موضوعات مختلف پرداختیم و در یک لحظه به این داستان اشاره کردیم و آن را معتبر دانستیم.

هوش مصنوعی: شاعر در تلاش است تا با استفاده از وزن‌های پیچیده و واژه‌های غیرمعمول، معانی عمیق و ظریف‌تری را در آثار خود بگنجاند. او به صورت خاص به تجزیه و تحلیل این معانی و تکنیک‌های شعری پرداخته و سعی دارد شعرهایش را به شیوه‌ای متفاوت و هنری ارائه دهد.

هوش مصنوعی: گفت اگرچه در حال مستی و بینوایی هستم، اما می‌توانی از من پرسش کنی. رازی را که می‌خواهم بگویم، نه به‌طور پنهان، بلکه به وضوح و آشکار پاسخ می‌دهم.

هوش مصنوعی: گفتم آنچه سبب این گردش آسمانی است، چیست؟ آیا این در سمت راست است یا در سمت چپ زیر آسمان؟

هوش مصنوعی: در جشن و سرور، کسی که درختش در پاییز برنده شده، از روی شرم مانند ابر در بهار، در بخشش و عطا دست برداشته است.

هوش مصنوعی: وجود او همان منبع اصلی است که همه چیز از آن منشأ می‌گیرد. نظام هستی مانند نظامی است که از تکیه‌گاه‌ها و ارکان مختلفی مانند هفت و چهار شکل می‌گیرد.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که دست نایب پادشاه، که مانند دست قدرتی در شرق و غرب است، از میان دشواری‌ها و چالش‌های جهان برگزیده و تحت نظر حکمرانی قرار دارد.

هوش مصنوعی: احمد عصمی، که به خاطر قدرت و نفوذش در اداره امور شناخته می‌شود، کنترل جهان را در دستانش دارد.

هوش مصنوعی: گفتم آن جسم بی‌روح چه چیزی است که در دوران کودکی، صبای خوش زندگی‌اش همانند یک دایه و مادر به او حیات می‌بخشد؟

هوش مصنوعی: از تحولات و بحران‌ها دوری کن و در روز و شب پیوسته حرکت کن؛ زیرا که در این شرایط، سلطنت و قدرت و نعمت به دست می‌آید، در حالی که سال‌ها و ماه‌ها در سختی و کم‌بودی می‌گذرانند.

هوش مصنوعی: گاهی نفس ناطقه سخن می‌گوید و گاهی در کنار کلام، حالت شاهوار به خود می‌گیرد.

هوش مصنوعی: گفت که قلم، به عنوان نماینده‌ای از طرف شرق و غرب، گاهی نعمت و زیبایی را به ما هدیه می‌دهد و گاهی نیز تحت تأثیر تدبیر و سیاست روز قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: مودود احمد عصمی که در اوست، اساس دین و بنیاد حکومت پایدار است.

هوش مصنوعی: گفتم اگر بخواهم شعری در ستایش این خلاصه و چکیده‌ی زندگی روزگار بنویسم، چه می‌شود؟

هوش مصنوعی: طبیعت تو می‌تواند خود را نشان دهد. بگو کم‌تر از این قصه‌ها را بگوییم، برخیز و دوات و قلم را بیاور.

هوش مصنوعی: برخواست و دوات و قلم را بردم به پیش آن یار ناگزیر و رفیق گوینده.

هوش مصنوعی: قلم و کاغذ را بردار و به سرعت این شعر چاپ‌شده و دل‌انگیز را بنویس.