هوش مصنوعی: هنگامی که شب فرا رسید، سلطان آسمان دوره بارش را آغاز کرد و با تاریکی شب، گویی سراپرده‌ای دور تا دور جهان کشیده شد.

هوش مصنوعی: ماه عید به گونه‌ای ظاهر شد که گویی قوسی از طلا بر سطحی زنگ‌زده کشیده شده است.

هوش مصنوعی: عمل او نه تنها قابل قبول است، بلکه تأثیرات مختلفی از سوی اهداف و ویژگی‌های او بر جا می‌گذارد، و از طرف دیگر، نتایج و نشانه‌های رفتار او نیز در این سو مشخص می‌شود.

هوش مصنوعی: گاهی دوری از خورشید باعث می‌شود که انسان رشد کند و قوی‌تر شود، اما وقتی به خورشید نزدیک می‌شود، دوباره ضعیف و ناتوان می‌گردد.

هوش مصنوعی: نخستین هایش آنچنان سبک‌روح و زبر دست بود که با قلم خود معنای زیبا و عاشقانه‌ای را بر روی کاغذ می‌آفرید.

هوش مصنوعی: خودبزرگ‌بینی او غالب است و چون بخت بد، خوابیده. عقل او کامل است و مانند چشمان رقبایش، بیدار و هوشیار است.

هوش مصنوعی: در کلامش آنچه از تقدیر و سرنوشت مقدر شده، نهفته است و در قلمش هر راز آسمانی به شکل پنهانی وجود دارد.

هوش مصنوعی: بر روی تخته‌اش نشانه‌ها و آثاری از همه نوع وجود داشت و در دفترش اشعار و نوشته‌هایی با وزن‌های مختلف ثبت شده بود.

هوش مصنوعی: در این متن اشاره شده که در یکی از مناطق خاص، کارهای ساده و راحتی انجام شده، در حالی که در مکانی دیگر، کارها دشوار و پیچیده هستند. به نوعی وضعیت‌ها و شرایط مختلفی در انجام کارها وجود دارد.

هوش مصنوعی: دوباره برفراز پاگردی دیگر، محبوبی با اندامی زیبا و نازک پیدا شد. او در یک دست خود ساز بربط دارد و در دست دیگر، جامی از شراب به همراه دارد.

هوش مصنوعی: از خنده‌های لب‌های شیرین او خسته شدم و از نشانه‌های چهره زیبا و دل‌فریبش همه‌اش در فکر و تعجب فرو رفتم.

هوش مصنوعی: شما همزمان با ساز و فاصله‌های موسیقی هماهنگ هستید و مانند نواهای یک نوازنده به صورت دلنشین به گوش می‌رسید.

هوش مصنوعی: در طارم، شخصیتی وجود داشت که بسیار والامنزلت بود. سقف او به قدری بلند و باشکوه بود که نیاز به ستونی یا دیواری نداشت تا آن را نگه دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به ویژگی‌های عقل و خرد اشاره دارد و بیان می‌کند که خردی عادل و هوشیار، مانند ملکه‌ای برتری دارد و بر اساس آن، بر زمین و دنیا تسلط پیدا می‌کند. در واقع، خرد به عنوان یک نیروی مفید و مثبت در زندگی انسان‌ها به حساب می‌آید که آنها را به درستی هدایت می‌کند.

هوش مصنوعی: گاهی ابر دامنش را از جواهر خالی می‌کند و گاهی کیسه‌های معدن را از دینار پر می‌کند.

هوش مصنوعی: محیط و مکان‌های مختلف اطراف او به‌گونه‌ای است که همه‌چیز در آنجا به زیبایی و شکوه در آمده است؛ هر چیزی در بالاترین و پایین‌ترین حالت‌های خود وجود دارد. در نهایت، زمان در آنجا نه شب است و نه روز، بلکه حالتی ویژه دارد.

هوش مصنوعی: باد به نحوی با دود کنار می‌آید و ابر هم به طریقی از بخار استفاده می‌کند.

هوش مصنوعی: در میدان دیگری، دلیرانی وجود دارند که آنچنان نیرومندند که حتی شیر آسمانی نیز در برابر آن‌ها متعجب می‌ماند.

هوش مصنوعی: در روز نبرد، خنجر او به روح‌ها آسیب می‌زند و تیر او به مانند نامه‌ای است که زمان مرگ را به همراه دارد، وقتی که به شکار می‌رود.

هوش مصنوعی: یکی را که بی‌گناه بود، بدون دلیل در زندان نگه‌ داشتند و دیگری را هم به طور ناگهانی به دار آویختند.

هوش مصنوعی: شخصی از میان آنها وجود داشت که از نظر مقام و ارزش بالا‌تر از همه بود؛ او به اندازه حضرت موسی با دست‌هایش و به اندازه حضرت عیسی با کلامش و به اندازه حضرت یوسف با زیبایی‌اش شناخته شده است.

هوش مصنوعی: سایهٔ عدالت گسترده شده و نور محبت و خیرخواهی بر همه جا، از بالاترین تا پایین‌ترین درجات نفوذ کرده است.

هوش مصنوعی: او به عالم غیب نگاه می‌کرد، ولی چشمی نداشت که ببیند. وحی را می‌شنید و سخن می‌گفت، اما در واقعیت وجود نداشت که این سخنان را دریابد.

هوش مصنوعی: در بالای آن مکان، معبدی وجود داشت و در آنجا یک پیرزن هندو بود که عمرش به حدی رسیده بود که از شمارش خارج شده بود.

هوش مصنوعی: در هر شغلی اگر صبر داشته باشی، سرعت تو کم می‌شود و در هر کاری اگر حلم و بردباری را در پیش بگیری، باید بیشتر منتظر بمانی.

هوش مصنوعی: گاهی کسی را به کتف خود می‌دوزد و گاهی دیگری را به کمر خود می‌بندد.

هوش مصنوعی: تعداد ستاره‌ها بسیار زیاد است و در آسمان هشتم قرار دارند؛ به گونه‌ای که اندازه و مقدار آن‌ها فراتر از توانایی ما برای درک و شمارش است.

هوش مصنوعی: شخصی که با صداقت و راستگویی زندگی می‌کند، در دنیای خواب و خیال خود به‌دلیل وجود بسیاری از ستاره‌ها (یا افرادی با قدرت و مقام) به دور از زرق و برق و فریفتگی‌اش است. او به سبب وجود فراوانی از پادشاهان و مقامات دیگر، در مسیری دور از نیرنگ و دسیسه زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: مجد دین بوالحسن عمرانی، شخصی است که بخشندگی‌اش به اندازه‌ای است که دل او مانند دریا وسیع و بی‌کران است و نیکوکاری‌های او همچون باران بهاری پربار و فراوان است.

هوش مصنوعی: کسی که زمانه‌اش از نیکبختی و سعادت برخوردار نیست، مانند کسی است که سرنوشتش تحت تأثیر تولدهای خوشایند قرار نگیرد و در نتیجه، محبوبی نصیبش نشود.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی احساس ناامیدی و بی‌معنایی را بیان می‌کند. در واقع، می‌توان برداشت کرد که در دنیای امروز، چیزهای باارزش و شرافتمندانه تحت فشار و مشکلات قرار گرفته‌اند و در عوض، چیزهای بی‌ارزش و سطحی در مقامات و جاهای مختلف جا باز کرده‌اند. به طور کلی، این شعر به تضاد میان ارزش‌های واقعی و ظاهری اشاره دارد.

هوش مصنوعی: در محضر بزرگ اقبال، هم بر صحت او گواهی می‌دهد که در هر دو جهان، سرنوشت و تقدیر او را تأیید کرده است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که نعمت‌های او میان مردم توزیع نشده، جا داشت که طبیعت نیازهایش را صرف کند و در تاریکی قرار نگیرد.

هوش مصنوعی: حکومت او به قدری بر حق و با انصاف است که حتی پرنده‌ای مانند کبک که معمولاً در جستجوی امنیت و آرامش است، اکنون جسارت کرده و به دنیای کوهستانی و وسیع چالش می‌کند.

هوش مصنوعی: زیرا مانند شترمرغ دمی ندارد، و همچون خفاش نوکی ندارد.

هوش مصنوعی: چون فلک زبانش را به تندی گشوده، عقل مانند ساز و دهل در دل خود می‌نوازد.

هوش مصنوعی: قلم او نمی‌تواند به هر چیزی که ارزشی ندارد، دست پیدا کند و در عین حال، فکرش به مسائلی می‌رسد که برای دیگران آشکار نیست.

هوش مصنوعی: قدرت و وسعت یک فرد یا ملت به توانایی و کیفیتی که در دنیای پیرامون خود دارد وابسته است. به عبارتی دیگر، مقدار و ارزش واقعی انسان‌ها به کارایی و تأثیر آن‌ها در جهان برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: خوشحال باش، ای بزرگوار با لیاقت، که چشم بد از تو دور باشد، ای آقای بی‌تکبر.

هوش مصنوعی: محل تو پایگاه سادات و مهمانان شاخصی است که در محفل تو در کنار آزادگانی گرد هم می‌آیند.

هوش مصنوعی: درآمد مدح و ستایش تو به همه جا رسیده، هم به افراد معمولی و بی‌ارزش، و هم به بزرگان و با ارزش‌ها. خرج کردن کرامت و بخشش تو هم به کوچک‌ترها و هم به بزرگ‌ترها رسیده است.

هوش مصنوعی: اگر از محبت و لطف بهره‌مند شوی، می‌توانی توانایی و خودت را تقویت کنی، و اگر تحت تأثیر رفتارهای سخت و قهر قرار بگیری، ممکن است به درمان مشکلات و بیماری‌هات برسی.

هوش مصنوعی: باد در لحظه‌ای که تو حکم می‌کنی، وزیدن می‌گیرد و زمانی که خاک به پایان می‌رسد، در سایهٔ صبر و بردباری تو قرار دارد. اینجا، آرامش و وقار تو در کانون توجه است.

هوش مصنوعی: نور و درخشش اندیشه تو مانند نوری است که ماه را از تاریکی نجات می‌دهد، و تلاش برای عدالت تو مانند دارویی است که حالت نشئگی را از بین می‌برد و انسان را به هوش می‌آورد.

هوش مصنوعی: خواب آرام تو چنان گسترده و شایع شده است که در این دنیا جز تو، هیچ کس دیگری بیدار نیست و فقط عقل و سرنوشت تو باقی مانده‌اند.

هوش مصنوعی: در زندگی، سمت چپ تو (یسار) با سمت راست (یمین) درگیر است. اما نگران نباش، چرا که به دست راست تو (یمین) همه چیزهایی که به من تعلق دارد را می‌دهم.

هوش مصنوعی: تلاش و کوشش تو به دیگران یادآور می‌شود که به آداب و اصول پایبند باشند، زیرا این راستایی که از سمت راست به تو می‌آید، ممکن است به وسیله چپ تو دچار عیب و نقص شود.

هوش مصنوعی: زمانی که آسمان سر خود را از غم و اندوه وجود بلند کرد، تنها شما بودید که در دامن سرنوشت خود آرامشی نیافتید.

هوش مصنوعی: هر جا که هوش و احتیاط تو کارساز باشد، بر زین اسب آسمان‌ها می‌توان تسلط پیدا کرد.

هوش مصنوعی: هر جا که موانع و مشکلاتت برطرف شد، می‌توانی با اطمینان بر دروازهٔ سرنوشت کوبیده و به خواسته‌ات دست یابی.

هوش مصنوعی: اگر نسیمی از دستان تو بوزد، به طراوت و تازگی بهاری خواهد بود و مانند گل‌های شکفته از درخت چنار، زیبایی و شکوه را به نمایش خواهد گذاشت.

هوش مصنوعی: تنها چیزی که در این دنیا به پای تو نمی‌رسد، آسمان است و هیچ چیزی جز افسار در دستان تو آرامش ندارد.

هوش مصنوعی: خواستم بگویم که خورشید به پرچم تو شباهت دارد، اما گفت که با او صحبت نکن.

هوش مصنوعی: اگر آسمان به مانند تو فرمان دهد، تمام اجرام آسمان در پیشانی‌اش نقش می‌بندند.

هوش مصنوعی: می‌خواهم یک نکته در مورد بزرگی تو بگویم که بسیار مهم است. اگر این نکته را نگویید، از خداوند نیز دور می‌شوم و بیزار می‌شوم.

هوش مصنوعی: اگر عقل با انصاف به جست‌وجو بپردازد، خواهد یافت که در این جهان و جهان دیگر، جز تو هیچ مکان و دیاری وجود ندارد.

هوش مصنوعی: ای جان! تو که به فرمانت در تمام آسمان‌ها حرکت می‌کنی و در هر طرف، در بازار زندگی، به خوبی مشاهده می‌کنی.

هوش مصنوعی: اسم من در مدت شش ماه در تمام هفت اقلیم معروف شد، بزرگ‌ترها به خاطر تو به من احترام گذاشتند و کوچک‌ترها هم مرا شناخته‌اند.

هوش مصنوعی: اگر سخن من ارزش نداشته باشد، زحمت من بیهوده است و اگر هم ارزشی داشته باشد، آن را بپذیر. در زندگی ممکن است خوشی‌ها و تلخی‌هایی را تجربه کنیم، مانند گل که در کنار خار قرار دارد.

هوش مصنوعی: من نگرانید که اگر در حال صحبت کنم، هر دانشی که بیان کنم برایم دشوار خواهد بود.

هوش مصنوعی: در ادب اگرچه ممکن است در سطح پایین‌تری باشی، اما زمانی که باید عفو کنی، در سخن گفتن برتری پیدا می‌کنی. و زمانی که عقلت به درک عمیق‌تری می‌رسد، برتری‌ات نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: مرد باید هنگامی که در کنار تو قرار می‌گیرد، به ستایش و تعریف از تو بپردازد، زیرا از او چیزی ارزشمند و ناب به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: در طول شب به دنبال جواهرات از عالم غیب است و در روز بعد آن‌ها را به پای تو نثار می‌کند.

هوش مصنوعی: شعر من همین است و اگر کسی از این بهتر بداند، بیاید و در میان بزرگان و شخصیت‌های این سرزمین صحبت کند.

هوش مصنوعی: به خدا قسم، من نمی‌گویم که چرا این سخن من به مقام و ارزش نرسیده است.

هوش مصنوعی: این هم نشانه‌ای از خوشبختی توست. اگر اینطور نیست، بگو چرا مثل من، درختی با چنین میوه‌ای به ثمر نشسته است؟

هوش مصنوعی: همه می‌دانند و کسی نمی‌تواند انکار کند که روز، حقیقتی است که نمی‌توان انکارش کرد. ای خداوند، روز را نمی‌توان انکار کرد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که ارتباط امروز با گذشته قطع نشود و آغاز امسال از سال گذشته جدا نگردد، نباید از هم گسسته شود.

هوش مصنوعی: هر سال، باد یادآور می‌شود که عمر تو در حال گذر است و هر روز نیز، این گذر زمان را به تو می‌فهماند.

هوش مصنوعی: همیشه از روی عظمت و کرامت در حال افزایش، از بدن و روح و جوانی و دنیا بهره‌مند باش.

هوش مصنوعی: عمر تو مانند دامنی است که نمی‌گذارد زمان و سرنوشت بر آن آسیبی بزند و جایگاه بلند تو از خطرات آسمان در امان است.

هوش مصنوعی: هر لحظه از آسمان کهن، بخت تازه‌ای به تو می‌رسد. سال نو برای تو مبارک و پربرکت باشد و همچنین سال‌های بسیار دیگری نیز در پیش رو داشته باشی.