هوش مصنوعی: هر کسی که در چرخش دنیا هدف خود را فراموش نکند، یا در فکر به دست آوردن چیزی در این دنیا در تلاش است.

هوش مصنوعی: گویی صحبت از آن زیبای بهشتی است که با زیبایی و جلالش، همچون زنانی باوقار و ستوده، به آرامش و سکون در این جا و مکان زینتی می‌پردازد.

هوش مصنوعی: در اینجا به وجود دنیایی از زیبایی‌ها و جذابیت‌ها اشاره شده است. بچه‌ای به شکلی تازه و بی‌تظاهر به دنیا می‌آید و در این روند، جوانی خوش چهره نیز به میان می‌آید که احساسات و احساسات پاکی را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: چرا انسان همیشه در حال حرکت و انرژی گرفتن است و نیاز به تحریک مجدد دارد؟

هوش مصنوعی: در هر جا و در هر زمان، نام علاء الدین محمد بر زبان‌هاست و همه درباره او صحبت می‌کنند.

هوش مصنوعی: آن کسی که در برابر سایه‌اش، سایهٔ خورشید هم به آرامش و سکوت می‌نشیند، چنان مقام و منزلتی دارد که در جایگاه رفیع و برجسته‌ای قرار گرفته و به گفتگو و تبادل نظر مشغول است.

هوش مصنوعی: کسی که تنها در سایه فرمان و اراده‌اش حرکت نمی‌کند، خورشید پیروزی‌اش در آسمان و میدان پیروزی درخشان است.

هوش مصنوعی: هرچند بر اساس تأثیرات سماوی و عوامل کیهانی، روزگار به ساکنان زمین نعمت‌های بی‌حد و حصر می‌بخشید.

هوش مصنوعی: هرچه از بخشش‌ها و نعمت‌های ایشان تا به حال بر ای אנשים گذشته، خداوند باز هم با یک نعمت واحد به سوی آنان می‌آید.

هوش مصنوعی: عقل کامل کجاست تا ببیند که روح انسانی، که از خاک سرچشمه گرفته، جواهری است که از میان دو جهان درخشندگی می‌افزاید.

هوش مصنوعی: طبیعت او با سرعت به خواسته‌ها پاسخ می‌دهد، چنان که در این رابطه، زمان همچون یک قید به جلو می‌رود.

هوش مصنوعی: من او را در بخشش و سخاوت به ابر تشبیه می‌کردم، اما عقل به من گفت که این کار بیهوده است و او به سمت بی‌ثمری می‌رود.

هوش مصنوعی: دست او هنوز در دبیرستان حضور دارد و رحمت و بخشش او به مانند صدای رعد در زبانها مانند حروف الفبا تکرار می‌شود.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر غیرت خود، خاک پای او را بر سنگ‌ها زد تا زمان به آرامی و با نظم خاصی پیش برود.

هوش مصنوعی: صراف گفت: ای شیخ، اگر من نقد کننده هستم، در سرزمین ما اختلافات به شدت به راه می‌افتد.

هوش مصنوعی: شبی به ستاره‌ها نگریستم و درباره‌ی سمند زیبایی صحبت می‌کردم. به آسمان گفتم که این اسب چنان بلند است که گویی با تو رقابت می‌کند.

هوش مصنوعی: دیروز در قله کوهی کسی در حال حرکت بود که به نظر می‌رسید تابش خورشید به سمت دورترین افق‌ها می‌درخشد.

هوش مصنوعی: ماه این سخن را شنید و با خود اندیشید که آیا هنوز داستان نعل و مقود در این جا ادامه دارد؟

هوش مصنوعی: ای جوانی که با وجود تو، نعمت‌های الهی به سوی خدمتت می‌آیند و خوشبختی‌ام مانند گل یاس به تو نزدیک می‌شود.

هوش مصنوعی: زندگی من به خاطر پیوند با تو به شادی و سرور بدل شده است، به‌گونه‌ای که از تمام زیبایی‌ها و لذت‌های دنیوی که بعدها می‌توانم به دست آورم، می‌گذرم.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که به دلیل ویژگی‌های عالی و ارزشمند تو، مثل یک مرد با شرافت و بزرگمنش، این موضوع به وضوح و با دلایل قوی در مورد تو ثابت می‌شود و به راحتی به خواسته‌ها و حمایت‌های مردم پاسخ می‌دهد.

هوش مصنوعی: دور نیست که در این زمان، در جمعی که حکم تقدیر صادر می‌شود، نام چرخ و ستاره به عنوان گواهی بر زبان جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: ستایش تو را نمی‌توان در چند بیت کوتاه گنجاند؛ حقیقت این است که برای بیان شایستگی‌هایت، سخن در هزاران جلد کتاب باید نوشته شود.

هوش مصنوعی: چشم بد از تو دور است، زیرا تو از موضوعات و مشکلات جدا شده‌ای و به این ترتیب، فتنه‌ها همچون یاجوج که از پشت سد عبور می‌کنند، به آرامی پیش می‌روند.

هوش مصنوعی: می‌دانی که به خاطر تو، آسمان چه سختی‌هایی را تحمل کرده است؟ همان‌طور که چشم مار به مروارید می‌نگرد، او نیز به تو چشم دوخته است.

هوش مصنوعی: عروس روزگار در شب آسمان در پارچه‌ای سفید و در شعری سیاه حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: زندگی و زمانت را به زیبایی و مقام و عمرت وقف کن، زیرا در این اوقاف، سرنوشت تغییر می‌کند.

هوش مصنوعی: شخصی که در برابر تو قرار دارد، مانند نگهبانی است مجهز به سلاح، که در میدانی بزرگ و پرخطر با دقت و دلیری به پیش می‌رود و آماده مبارزه است.

هوش مصنوعی: ای ساقی، به می‌خانه دعوت می‌کنم تا به یاد قصر آسمان، همیشه با نوشیدن خوشی‌ها داشته باشیم.