هوش مصنوعی: تا زمانی که فرمانروایی در این جهان وجود داشته باشد، آن فرمانروای بزرگ و والا باید در راس امور باشد.

هوش مصنوعی: سلطان بزرگ و نیرومندی که در میدان جنگ، مانند یک شیر، بر دیگران تسلط دارد و شکارچیان را به زیر سلطه خود می‌آورد.

هوش مصنوعی: آن پادشاه بزرگ و با عظمت که جایگاهش در آسمان‌ها و ستاره‌ها نمایان است.

هوش مصنوعی: سایه‌ای که متعلق به خداوند است، به خاطر درخشش خورشید از داشتن تاجی نیکو شرمنده است.

هوش مصنوعی: شاهی که عشق او را ارزشمندتر از طلا کرده و در حالت ترس و انتظار به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: وقتی که خطبه و ستایش او آغاز می‌شود، دین در شادی و افتخار به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: تختی که بر آن قدرت و فرمانروایی او وجود ندارد، هرگز نمی‌تواند متعلق به افراد نزدیک به او باشد.

هوش مصنوعی: تاجی که از جانب کسی هدیه نشده باشد، چگونه می‌تواند گوهر و ارزش واقعی یک شاه را داشته باشد؟

هوش مصنوعی: با سلاح جهادش کاری بزرگ انجام می‌دهد، حتی اگر دشوارترین موانع مانند سر ذوالخمار وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: مهی که از حرکت آن سپاهیان بر چهره آسمان به وجود آمده، زیبایی و جلوه‌ای شگفت‌انگیز را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: نعلی که به زمین بیفتد، نشانه‌ای از بزرگی و اهمیت مرکبش خواهد بود؛ به‌گونه‌ای که حتی به گوش فلک هم می‌رسد و به عنوان یک زینت در نظر گرفته می‌شود.

هوش مصنوعی: در کنج مجلسش، رازهایی نهفته است که همچون کوه‌ها و دریاها عظمت و عمق دارند.

هوش مصنوعی: بله، قطره‌های باران بهاری می‌توانند برای صدفی که در دریا است، بسیار لذت‌بخش و شیرین باشند.

هوش مصنوعی: اما وقتی که به بازار بیفتد، در دیدگان خورشید پست و بی‌ارزش خواهد بود.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، چون شاعران این واقعه را بیان کنند، برای آنها یک نشانه و شعار خواهد بود.

هوش مصنوعی: گفتم که داستان عراق را بازگو کنم، حتی اگر فقط چند بیت کوتاه از آن بگویم.

هوش مصنوعی: وقتی که معانی را به نظم و راستی درآوردم، هدفم این بود که سخنانم شیرین و دل‌نواز باشد.

هوش مصنوعی: الهام الهی بیان کرد که آنچه را که عقل و خرد به آن کمک می‌کند، گفته شده است.

هوش مصنوعی: اگر کسی از ما تعریف و تمجید کند و در همین حال به عراق اشاره کند، چه اهمیتی دارد؟

هوش مصنوعی: خسرو با یک تازیانه به کسی می‌زند که مثل ملک عراق باشد، هرچقدر هم که بزرگ و با عظمت باشد.

هوش مصنوعی: ای سایهٔ آن پادشاهی که وجودش از هرگونه عیب و نقص پاک و آزاد است.

هوش مصنوعی: روزهایی که به خاطر آسیب‌ها و مشکلات، تمام آسمان پر از غبار و تیره و تار می‌شود.

هوش مصنوعی: زلزله‌ای که از حرکت سواران ناشی می‌شود، باعث بی‌قراری و ناآرامی زمین خواهد شد.

هوش مصنوعی: از نوک دندان‌ها رنگی به اطراف پراکنده شده است که هوا را مانند باغ لاله زیبا کرده است.

هوش مصنوعی: باران علم در آسمان نمی‌بارد، چون که کمان بی‌بخار است.

هوش مصنوعی: وقتی که پرچم پیروزی تو به اهتزاز درآید، فتنه‌ها و آشوب‌هایی در میدان نبرد به وجود خواهد آمد.

هوش مصنوعی: آسمان پر از سر و صدا و هیاهوی ستاره‌هاست و این وضعیت نشان‌دهنده‌ي خطر و ناامنی است.

هوش مصنوعی: زمانی که آتش سنبرت چون شعله‌ای درخشان برافروزد، پروین (ستاره‌ای در آسمان) در محاسبه‌ی شعلۀ آن بی‌حساب خواهد بود.

هوش مصنوعی: وقتی سایهٔ عشقت بر من بیفتد، آن سایه مانند باری سنگین خواهد بود.

هوش مصنوعی: زمانی که گل لالهٔ با تیغ تو درخشید، در جهان پیروزی بهاری تازه خواهد بود.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که قدرت و توانایی تو به حدی است که مانند خنجری در دستان علی بن ابی‌طالب می‌تابی و تأثیرگذاری بالایی داری.

هوش مصنوعی: اگر رستم و اسفندیار در میدان نبرد حاضر شوند، غیرتمندانی که دارای روحیه‌ای قوی هستند، احساساتی عمیق و پرشور خواهند داشت.

هوش مصنوعی: چشمت را به سمتی بینداز که نشانه‌ای از تو در آنجا باشد و بتوانی در آن راستا ادامه دهی.

هوش مصنوعی: از شریان دشمن، دشت پر از جویبار را می‌بینی.

هوش مصنوعی: جز پرچم تو، هر لباسی که در میدان نبرد بر تن می‌شود، به مانند نخ و تار بی‌کاربرد است.

هوش مصنوعی: واقعاً پیروزی و موفقیت نصیب کسی نمی‌شود که کمک و یاری خداوند را نداشته باشد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که سرنوشت آسمانی وجود دارد، فرزند زمین در کنار او خواهد بود.

هوش مصنوعی: کشور تو همچون جهان همیشه پابرجا و ماندگار باشد، که اگر کشور تو مستحکم باشد، خود به خود دوام و ثبات خواهد داشت.

هوش مصنوعی: زندگی پایدار و ماندگار، به صورتی که ادامه‌اش مانند عمر ابدی باشد و هرگز به انتها نرسد.

هوش مصنوعی: به وزیر آگاه و دانایی که میراث خانواده‌اش را از نسل‌های گذشته به ارث برده باشد.

هوش مصنوعی: آن شخص عادل که در کارهای حکومتی و دینی، عدالتش مشخص و واضح باشد.

هوش مصنوعی: آن کسی که در بالای آن مقام قرار دارد، تقدیرش به گونه‌ای است که به خاطر حجاب و پرده‌ای که بر اوست، نمی‌تواند به راحتی دیده شود.

هوش مصنوعی: کسی که ذاتش پاک و نیکوست و طهارت او از روح و جوهرش به ارث رسیده است.

هوش مصنوعی: آیا در پردهٔ پروردگار، جواهری پاک و ارزشمند وجود ندارد؟

هوش مصنوعی: تو ای صدرا، در رتبه‌ای همچون پادشاهی، که در این دنیا خواسته‌ای بیش از جان خود داری.

هوش مصنوعی: تدبیر و برنامه‌ریزی تو مانند کارهایی است که به پادشاهان بزرگی چون سلیمان نسبت داده می‌شود، و در واقع برتر از آن است.

هوش مصنوعی: خود را تسلیم می‌کنی مانند اینکه حکمی از دین به دوش عیسی قرار گرفته باشد.

هوش مصنوعی: باد به دست ستم و ظلم، مانند عدل و انصاف به دست چنار است.

هوش مصنوعی: دل من چون دل کفته‌ای است که از زیبایی تو به شدت آشفته و نگران است، مانند آتش که از شراره‌اش می‌سوزد.

هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر خطایش از تو عذرخواهی کند، نفس تو باید چنان صبور و بردبار باشد که او را ببخشد.

هوش مصنوعی: اگر در کوچه و خیابان قدم بزنی، ما را به خوبی می‌شناسی و می‌دانی که چگونه باید رفتار کنی.

هوش مصنوعی: رازهایی که تقدیر بر آنها تأثیر نمی‌گذارد، در نزد تو کاملاً روشن و واضح خواهد بود.

هوش مصنوعی: دنیا هرگز فساد و نقصان را نمی‌پذیرد تا زمانی که ارزش و مقام تو مانند یار غار (دوست نزدیک) باشد.

هوش مصنوعی: خورشید در زمان کسوف، درخشش خود را از دست نمی‌دهد، مگر اینکه قصر تو با پرده‌ای پوشیده شود.

هوش مصنوعی: هر سرزمینی که برای تسخیر آن برنامه‌ریزی کردی، اگر احاطه‌اش به دور چرخش زمان باشد، پس دست‌یابی به آن دشوار خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر در حال حرکت باشی، نشانه‌ها و نشانه‌گذاری‌ها جابه‌جا خواهند شد، حتی اگر برای تو ثبات و آرامش وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: وارد شدن به فضای زندگی و بلندپروازی تو، تا وقتی که نگاه من به آن سرزمین باشد.

هوش مصنوعی: چشم‌های تو به سمت آن بزرگوار در حرکت است، مانند مورچه‌ای که در صف ایستاده است.

هوش مصنوعی: اگر سایر جانوران وحشی و پرندگان باشند، یا اگر مور و مار ساکن و آرام بگیرند.

هوش مصنوعی: پس از آن، هر زمانی که به درگاه تو بیایند، چه کوچک و چه بزرگ، با احترام و ارادت حضور خواهند یافت.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که در عراق چه سخنانی گفته می‌شود؟ آیا ممکن است که این حرف‌ها از محیطی مثل این مرغزار نشات گرفته باشد؟

هوش مصنوعی: خواسته‌ام این است که سرنوشت را طوری رقم بزنی که نام و یاد من در قندهار پرآوازه شود.

هوش مصنوعی: عزم و اراده تو قاطع است و نمی‌توان تغییرش داد. نتیجه و سرنوشت ناگزیر و پایدار خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر حمایت و پشتیبانی تو در سرزمین‌های پهلو وجود نداشته باشد، تلاش و اراده‌ات بی‌ثمر و تو خالی خواهد بود.

هوش مصنوعی: هر کاری که تو انجام می‌دهی، اگر در زمینه حکمرانی باشد، بدون هیچ گونه فشار یا فوریت انجام می‌شود.

هوش مصنوعی: جایی که خواسته‌ات بر تو تسلط پیدا کند، در واقع کنترل آسمان در دستان تو خواهد بود.

هوش مصنوعی: زمانی که سرنوشت با تو پیمان ببندد، خداوند به‌طور وفادار به آن پایبند خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگرچه بهتر است که دشمن تو به خاطر دمی کوتاه از زندگی به زمین بیفتد و ذلت را بچشد.

هوش مصنوعی: شاید دلیل غصه خوردن، این باشد که اگر عمرش دوبار باشد، باز هم غم و درد و رنج وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: در دل من چیزی پنهان و ارزشمند وجود دارد که نباید آن را دست کم گرفت.

هوش مصنوعی: از ترکیب کلمات و معانی، همچون باغی که ثمره‌ی فراوانی دارد، همیشه محصولی شایسته به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: زمانی که فکر و اندیشه به خوبی و دقت عمل کند، نتایج زیبا و شایسته‌ای به بار می‌آورد.

هوش مصنوعی: در دوران حکومت تو، هر سال جوان‌تر و شاداب‌تر از سال قبل خواهد بود.

هوش مصنوعی: من در عصر خودم سخن‌وری دارم که مردی است موفق و کاردان.

هوش مصنوعی: در دل خاک، جایی وجود دارد که اگر آسمان بر بالای آن قرار گیرد، می‌تواند در کنار آن باشد.

هوش مصنوعی: در ستایش وزیری که به خاطر غیرت و شجاعتش، جان آصف به او وابسته و دلخوش است.

هوش مصنوعی: یک عمر فردی با کلام شیرین و پخته صحبت می‌کند، زیرا او در طول زمان با علم و دانش روز به رشد و بالندگی رسیده است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که آسمان آبی بالای سر ماست، اعمال خوب و بد در زندگی انسان‌ها همیشه وجود خواهد داشت.

هوش مصنوعی: هر خوبی و بدی که از آسمان به وجود می‌آید، به اندازه‌ای اهمیت دارد که به آن ارجاع داده می‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هیچ‌کس نمی‌تواند از لطف و رحمت الهی بهره‌مند شود مگر اینکه تو خود بخواهی و اختیار داشته باشی.

هوش مصنوعی: مبادا که همه توجه و عشق تو به غیر از تو باشد، زیرا اگر چنین شود، سلطنت و اهمیت جهان نیز بی‌معنا خواهد بود.