هوش مصنوعی: اکنون پادشاه به مقام و جایگاه و نامی رسیده است که دنیا تحت سلطه او آرام و قرار یافته است.

هوش مصنوعی: خسرو بزرگ، که از نسل جمشید و فرمانروایان ایرانی است، به عنوان نماد قدرت و عظمت شناخته می‌شود و به خاطر او میراث جمشید و نام پادشاهی ایرانی شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: سایهٔ خدا که از نور خورشید آسمان ناشی می‌شود، دامن وفاداری و حمایت را به هر آرزویی عطا کرد.

هوش مصنوعی: کسی که در میدان‌های نبرد با شمشیر پادشاهی کسب کرد و کسی که در زمان‌های سخت به لطف و بخشش دست یافت.

هوش مصنوعی: درخشش خنجر او مانند شعله‌ای از صبح پیروزی درخشید و در این میان، تمامی آسمان تحت تأثیر خنجر بهرام قرار گرفت.

هوش مصنوعی: ساقی با دل و جرات خود مقداری از شراب را در لیوان ریخت و افرادی که در حال نوشیدن بودند را با خود به جایی می‌برد که هم درهای ورود و هم بام آن مکان وجود داشت.

هوش مصنوعی: وقتی که سرنوشت، خانه کعبه را برای پادشاهی بنا کرد، آهو صدا زدن لبیک را شنید و به سمت مقدس رفت تا مراسم حج را آغاز کند.

هوش مصنوعی: وقتی که دستور او به فراموشی سپرده شد، زیبایی قلب باعث شد که انسان در روزگار خود، عطر و طراوت آن روزها را به یاد بیاورد.

هوش مصنوعی: زمانی که نام او بر روی سکه قرار گرفت، هر حرف از این نام به صورتی زیبا و روشن در چهرهٔ celestial bodies نقش بست.

هوش مصنوعی: برق در خاره پنهان شد و غیر از این چاره‌ای نبود که وقتی تیغ زراندود را به دست گرفت و لب جام را گرفت.

هوش مصنوعی: کورهٔ آتشین جهنم جان به خاطر آن تیغ می‌گیرد و کوزهٔ بهشت نیز جان را از آن جام می‌نوشد.

هوش مصنوعی: ای سکندر! آنچه که تو انجام دادی و در آن کارها گشایش ایجاد کردی، کارفرما با نفوذ تو پیامی به تو فرستاد.

هوش مصنوعی: هرچه تصمیمات تو به خوبی عمل نکرده باشد، تقدیر آن را باطل می‌شمارد و هرچه احتیاط‌های تو ناپخته و نارس بوده، به ارزش ناچیزی می‌گیرد.

هوش مصنوعی: عدالت تو باعث شد که حتی یک گرگ نیز در میان گوسفندان قرار بگیرد و سرنوشت او با دیگران گره بخورد.

هوش مصنوعی: لباس جنگی تو تنها یک بار دور خود چرخید، زیرا دشمنان نطفه را در رحم مادران یتیم گرفتند.

هوش مصنوعی: حرف تیغ تو مانند حرف الف، چطور قیام کرد؟ که نه تنها در میدان حرف الف، بلکه خفتگی لام را هم تحت تأثیر قرار داد.

هوش مصنوعی: این شعر به توصیف قدرت و تأثیر زبان و کلام اشاره دارد. در آن به این موضوع پرداخته می‌شود که چطور با یک کلمه یا اشاره، شخص می‌تواند احساسات و توجه دیگران را به خود جلب کند. به عبارت دیگر، بیان کردن یک نکته به صورت هنری و مؤثر می‌تواند به اندازه‌ای قوی باشد که همه را تحت تأثیر قرار دهد و در کام گوینده بنشیند.

هوش مصنوعی: صبحی که به دست تو آغاز نشد، وقتی طلوع کرد مانند سپیده دم، به زودی به طرف dusk و تاریکی گرایید.

هوش مصنوعی: تا زمانی که کسی لباس حفاظت تو را به تن نکرده است، نخستین بار کی تقاضای درد دامن مادران را خواهد داشت؟

هوش مصنوعی: بسیاری از نوزادان در حالتی خاص، مشتاقانه به سمت لب‌ها می‌آیند تا شیر بخورند و در این حالت، به وضوح احساس گرسنگی و نیاز به محبت را نشان می‌دهند. این تصویر، احساسات و نیازهای نخستین زندگی را به خوبی به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: عجب است که دعوت تو به خوبی و بخشش، اما شکر و سپاس آن را نمی‌توانیم به جا آوریم، زیرا این دنیا به گونه‌ای است که همه در حال درخواست و وام گرفتن از خوبی‌ها هستند.

هوش مصنوعی: هر آنچه در دنیای هنر و شعر دربارهٔ تو گفتند و ستایش کردند، تمام آن‌ها به نوعی تو را در دام خود گرفتار کرده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر خصم تو با سخاوت دستش را دراز کند، دیگر برنمی‌گردد، زیرا بخل و خساست آن‌ها در دل و وجودشان ریشه‌دار شده است و به رحم نمی‌آید.

هوش مصنوعی: همه چیز که در این طرف پرده‌ی تأیید وجود دارد، می‌تواند از آن سوی آسمان، به عنوان ترفندهایی که ناشی از تصورات و خیالات است، برداشت شود.

هوش مصنوعی: آنهایی که به پیروزی دست یافته‌اند، به یکدیگر می‌گویند که در زمان سختی، چه کسی را مسئول گرفتاری‌های خود می‌دانند.

هوش مصنوعی: عموم مردم در هر زمان از پیروزی و توانایی تو بهره‌مند هستند، زیرا به سبب قدرت تو، جهان در امان است.

هوش مصنوعی: بلند شو و با چشمان زیبا و دلپذیرت به باغ برو، چرا که همه جای باغ را گل‌های بادام پر کرده است.