هوش مصنوعی: اگر در جهان نشانه‌ای از کمال وجود دارد، آن نشانه از صفات کمال‌الدین است.

هوش مصنوعی: دنیا و زندگی محمد مانند عطر و خوشبوست، او که در جایگاه رفیع جهانیان قرار دارد و از شخصیت‌های بزرگ است.

هوش مصنوعی: عالمی به کمال رسیده است که در حضور او، غیر از دریا و معادن، هیچ چیز ناقص و کم ارزش نیست.

هوش مصنوعی: افرادی که از ترس بخشش و رحمت، خود را دور می‌کنند، همواره در ارتباط و نزدیکی با تو هستند.

هوش مصنوعی: یک نفر در عمق دریاها وجود دارد و دیگری در دل کوه‌ها قرار دارد.

هوش مصنوعی: ما با او پیمان بسته‌ایم و این عهد برای ما ارزش و ثروت بزرگتری به همراه دارد.

هوش مصنوعی: گربه چگونه می‌تواند به انبان غذا دست بزند وقتی که امروز خودخواهی و بخل مانند سگی در کیسه‌ای قرار دارد؟

هوش مصنوعی: به گونه‌ای از دنیا سؤال کردن را رها کرد که گویا زبان حرص بی‌صدا و خاموش شده است.

هوش مصنوعی: هر سال او کاری انجام می‌دهد و سوالاتی مطرح می‌کند که خود این سوالات هم به نوعی برای یادگیری و پرسشگری است.

هوش مصنوعی: دیگر ناله‌ای برگرد کلک او نمی‌زنم، چون او مانند دریایی از بخشندگی است و ناله کردن، در واقع ناشی از آن نیست.

هوش مصنوعی: تشبیه به چرخ و خاکی که در کنار بارگاه اوست، بیانگر این است که مانند چرخه‌ای از زندگی و نیازها، انسان‌ها در جستجوی آب زلال و آرامش هستند. این اشاره به نیاز درونی انسان‌ها برای رسیدن به آرامش و آرامش در کنار درگاه معبود دارد.

هوش مصنوعی: قدرت و موقعیت او مانند آسمان است؛ چرا که در آنجا به انتها و محدودیت‌های شمال و جنوب برخورده می‌شود.

هوش مصنوعی: سپاس خدا را که ارزش او از آن جنس نیست که توانایی نهایی را با او درآمیزد.

هوش مصنوعی: رایش همچون خورشید است که هیچ کس نمی‌تواند آن را تحت تاثیر قرار دهد و به زعم دیگران مشکلاتی مانند کسوف و عواقب منفی بر آن تاثیری ندارد.

هوش مصنوعی: خدا نکند که او از آن دسته باشد، زیرا تغییر شرایط او را متفاوت کرده است.

هوش مصنوعی: خداوندا! هرچند که پذیرش دعوت تو برای دیگران دشواری‌هایی دارد، اما من از صمیم قلب آماده‌ام تا پاسخ مثبت بدهم.

هوش مصنوعی: تو آنی که بر اساس فرمانت فضای کائنات به دور تو می‌چرخد و در حال حرکت است.

هوش مصنوعی: توجه و تلاش تو به قدری زیبا و دلنشین است که حتی در زندگی دنیوی هم، هیچ چیز نمی‌تواند حواس تو را از آن پرت کند.

هوش مصنوعی: اگر من ستایش کنم تو را، تو خود بهتر می‌دانی که نسیم، کمترین دلیل و نشانه برای جوانه زدن درختان است.

هوش مصنوعی: کسی که در کلامش نیکویی و خوب‌گویی دارد، نیازی به دیگران ندارد؛ زیرا خوبی او همانند آسمان بی‌نهایت و وسیع است و او را به دوری از نیازمندی‌ها سوق می‌دهد.

هوش مصنوعی: مدح و ستایش تو به حدی بلند و ارزشمند است که نمی‌توان با آن به طور کامل فکری را شکوفا کرد.

هوش مصنوعی: کسی که در سخن به حدی می‌رسد که وصف و ستایش او فراتر از تصورات و اندیشه‌هاست، نمی‌توان به درستی او را توصیف کرد.

هوش مصنوعی: در اینجا گویا شاعر می‌گوید که فکر و درک تو از شعر و هنر نمی‌تواند آن را به خوبی بفهمد و پذیرای آن باشد. اما شعر من، مانند سحری است که هیچگونه منع و حرامی ندارد و می‌تواند روح و جان را شاداب کند.

هوش مصنوعی: اگر کمال تو در سکوت و حالت درونی‌ات تجلی نابد، پس جایی برای صحبت، صدا و بحث و جدل وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگرچه برتری تو در مرتبت بالاست، اما همچنان دنیا برای تو همچون سفالی می‌باشد.

هوش مصنوعی: من به خاطر طبیعت سنگین و جدی‌ام، هر چیزی که به وجود آورم، مانند صدای خشن و زبر سفال خواهد بود.

هوش مصنوعی: بهتر است که سکوت را انتخاب کنم، زیرا در اینجا این بهترین ویژگی من است.

هوش مصنوعی: ای کاش در گذر زمان، سرنوشت تلخ را با سرنوشت خوب مقایسه کنیم.

هوش مصنوعی: بدیخویی دشمن و خوش‌خلقی خوبان همواره مثل گردش ماه و سال در حال تغییر است.

هوش مصنوعی: هلالی که در آسمان قرار دارد به خاطر تو امیدوار است که به مقام و عظمت زیادی دست یابد.

هوش مصنوعی: زمانی که باد در حال افزایش است، نور آن تا زمانی که به آسمان برسد، همچنان ادامه دارد و به شکل ماه کامل و هلال در می‌آید.