هوش مصنوعی: ای کسی که به حق شایسته مقام شاهی هستی و جانشین شاهان شرق، تو پیشوای خاص و عام مردمان از زمان‌های دور هستی.

هوش مصنوعی: تو مانند کیوان (زحل) هستی و آن شخص مانند مشتری، در حالی که در جایگاه تو خورشید می‌درخشد و آن شخص، آسمان است که به تو توجه دارد.

هوش مصنوعی: مشکلات و چالش‌ها به خاطر بیداری و آگاهی تو به وجود آمده‌اند، اما تو در حالی که خودش را به خواب زده‌ای، توانسته‌ای از پس همه آن‌ها برآیی.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که فقط با صدای لطیف و زیبا تو می‌توان احساسات و افکار مختلفی را در دل دیگران برانگیخت. هر چیزی که در ذهن دیگران وجود دارد، چه بالغ و چه ناپخته، به وسیله توانایی‌های تو در بیان منتقل می‌شود.

هوش مصنوعی: گوش آسمان به صدای قلم تو گوش می‌دهد و می‌دانی این صدا از چیست، زیرا در نظم و ترتیب عالم، قلم تو رهبری آن را بر عهده دارد.

هوش مصنوعی: واقعاً به خاطر فریب و تزویر تو، نام صاحب و حاتم را از لیست نیکان حذف کرده‌اند.

هوش مصنوعی: تنها چیزی که می‌تواند پادشاه را به خوبی حمایت کند، تنها مقام و موقعیت اوست. از این رو، ناچار شد که به این موضوع توجه کند و به آن چنگ بزند.

هوش مصنوعی: تا چه اندازه‌ای تو فعال هستی که چرخ سرنوشت هیچ‌گاه در هیچ فرمانی بین کار درست و نادرست آرامش نیافته است.

هوش مصنوعی: مقام و مرتبه تو به خودت محدود است، مانند خورشید و نوری که دارد. هیچ مقام و وزارتی نمی‌تواند برتری و احترام بیشتری به تو بدهد.

هوش مصنوعی: از زمانی که قرآن نازل شده، تمام آسمان‌ها به آن مشغول هستند و این موضوع نه تنها از زمان آغاز نزول قرآن بلکه از زمانی که مصحف (کتابی که قرآن در آن نوشته شده) تزیین شده، قابل درک است.

هوش مصنوعی: تو در زمره افرادی هستی که به نوعی ارتباط و عهدی دارند، هم کسانی که ضعیف و ناتوانند و هم کسانی که قوی و توانا. در پذیرش و اطاعت تو نیز افرادی از طبقات مختلف جامعه وجود دارند، از خواص و مخصوصان گرفته تا عوام و مردم عادی.

هوش مصنوعی: محبت و لطف تو در میان قهر و خشم تو نمایان است، همان‌طور که آب در شیشه دیده می‌شود. همچنین، عفو و بزرگواری تو در خشم‌ات پنهان است، مانند مغز که در استخوان‌ها قرار دارد.

هوش مصنوعی: اگر مقام تو از جوهر وجودی‌ات پایدار و ثابت باشد، درست است که عقل هرگز از این تسلیم بازنگردد و گام‌های خود را پس نکشد.

هوش مصنوعی: در صورتیکه سلطنت و ملت در کنار هم قرار گیرند، قدرت و استحکام هر دو به این ارتباط وابسته است. این دو همواره به این شکل در مقام و جایگاه خود باقی خواهند ماند.

هوش مصنوعی: در زبان عربی، "بدر" به معنی ماه کامل است، اما در اینجا به یک شخص اشاره دارد که فراتر از آنچه به عنوان ماه کامل شناخته می‌شود، است. شاعر از توانایی فرد مورد نظر صحبت می‌کند و به نوعی تعجب خود را از ویژگی‌های او ابراز می‌کند و می‌پرسد که او چه کسی است.

هوش مصنوعی: تو همیشه در حال ثبات و استواری هستی، اما در عین حال، به خاطر دو نقص، در حیرت و چالش قرار داری. از گذشته و پیش‌رو، هر دو با هم در تضاد هستند.

هوش مصنوعی: من به دنبال نشانه‌ای از مقام و جایگاه تو از ماه بودم، اما او گفت که آیا بدن تو می‌تواند با ما در کنار این مخلوقات زندگی کند؟

هوش مصنوعی: آسمان آبی و زیبا زیر تاثیر تو قرار دارد. از ماهی که نور خود را به تو ارزانی داشته و از ستاره‌های پروین که به تو توجه کرده‌اند، می‌توان این را درک کرد.

هوش مصنوعی: در این بیت، شخص شاعر به یک دایه یا پرستار سخن می‌گوید و از او می‌پرسد که چه کسی را می‌خواهد شیر دهد. دایه پاسخ می‌دهد که من برای پرورش و شیر دادن به کسی مناسب نیستم، زیرا هر کسی که به گندم نیاز داشته باشد، در واقع نمی‌تواند از قدردانی و محبتِ واقعی بهره‌مند شود. به عبارتی دیگر، او اشاره به این دارد که عشق و محبت حقیقی در دسترس همگان نیست و بعضی اوقات ممکن است نتوان آن را به راحتی دریافت کرد.

هوش مصنوعی: با ابر صحبت کردم و از او پرسیدم که در موضوع دست خدا چه نظری دارد. او پاسخ داد که آیا می‌خواهی به ماجرا پی ببری یا اینکه زبانت را در حلقومت نگه می‌داری؟

هوش مصنوعی: به او گفتم که ای ساده‌دل، آیا تا به حال دیده‌ای که کسی از روی لطف و بزرگواری فتوایی بدهد؟ این کار از کسانی است که به خاطر فرومایگی خود، کم ارزش هستند.

هوش مصنوعی: رعد تنها به معنای خنده‌ی برق است، زمانی که او نمی‌تواند به ابرها بخندد.

هوش مصنوعی: این بیت می‌گوید که دریا و معدن هر کدام به نوعی تحت تأثیر قدرت و دست خداوند هستند و از این‌ها می‌توان دریافت که خداوند چگونه می‌تواند انتقام بگیرد. در واقع، هر دو این نهادها به طور غیرمستقیم تأثیراتی از او دارند و ما در مقابل قدرت او، نتوانسته‌ایم خود را محفاظت کنیم.

هوش مصنوعی: ای خداوند بزرگ، در برابر عظمت و شأن والای تو، من چه واژه‌ای می‌توانم برای تو برسانم که شایسته مقام بلندت باشد. بزرگی و فضیلت تو فراتر از آن است که بتوان آن را به زبان آورد.

هوش مصنوعی: عشق و اندیشه‌ام به تو می‌رسد و نمی‌توانم احساساتم را به آسمان ببرم و به اوج برسانم.

هوش مصنوعی: خسرو صاحب‌قران، طوطی‌ای است که از انصاف تو مانند باز، تیهو را می‌طلبد و مانند شاهین، به حمام می‌رود.

هوش مصنوعی: فرمانروایی او مانند سکندر دارای پرچم خاصی است و شمشیر او همانند شمشیر خضر است که در دست دارد. نظم و ترتیب او همچون نظام ملکشاه است.

هوش مصنوعی: اگر در هر کجا با شمشیر (تیغ) مانند این رفتار کنی، چرخ زندگی به تو فرمان می‌دهد؛ به خدا قسم اگر بخواهی، می‌توانی بر او تسلط یابی و کارها را کنترل کنی.

هوش مصنوعی: هر جا که شمشیری به مانند این قلم قرار گیرد، فتنه‌انگیز در عالم خواب خواهد بود، حقیقتاً اگر این مقام را ایجاد کند.

هوش مصنوعی: تیغ او به هر لحظه به تو می‌گوید که شگفتی‌هایش را ببین، در حالی که کار او فتح بلاد است و کار تو سامان دادن به امور است.

هوش مصنوعی: این بیت بیان‌گر این است که افرادی که از اختیار و اراده خود فراتر رفته و به آسمان دست پیدا کرده‌اند، در حال حاضر اختیار و کنترل خود را به دست تو سپرده‌اند. به نوعی نشان‌دهنده قدرت و تسلطی است که شخص گوینده بر دیگران دارد و اهمیت نقش او در تعیین سرنوشت دیگران را مورد تأکید قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: این افراد که در گذشته بندگی شاهان را بر عهده داشتند، اکنون به طور کامل در خدمت تو هستند و تابع دستوراتت هستند.

هوش مصنوعی: کسی که به خاطر ترسش عرق می‌ریزد، به مانند طلایی است که درون مس فرو رفته. حالا راز او به صورت عرق از بندهای بدنش به تو نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: آن کسی که پیام آیتی درباره عدالت را نشنیده است، اکنون از سوی تو پیام عدالتت را به سوی مظلومان می‌برد.

هوش مصنوعی: اگر به بوی خوش در این دربار برسم، می‌بینم که مقام و منزلت تو همیشه در حال افزایش است.

هوش مصنوعی: سکه‌هایی که با خوشحالی لبخند زده‌اند، به خاطر شادی و خوشبختی خودشان به زیبایی درخشیده‌اند. در کنار این، خطبه‌ای که از تاثیر ذکر خدا پر شده، به رنگ لعل و سرخ درآمده و نشان‌دهنده حال و هوای خاصی است.

هوش مصنوعی: اگر نظر تو در مورد پادشاه بیشتر شود، تعجبی ندارد که شکار کاهش یابد؛ زیرا اگر دام از دانه‌ها پشتیبانی شود، جوری دیگر عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: جهانی به برکت عدل تو آباد خواهد شد، درست مانند زمانی که یاری تو، آثار و نشانه‌های ویرانی را به کلی از میان برمی‌دارد.

هوش مصنوعی: ای دوست، من همچون میمونی هستم که هیچ شبی را بدون خدمت به تو نگذرانده‌ام، مگر اینکه شب به صبحی شبیه شام تبدیل شده باشد.

هوش مصنوعی: اگرچه بخشش تو برای همه است، اما سپاسگزاری من به این خاطر که تو بر من درآمدی خاص، بر عهده‌ام است و حکم بدهی را دارد.

هوش مصنوعی: این روز برای من بسیار خاص و بی‌نظیر است، بنابراین شایسته است که از آن قدردانی کنم و امیدوارم که این وضعیت ادامه داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگرچه من مانند بلبل زبان‌دار شوم و بتوانم هزاران واژه بگویم، اما هیچ‌کدام از اینها نتوانند حق شکرگزاری آن قیام را به‌جا آورند.

هوش مصنوعی: با وجود تمام مشکلات و ناملایمات در آسمان، دوست دارم مدتی به خدمتت باشم و به‌طور طبیعی و راحت مثل دیگر دوستان و یارانم از زندگی لذت ببرم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم از آب حرف بزنم، می‌توانم به جادوهایی که برای توصیف تو دارم، اشاره کنم. امیدوارم در این مدت که در دنیا هستم، حرام نباشد.

هوش مصنوعی: ای حروف، تو کامل‌ترین شکل آفرینش هستی و در چهره‌ات رنگ لاجوردی و جاودانی وجود دارد.

هوش مصنوعی: ای کسی که تعریف و ستایش تو فراتر از الفاظ و زبان‌هاست، هر آنچه که در این مصراع به مدح تو گفته‌ام، بیان کردم و به پایان رساندم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که راه حلی برای مشکلات وجود نداشته باشد، پیوستگی و ارتباط از بین نمی‌رود و تا وقتی چاره‌ای پیدا نشود، جسم نیز هرگز نمی‌تواند از هم بپاشد.

هوش مصنوعی: دل‌ها به دو بخش تقسیم می‌شوند و هرگز از آسمان پست دور نمی‌شوند؛ چرا که همیشه بادی از سوی اجرام آسمانی می‌وزد.

هوش مصنوعی: از بهشت تو نسیمی بیاید و از شراب‌ات نوشیدنی‌ای برکسی ببارد. همچنین باد مجلس خوشی و به دور ماه زیبایت، جامی پر از باده‌ای خوش بیاورد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که نفوذ و تأثیر تو باعث می‌شود که توقف و ماندن در یک جا ممکن نباشد، و بودن در محیطی که تو در آن حضور داری، باعث می‌شود که حیات و سرسبزی پایدار و ماندگار باشد و از تلخی‌ها و دشواری‌ها دوری کنیم.

هوش مصنوعی: از وجود تو همیشه باقی و پایدار است، به این معنا که از هستی تو، نام و یاد مسعود و علی همواره باقی خواهد ماند.