امیر معزی » رباعیات » شمارهٔ ۵۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هرگز دل تو به هیچکس شاد مباد</p></div>
<div class="m2"><p>وز بند تو بندهٔ تو آزاد مباد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا عشق تو را دلم عمارت نکند</p></div>
<div class="m2"><p>ویران شدهٔ عشق تو آباد مباد</p></div></div>

کلیات دیوان امیر معزی نیشابوری به اهتمام محمدرضا قنبری - امیر معزی نیشابوری - تصویر ۸۰۲

شمارهٔ ۵۳

هرگز دل تو به هیچکس شاد مباد
وز بند تو بنده تو آزاد مباد
تا عشق تو را دلم عمارت نکند
ویران شده عشق تو آباد مباد

هوش مصنوعی: غزل نشان می‌دهد که عشق و علاقه به کسی باید با دل و جان باشد و نباید به هیچ کس اجازه داد که دلش شاد باشد اگر از عشق او محروم است. همچنین، به اهمیت آزادی در عشق اشاره دارد و می‌گوید که اگر عشق به کسی به یک حس ویرانگر تبدیل شود، بهتر است که دیگر احساس عشق نکند.

شمارهٔ ۵۱

شمارهٔ ۵۲

هوش مصنوعی: هرگز نباید دل تو با خوشی‌های دیگران شاد شود و هیچ کس نباید از زیر بار مسئولیت تو رها شود.

هرگز دل تو به هیچکس شاد مباد

وز بند تو بندهٔ تو آزاد مباد

هوش مصنوعی: تا زمانی که عشق تو قلبم را آباد نکند،希望 دارم که ویرانی ناشی از عشق تو برطرف نشود.

تا عشق تو را دلم عمارت نکند

ویران شدهٔ عشق تو آباد مباد

شمارهٔ ۵۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده