امیر معزی » رباعیات » شمارهٔ ۵۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>خالق همه اقبال خلایق به تو داد</p></div>
<div class="m2"><p>تا دهر بود بقای اقبال تو باد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تو باده به‌ دست همچنین با دل شاد</p></div>
<div class="m2"><p>بدخواه تو جان و خان و مان داده به‌ باد</p></div></div>

کلیات دیوان امیر معزی نیشابوری به اهتمام محمدرضا قنبری - امیر معزی نیشابوری - تصویر ۸۰۵

شمارهٔ ۵۱

خالق همه اقبال خلایق به تو داد
تا دهر بود بقای اقبال تو باد
تو باده به  دست همچنین با دل شاد
بدخواه تو جان و خان و مان داده به  باد

هوش مصنوعی: این ابیات درباره نعمت‌ها و خوشبختی‌هایی هستند که خداوند به انسان‌ها عطا کرده است. شاعر به خداوند اشاره می‌کند که این اقبال و خوش‌بختی را تا همیشه برای انسان‌ها حفظ کند. همچنین، در این ابیات به اهمیت شادی و زندگی مثبت اشاره شده و بیان می‌شود که دشمنان و بدخواهان، حتی جان و مال خود را نیز به خطر انداخته‌اند. به طور کلی، این اشعار تلاشی برای قدردانی از نعمت‌های الهی و دعوت به شادزیستن است.

شمارهٔ ۴۹

شمارهٔ ۵۰

هوش مصنوعی: خداوند همه نعمت‌ها و خوشبختی‌ها را به تو عطا کرده است. تا زمانی که دنیا پابرجاست، امید است که این خوشبختی‌ و موفقیت‌ها نیز ادامه داشته باشند.

خالق همه اقبال خلایق به تو داد

تا دهر بود بقای اقبال تو باد

هوش مصنوعی: تو با خوشحالی و در دست داشتن می، به نظر می‌رسی که هیچ نگرانی از دشمنان نداری و به راحتی جان و مال خود را به خطر انداخته‌ای.

تو باده به‌ دست همچنین با دل شاد

بدخواه تو جان و خان و مان داده به‌ باد

شمارهٔ ۵۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده